Μόλις το 37% του πληθυσμού ασκείται στις πλούσιες χώρες

Μέχρι και 5 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν όλοι μας κινούμασταν περισσότερο. Παρόλα αυτά όμως, πολλοί ζουν σε περιοχές όπου δεν υπάρχει πρόσβαση σε χώρους όπου μπορούν να περπατήσουν με ασφάλεια, να τρέξουν, να κάνουν ποδήλατο ή να ασχοληθούν με τη σωματική τους δραστηριότητα. Και εκεί που υπάρχει η δυνατότητα αυτή, μπορεί να μην διευκολύνουν τους ηλικιωμένους ή τα άτομα με αναπηρία.

Στη διαπίστωση αυτή καταλήγει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) καθώς τα στατιστικά στοιχεία του δείχνουν ότι ένας στους τέσσερις ενήλικες και τέσσερις στους πέντε εφήβους, δεν ασκούνται ούτε έχουν την αναγκαία φυσική δραστηριότητα. Οι γυναίκες είναι λιγότερο δραστήριες από τους άνδρες, σε παγκόσμιο επίπεδο (32% άνδρες έναντι 23% των γυναικών). Επίσης λιγότερο ενεργοί είναι οι πολίτες των πλουσίων χωρών, όπου το 37% του πληθυσμού τους δεν είναι αρκετά δραστήριοι, σε σύγκριση με αντίστοιχο ποσοστό 26% για τις χώρες μεσαίου εισοδήματος και16% για τις χώρες χαμηλού εισοδήματος.

Οι οδηγίες του ΠΟΥ συνιστούν όλοι να είναι τακτικά ενεργοί για λόγους ψυχικής και σωματικής υγείας. Οι ενήλικες πρέπει να κάνουν τουλάχιστον 150 – 300 λεπτά μέτριας έως έντονης αερόβιας δραστηριότητας την εβδομάδα και τα παιδιά και οι έφηβοι 60 λεπτά την ημέρα κατά μέσο όρο.

Ο ΠΟΥ έχει θέσει ως στόχο την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας κατά 15% έως το 2030 και στο πλαίσιο αυτό, ενθαρρύνει τις χώρες να εφαρμόσουν δράσεις που εντάσσονται στο Παγκόσμιο σχέδιο δράσης του για τη σωματική δραστηριότητα 2018-2030 για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Με αφορμή τα δεδομένα, ο ΠΟΥ κάλεσε σήμερα τους υπεύθυνους των κρατών στους τομείς υγείας, αθλητισμού, εκπαίδευσης και μεταφορών να εφαρμόσουν επειγόντως προγράμματα για περιβάλλον ασφαλές που θα προάγει τη σωματική δραστηριότητα. Σε έκθεση του Οργανισμού με τίτλο «Fair Play: Η δημιουργία ενός ισχυρού συστήματος σωματικής δραστηριότητας για πιο ενεργά άτομα», περιλαμβάνονται σχετικές προτάσεις.

Η Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια του ΠΟΥ Δρ Σουζάνα Γιάκαμπ τόνισε πως «Είναι επείγουσα ανάγκη να παρέχουμε ευκαιρίες ώστε οι άνθρωποι να ζουν μια δραστήρια και υγιή ζωή. Όμως σήμερα, η δυνατότητα για σωματική δραστηριότητα  είναι άνιση και άδικη και επιδεινώθηκε με την πανδημία. Γι΄αυτό ο ΠΟΥ εντείνει τις ενέργειες με τους εταίρους του σε όλο τον κόσμο για την αντιμετώπιση των βασικών εμποδίων που δυσκολεύουν τους ανθρώπους να γίνουν περισσότερο ενεργοί και να ακολουθήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής».

Η περίληψη του Fair Play επισημαίνει τις κύριες προκλήσεις και ευκαιρίες προκειμένου οι χώρες να υιοθετήσουν προγράμματα δραστηριότητας και αθλητισμού για όλες τις ηλικίες και τις ικανότητες του πληθυσμού.

Η Δρ Φιόνα Μπούλ, Επικεφαλής της Μονάδας Φυσικής Δραστηριότητας, δήλωσε ότι η έκθεση παρέχει σαφή μηνύματα για το τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να δημιουργήσουμε μια πιο ενεργή κοινωνία. Ο ΠΟΥ καλεί τις βιομηχανίες, την κοινωνία των πολιτών και τις κυβερνήσεις, καθώς και τις υπηρεσίες του ΟΗΕ να δημιουργήσουν ένα κοινό όραμα για τη δημιουργία πιο ενεργών κοινοτήτων μέσω του αθλητισμού, του περπατήματος, της ποδηλασίας και του παιχνιδιού.

Υπάρχουν τρεις βασικές δράσεις που συμβάλλουν στην αύξηση της συμμετοχής σε προγράμματα δραστηριότητας:

• Διατομεακές συνεργασίες για την ανάπτυξη αποτελεσματικών προγραμμάτων, υπηρεσιών και ασφαλούς περιβάλλοντος που υποστηρίζουν την δραστηριότητα των πολιτών,
• Κυβερνητικές δομές και ρυθμίσεις που διασφαλίζουν ένα ασφαλές περιβάλλον για άσκηση και προγράμματα αθλητισμού που μπορούν να εφαρμόσουν όλοι χωρίς αποκλεισμούς, και
• Καινοτόμοι μηχανισμοί χρηματοδότησης για τη δημιουργία βιώσιμου συστήματος το οποίο θα μπορεί να παρέχει φυσική δραστηριότητα και αθλητισμό για όλες τις ηλικίες και ικανότητες.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τις προσπάθειες για εφαρμογή των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, η παγκόσμια κοινότητα για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να αντιμετωπίσει βασικά εμπόδια όπως:

1. η ανεπαρκής και αναποτελεσματική χρήση των πόρων.
2. η ανεπαρκής πολιτική που καθορίζεται από νόμους και κανονιστικά πλαίσια και
3. το κατακερματισμένο σύστημα ανάπτυξης πολιτικών, προώθησης συνεργασιών και εφαρμογής.