Συνολικά 65 ιταλικές πόλεις συμμετείχαν προχθές στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, όλα τα μάτια όμως ήταν στραμμένα στην πρωτεύουσα, τη Ρώμη: θα επιβεβαίωνε την άνοδο που κατέγραψε η Κεντροαριστερά, το Δημοκρατικό Κόμμα, στον πρώτο εκλογικό γύρο, προσφέροντας τον δημαρχιακό θώκο στον υποψήφιό της, τον πρώην υπουργό Οικονομίας Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι; Ο Γκουαλτιέρι είχε έρθει βέβαια δεύτερος στον πρώτο γύρο, με 27% έναντι 30% του υποψηφίου της δεξιάς συμμαχίας, Ενρίκο Μασέτι, ενός δικηγόρου χωρίς πολιτική εμπειρία του οποίου το πρόγραμμα συνοψιζόταν στην υπόσχεση «να επιστρέψει η Ρώμη στη λάμψη της εποχής των Καισάρων». Κάτι όμως οι αναπόφευκτες μεταφορές ψήφων από δύο υποψήφιους που αποκλείστηκαν προ δύο εβδομάδων, τον κεντρώο Κάρλο Καλέντα (ο οποίος κάλεσε τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν τον Γκουαλτιέρι) και την απερχόμενη «πεντάστερη» δήμαρχο Βιρτζίνια Ράτζι (που απέφυγε σχετικές συστάσεις), κάτι σίγουρα και οι καταγγελίες περί αντισημιτισμού και φιλοφασιστικής στάσης που αντιμετώπισε ο Μασέτι, η Ρώμη αποφάσισε δυο ημέρες μετά τη μεγαλειώδη αντιφασιστική διαδήλωση που φιλοξένησε, να δώσει τη δημαρχία της στον κεντροαριστερό υποψήφιο με ποσοστό 60,2%.

Το Δημοκρατικό Κόμμα, ωστόσο, δεν περιορίστηκε σε αυτή την επιτυχία. Αφού πρώτα επικράτησε από τον πρώτο κιόλας γύρο στο Μιλάνο, τη Νάπολη και την Μπολόνια (στις δύο τελευταίες σε συνεργασία με το Κίνημα Πέντε Αστέρων), κέρδισε χθες και το Τορίνο: ο υποψήφιος του PD, Στέφανο Λορούσο, επικράτησε του κεντροδεξιού Πάολο Νταμιλάνο με ποσοστό 58,8% έναντι 41,2%. Ενα πραγματικό «γκραν σλαμ» για το PD, έπειτα από χρόνια εκλογικών τιμωριών, και λίγους μήνες μετά την ανάληψη της ηγεσίας του από τον πρώην πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα-μοναδικό «αλλά» σε αυτόν τον θρίαμβο, το πολύ χαμηλό ποσοστό συμμετοχής, κάτω από 45%. To έτερο στρατόπεδο, τη συμμαχία της Κεντροδεξιάς Φόρτσα Ιτάλια, της ακροδεξιάς Λέγκας και του μεταφασιστικού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας, επικράτησε οριακά με 51,3% της Κεντροαριστεράς στην Τεργέστη, τη μοναδική άλλη μεγάλη ιταλική πόλη που κλήθηκε στην κάλπη.

Προειδοποίηση

Ομως η προειδοποίηση που απηύθυνε το Politico μετά τον πρώτο εκλογικό γύρο παρέμενε επίκαιρη: η Δεξιά δέχθηκε πλήγμα, αλλά όχι και τόσο μεγάλο. Κέρδισε από τον πρώτο γύρο τις περιφερειακές εκλογές στην Καλαβρία (διεξήχθησαν παράλληλα με τις δημοτικές εκλογές), αναμενόταν να επικρατήσει σε αρκετές μικρότερες πόλεις και παραμένει φαβορί για τις επόμενες εθνικές εκλογές, που πρέπει κανονικά να πραγματοποιηθούν ως το 2023. Μπορεί να τιμωρήθηκε στις τοπικές εκλογές για την απόφαση να επιλέξει στις μεγάλες πόλεις «απολιτικές» προσωπικότητες, λόγω της αδυναμίας της να συμφωνήσει σε πολλά, είναι επικίνδυνο όμως να αντλεί κανείς πανεθνικά συμπεράσματα από τοπικές εκλογές, όλοι οι ιταλοί αναλυτές (και τα κόμματα) συμφωνούσαν εκ των προτέρων. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι τοπικές εκλογές, η πτώση της Λέγκας, η άνοδος του μεταφασιστικού Αδέλφια της Ιταλίας υπό την Τζόρτζια Μελόνι, δεν θα έχει επιπτώσεις τόσο στη δεξιά συμμαχία όσο και εντός της ίδιας της Λέγκας: αναμένονται αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών τους επόμενους μήνες.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν: οι μεγάλοι ηττημένοι αυτών των εκλογών ήταν η Λέγκα αλλά και το Κίνημα Πέντε Αστέρων: πριν από πέντε χρόνια είχε εκλέξει δήμαρχο και στη Ρώμη και στο Τορίνο, μιλώντας για μια νέα εποχή στην ιταλική πολιτική. Η εποχή αυτή μοιάζει να κλείνει: στη Ρώμη, η απερχόμενη δήμαρχος ηττήθηκε από τον πρώτο κιόλας γύρο, αφού αποδείχθηκε ανήμπορη να προσφέρει την οποιαδήποτε προοπτική σε μια πόλη που υποφέρει από μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα και ένα χρέος ύψους 12 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ στο Τορίνο η απερχόμενη δήμαρχος δεν ήταν καν υποψήφια. Τόσο κακές ήταν οι επιδόσεις του M5S σε αυτές τις εκλογές που πολλοί μιλούν πλέον για Κίνημα Μηδέν Αστέρων: μόνη παρηγοριά για τον ηγέτη του και πρώην πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, η επιτυχία της εκλογικής συνεργασίας του με το PD σε πόλεις όπως η Μπολόνια και η Νάπολη. Στον κατάλογο των νικητών όμως φιγουράρει μόνο το όνομα του PD, όχι των «Πεντάστερων». Στον ίδιο κατάλογο και η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι, στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα πλην αυτού της Μελόνι: οι ισορροπίες εντός της μπορεί να αλλάξουν, ήταν άλλωστε οι πρώτες εκλογές στην Ιταλία μετά την άνοδο του «Σούπερ Μάριο» στην εξουσία, αλλά προβλήματα δεν αναμένονται.

Headlines