Η έκρηξη η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς το λιμάνι της Βηρυτού, στις 4 Αυγούστου 2020, βυθίζοντας τον Λίβανο ακόμη περισσότερο στην οικονομική κρίση, μοιάζει πλέον να απειλεί την ίδια την ύπαρξη της χώρας.

Οι εικόνες στο κέντρο της πρωτεύουσας, άλλωστε, με ανταλλαγή πυκνών πυρών και ρουκετών που είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 6 άνθρωποι (σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο) και να τραυματιστούν 30, ξύπνησαν μνήμες από τον καταστροφικό εμφύλιο του 1975-1990.

Πολύ περισσότερο καθώς τα αιματηρά επεισόδια εκτυλίχθηκαν στη βασική γραμμή του μετώπου των συγκρούσεων εκείνη την περίοδο: την περιοχή Ταγιουνέχ, που βρίσκεται στο σύνορο ανάμεσα στη χριστιανική και τη σιιτική γειτονιά της Βηρυτού, στον δρόμο που οδηγεί από τις νότιες συνοικίες της Βηρυτού και προπύργιο της Χεζμπολάχ προς το Δικαστικό Μέγαρο της πόλης.

Εστία που ποτέ δεν έσβησε

Τα όσα συνέβησαν την Πέμπτη συνδέονται άμεσα με την περσινή καταστροφή, έστω και αν αποτέλεσαν απλώς την αφορμή για να αναζωπυρωθεί μια εστία η οποία ποτέ δεν έσβησε.

Κι αυτό διότι τα θύματα προήλθαν από τις τάξεις των οπαδών των δύο βασικών σιιτικών οργανώσεων του Λιβάνου, της φιλοϊρανικής Χεζμπολάχ και της συμμάχου της Αμάλ, που συμμετείχαν στη διαδήλωση με αίτημα την εξαίρεση του δικαστή Τάρεκ Μπιτάρ από τις έρευνες για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε η έκρηξη στο λιμάνι και τους υπεύθυνους.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες Χεζμπολάχ και Αμάλ, τα πρώτα πυρά προήλθαν από ελεύθερους σκοπευτές, οι οποίοι είχαν πάρει θέση σε γειτονικές στέγες και στόχευσαν στο ψαχνό μέσα στο πλήθος.

Στη συνέχεια δε, καθώς η ένοπλη φρουρά της διαδήλωσης ανταπέδωσε, οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν, με αποτέλεσμα να απαιτηθεί η ανάπτυξη του στρατού για να ηρεμήσει η κατάσταση – αν και αυτό ίσως αποδειχθεί προσωρινό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την Τετάρτη ο επικεφαλής των Λιβανέζικων (Χριστιανικών) Δυνάμεων Σαμίρ Γκεαγκέα είχε καλέσει τους οπαδούς του να «κλείσουν αποφασιστικά και ειρηνικά» τους δρόμους προκειμένου να εμποδίσουν τη διαδήλωση των αντιπάλων να φτάσει στο Δικαστικό Μέγαρο.

Μάλιστα, η Χεζμπολάχ κατηγόρησε ευθέως τη συγκεκριμένη οργάνωση για την επίθεση – αφήνοντας να εννοηθεί πως θα υπάρξουν αντίποινα.

Λίγο πριν αρχίσει η ανταλλαγή πυρών, επίσης, είχε απορριφθεί από το αρμόδιο δικαστήριο το αίτημα δύο πρώην υπουργών για αντικατάσταση του δικαστή Μπιτάρ – ο οποίος, από τη στιγμή που ανέλαβε επικεφαλής της έρευνας, έχει καλέσει τόσο τον πρώην πρωθυπουργό Χασάν Ντιάμπ όσο και τέσσερις υπουργούς του.

Εξ αυτών, βεβαίως, ουδείς παρουσιάστηκε ενώπιόν του, ενώ δεν έχει εκτελεστεί ούτε το ένταλμα σύλληψης εις βάρος ενός ακόμη πρώην υπουργού.

Μυρίζει μπαρούτι

Το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση στον Λίβανο μυρίζει πλέον μπαρούτι, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η οικονομική κρίση, εξάλλου, έχει φέρει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στα όρια της απόγνωσης και της εξαθλίωσης – με αποκορύφωμα το πρόσφατο γενικό μπλακάουτ, που διήρκεσε περίπου ένα 24ωρο και απέδειξε πλέον σε όλους, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει και αδυνατεί να καλύψει και τις στοιχειώδεις ανάγκες της.

Για του λόγου το αληθές, μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, το νόμισμα της χώρας έχει χάσει πάνω από το 90% της αξίας του έναντι του δολαρίου, ενώ πέρυσι ο πληθωρισμός «έτρεχε» με ρυθμό 85%.

Στο ίδιο διάστημα δε και μέχρι τον Ιούνιο, οι τιμές των βασικών αγαθών είχαν τετραπλασιαστεί, με βάση τα επίσημα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας.

Ως συνέπεια, ανάμεσα στα άλλα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αναγκαστεί να περιορίσει δραματικά ή και να κόψει εντελώς το κρέας από τη διατροφή του, ενώ οι ουρές στα βενζινάδικα είναι τεράστιες λόγω των ελλείψεων.

Οσον αφορά τη Γαλλία, τη χώρα της Ευρώπης και συνολικά της Δύσης με τη μεγαλύτερη εμπλοκή στον Λίβανο, ως παλιά αποικιοκρατική δύναμη, τήρησε ουσιαστικά ίσες αποστάσεις.

Σε δηλώσεις που έκανε στο Παρίσι η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, συγκεκριμένα, τάχθηκε υπέρ της ανεξάρτητης και αμερόληπτης έρευνας για την υπόθεση της έκρηξης στο λιμάνι της Βηρυτού.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ

Headlines