Η Renault έχει αναγγείλει από καιρό την εξέλιξη μιας υδρογονοκίνητης εκδοχής για το Master και όπως ανακοίνωσε πρόκειται να λανσάρει την σχετική έκδοση από το 2022.

Το Renault Master Van H2-Tech όπως είναι η πλήρης ονομασία του θα αποτελέσει μια πιο αποδοτική, από πλευράς αυτονομίας, εναλλακτική έναντι της ηλεκτροκίνητης έκδοσης του γαλλικού van, Master ZE η εμβέλεια του οποίου περιορίζεται σε 160 χλμ.

Αντιθέτως στην περίπτωση της υδρογονοκίνητης έκδοσης, χάρη στην παρουσία συστήματος κυψελών καυσίμου 30kW το οποίο θα τροφοδοτείται από τέσσερις, τοποθετημένες στην οροφή, δεξαμενές υδρογόνου συνολικής χωρητικότητας έξι κιλών, η αυτονομία θα ανέρχεται, σύμφωνα με τις συστάσεις, σε 500 χλμ. μέγεθος που θα ευνοεί την οδήγηση με υψηλότερες ταχύτητες και πιο μακρινές αποστάσεις.

Σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις και την χωρητικότητα της υδρογονοκίνητης έκδοσης, το Master Van H2-Tech παίρνει ως αφετηρία την μεσαία από πλευράς μήκους μεταξονίου αλλά ψηλότερη εκδοχή του γαλλικού van, προσφέροντας χωρητικότητα 12 κυβικών μέτρων. Όπως σημειώνει η Renault η συγκεκριμένη επιλογή αμαξώματος για το υδρογονοκίνητο Master το καθιστά ιδανικό για αυτοκίνητο παραδόσεων εμπορευμάτων.

Ωστόσο όπως διευκρινίζεται, η γαλλική φίρμα δεν πρόκειται να σταματήσει στην υδρογονοκίνητη κλειστή van έκδοση, ετοιμάζοντας ήδη μια δεκαπενταθέσια επιβατική εκδοχή αλλά και chassis cab παραλλαγή οι οποίες θα αξιοποιήσουν την ίδια τεχνολογία κυψελών καυσίμου.

Οι αρχικές συστάσεις οριοθετούν την αυτονομία της minibus έκδοσης στα 300 χλμ. ενώ του ημιφορτηγού στα 250 χλμ. λόγω των… αυξημένων βαρών στα οποία θα καλούνται να αντεπεξέλθουν.

Να σημειωθεί ότι και στις τρεις περιπτώσεις η διαδικασία ανεφοδιασμού με υδρογόνο δεν θα απαιτεί πάνω από πέντε λεπτά, ενώ η Renault λαμβάνει ήδη πρωτοβουλία για την ανάπτυξη ενός δικτύου ανεφοδιασμού προκειμένου να καταστήσει πιο ελκυστικές τις υδρογονοκίνητες εκδόσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η συνεργασία της με την Plug Power, μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες στον τομέα του υδρογόνου με την οποία σχεδιάζουν την δημιουργία ενός οικοσυστήματος το οποίο θα ξεκινά από την παραγωγή του υδρογόνου με ορθές πρακτικές και θα επεκτείνεται στην δημιουργία ενός αυτοτροφοδοτούμενου δικτύου ανεφοδιασμού με την ονομασία Hyvia.

Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τα σχέδια των δύο εταιρειών, το σκεπτικό είναι οι σταθμοί ανεφοδιασμού να παράγουν επιτόπου το υδρογόνο από νερό μέσω ηλεκτρόλυσης και στη συνέχεια να το συμπιέζουν ενώ αν δεν υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα, η Hyvia θα μπορεί να ανεφοδιάζει τους σταθμούς πεπιεσμένο υδρογόνο.