Στο δίκτυο παγίδευσης καταγράφονται μέτριοι πληθυσμοί της μύγας Μεσογείου. Στις πολύ πρώιμες ποικιλίες πορτοκαλιών και μανταρινιών πλησιάζει η ωρίμανση. Η δραστηριότητα όσο και η γονιμότητα της μύγας σταδιακά θα περιοριστούν με την πτώση της θερμοκρασίας.

Οδηγίες:

  • Συστήνεται καταπολέμηση με εγκεκριμένα σκευάσματα.
  • Συλλογή και απομάκρυνση των προσβεβλημένων καρπών πάνω από το δέντρο και από το έδαφος.
  • Οι ψεκασμοί κάλυψης καταστρέφουν τα ωφέλημα έντομα και επιβαρύνουν το περιβάλλον

Κορυφόξηρα

Μυκητολογική ασθένεια του ξύλου, σοβαρή και καταστρεπτική λόγω της σύντομης αποξήρανσης των προσβεβλημένων δέντρων.

Συμπτώματα: Εκδηλώνεται με απότομη χλώρωση, μάρανση και ξήρανση των φύλλων νεαρών βλαστών και στη συνέχεια φυλλόπτωση με χαρακτηριστική διατήρηση των μίσχων πάνω στα κλαδιά. Η ξήρανση των κλάδων και των βραχιόνων προχωράει από την κορυφή προς τη βάση τους. Στα αγγεία του προσβεβλημένου ξύλου φαίνεται πορτοκαλί ή καστανού χρώματος μεταχρωματισμός.

Μεγαλύτερη ευαισθησία παρουσιάζουν οι λεμονιές και οι κιτριές. Νέες μολύνσεις ευνοούνται με υγρό και βροχερό καιρό και ταυτόχρονη ύπαρξη πληγών-σημείων εισόδου του παθογόνου μύκητα που δημιουργούνται από παγετό, χαλάζι, άνεμο ή καλλιεργητικά εργαλεία. Τα δένδρα είναι ευπαθή κατά το φθινόπωρο και το χειμώνα, λιγότερο την άνοιξη.

Οδηγίες:

  • Συστήνεται ένας ψεκασμός με χαλκούχα μυκητοκτόνα στις αμέσως επόμενες ημέρες λόγω της πρόσφατης κακοκαιρίας (χαλαζοπτώσεις, δυνατοί άνεμοι).
  • Στη διάρκεια της βροχερής περιόδου επαναλαμβάνεται ο ψεκασμός αμέσως μετά από χαλάζι, παγετό ή ισχυρό άνεμο.
  • Αποφεύγετε κλαδέματα και κατεργασία του εδάφους κατά τη διάρκεια της βροχερής περιόδου, ιδιαίτερα στις λεμονιές.
  • Κλάδοι, κορμοί και ρίζες δεν πρέπει να τραυματίζονται κατά τις καλλιεργητικές εργασίες το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Τυχόν πληγές που δημιουργούνται στη χρονική αυτή περίοδο να προστατεύονται με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα.
  • Κλαδέματα και καθαρισμοί των δέντρων συστήνονται την άνοιξη και κυρίως κατά την ξηρή περίοδο Μαΐου – Σεπτεμβρίου με αφαίρεση, απομάκρυνση και καταστροφή των ξερών κλάδων μαζί με υγιές τμήμα μήκους 15-20 εκ.
  • Τα ξερά δέντρα να εκριζώνονται και να καίγονται.
  • Ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή νέων δενδρυλλίων. Η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού και ανεκτικών ή ανθεκτικών ποικιλιών λεμονιάς περιορίζουν την ασθένεια (Αδαμοπούλου, Καρυστινή, Ερμιόνη, Monachello, Santa Teresa, Interdonato).

Κομμίωση Λαιμού

Ασθένεια που προσβάλλει την περιοχή του λαιμού των δέντρων μέχρι το ύψος των 60-80 εκ. από το έδαφος και τις επιφανειακές ρίζες κοντά στον κορμό. Ο φλοιός στο σημείο της προσβολής μοιάζει «βρεγμένος»,  αποκτά χρώμα σκοτεινό και εμφανίζει σκισίματα από όπου εκκρίνεται κόμμι (κόλλα). Συχνά παρουσιάζονται και σήψεις σους καρπούς.

Τα προσβεβλημένα δέντρα, συνήθως μεμονωμένα ή κατά μήκος των αυλακιών άρδευσης, παρουσιάζουν καχεκτική βλάστηση, χλωρωτικά φύλλα, έντονη φυλλόπτωση και ξηραίνονται μέσα σε 2-3 έτη.

Οι φυτόφθορες είναι μύκητες εδάφους και οι μολύνσεις ευνοούνται από δυνατή βροχή ή βροχή που συνοδεύεται από ισχυρό άνεμο, κυρίως από την κακή στράγγιση του εδάφους.

Ευπάθεια στην ασθένεια παρουσιάζουν κατά σειρά: λεμονιά, κιτριά, κλημεντίνη, πορτοκαλιά, μανταρινιά ενώ ανθεκτική είναι η νεραντζιά.

Οδηγίες

– Αποφεύγετε τη δημιουργία πληγών στις ρίζες και στο λαιμό των δέντρων.

– Αποφεύγετε την επαφή του κορμού με το νερό του ποτίσματος. Συστήνεται κατασκευή διπλής λεκάνης άρδευσης με πρόχωμα σε απόσταση 50 εκ. από τον κορμό και καλή αποστράγγιση του εδάφους.

– Καταστροφή των ζιζανίων γύρω από τον κορμό για τη μείωση της εδαφικής υγρασίας.

– Χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού.

– Εκρίζωση των ξερών δέντρων και απολύμανση του εδάφους πριν τη νέα φύτευση.

– Αφαίρεση και κάψιμο του κατεστραμμένου φλοιού σε αρχικά στάδια. Καθάρισμα των πληγών κάτω από το φλοιό σε μια ζώνη 5 εκ. από τους υγιείς ιστούς. Κάλυψη των πληγών με κατάλληλο προστατευτικό μυκητοκτόνο και επάλειψη του κορμού μέχρι ύψους 1 μ. από το έδαφος.

– Ψεκασμός το φθινόπωρο με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα. Ψεκάζετε τους χαμηλότερους κλάδους του δέντρου (ποδιζσ), βραχίονες και κορμό. Κατά τη συγκομιδή οι καρποί δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το έδαφος.