Συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Μονακό), GRAME – Centre national de création musicale (Γαλλία), Cerise Music

 

Η βασισμένη στο βραβευμένο μουσικό έργο του Μαρκ Μοννέ ακαταμάχητη φαντασμαγορία του Αρνό Φαμπρ με τον παιδιάστικο και απίθανο τίτλο Μπιμπιλολό καταφθάνει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τέσσερις παραστάσεις στις 5, 6 και 7 Νοεμβρίου. Πρόκειται για μια «όπερα» χωρίς τραγουδιστές, ένα «μπαλέτο» χωρίς χορευτές – αλλά, αντίθετα, με πλαστικά ζώα, ηλεκτρικά τρενάκια, τηλεκατευθυνόμενες μπουλντόζες, ρομπότ-εξολοθρευτές, μηχανές καπνού, τροχαλίες, ηλεκτρικά μοτέρ, καλώδια και επιβλητικές σκιές. Ένα ποιητικό και ονειρικό θέαμα που προσφέρει μια σαγηνευτικά παιγνιώδη και «βέβηλη» εισαγωγή στο καλειδοσκοπικό ηχοτοπίο της σύγχρονης μουσικής.

 

Το Μπιμπιλολό, συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Μονακό), GRAME – Centre national de création musicale (Γαλλία) και Cerise Music, είναι ένα ιδιότυπο έργο για μικρούς και μεγάλους που επιθυμούν να αφεθούν σε ένα φαντασιακό τοπίο χωρίς σύνορα, ταυτόχρονα ανάλαφρο, χαρούμενο και, ενίοτε, ακόμη και τραγικό!

 

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.


Λίγα λόγια για το Μπιμπιλολό

 

Μπιμπιλολό σημαίνει να αναποδογυρίζεις τα κουτιά με τα παιχνίδια στη μέση της σκηνής, να κρεμάς τον πολυέλαιο της θείας ανάμεσα στο εκκρεμές και στο πιάνο, να ανάβεις κεριά μέσα στο προϊστορικό διακοσμημένο σπήλαιο και να ξεμοντάρεις το πλοίο για να προσελκύσεις την καταιγίδα… Ένα καυστικό, ποιητικό και ονειρικό θέαμα, εντελώς αλλόκοτο, στα μισά του δρόμου ανάμεσα στη σύγχρονη όπερα, τη μηχανική περφόρμανς και το θέατρο αντικειμένων.

Παρά τον υπότιτλό του –«όπερα δωματίου σε 12 εικόνες για χειριζόμενα αντικείμενα και ηλεκτρονικά πληκτροφόρα»–, το Μπιμπιλολό δεν είναι στ’ αλήθεια όπερα, δεν υπάρχει λιμπρέτο, ούτε υπόθεση, ούτε τραγουδιστές. Δεν είναι ούτε μπαλέτο, δεν υπάρχουν χορευτές, παρά την υπολογισμένη στο χιλιοστό χορογραφία για χειριστές-μηχανικούς σκηνής, που εκτελείται πάνω σε μουσική. Δεν είναι συναυλία, ωστόσο έχει τρεις δεξιοτέχνες πιανίστες που παίζουν σύγχρονη μουσική. Δεν είναι τσίρκο, παρότι μοιάζει με θέαμα με «νούμερα» και τα μουσικά κομμάτια έχουν ονόματα κλόουν. Δεν είναι στ’ αλήθεια κουκλοθέατρο, παρότι υπάρχει τουλάχιστον μια μαριονέτα, ίσως και δύο. Δεν είναι παιδικό δωμάτιο, όμως θα μπορούσε και να μοιάζει. Δεν είναι όνειρο, όμως αυτό ακριβώς θυμίζει πιο πολύ απ’ όλα.

«Αυτό το κομμάτι το έκανα με μεγάλη ελευθερία, ήθελα στ’ αλήθεια να διασκεδάσω, δηλαδή να μην απαγορεύσω τίποτε στον εαυτό μου», γράφει ο συνθέτης Μαρκ Μοννέ για το έργο του, που απέσπασε το βραβείο Grand prix lycéen des compositeurs το 2003. Ο Μοννέ συνέθεσε την αρχική εκδοχή του Μπιμπιλολό βασισμένος σε μια συλλογή από πάνω από τετρακόσιους «παλιομοδίτικους» ηλεκτρονικούς ήχους που παρήχθησαν με ένα συνθεσάιζερ Yamaha TG77 της δεκαετίας του ’90. Πρόκειται για μια σύνθεση πυκνή, ανεξάντλητη και χιμαιρική, της οποίας οι ήχοι υποβάλλουν έναν ασφυκτικά πλούσιο κόσμο πυρετώδους και αδιάκοπης δραστηριότητας, όπου το χιούμορ στέκεται πλάι πλάι με τον τρόμο, όπως σε έναν πίνακα του Ιερώνυμου Μπος.

Γνωστός για τις ηχητικές του εγκαταστάσεις, ο καλλιτέχνης Αρνό Φαμπρ υπογράφει εδώ την πρώτη του σκηνοθεσία με ένα θέαμα αταξινόμητο. Ο Φαμπρ οραματίζεται έναν σκηνικό χώρο ονειρικό και παράλογο, κάτι σαν τεράστιο παιδικό δωμάτιο πρόσφορο σε συνειρμικές μεταμορφώσεις, ξεκαρδιστικές όσο και εφιαλτικές: έναν χώρο όπου «τα λούτρινα τεμαχίζονται, οι κούκλες μακιγιάρονται και χτενίζονται, οι ανεμιστήρες παίζουν βόλεϊ, τα μεκανό είναι υπέροχα πουλιά και τα κουνέλια της “Ντούρασελ” φθάνουν στην άκρη του κόσμου και αυτοκτονούν συλλογικά πηδώντας στο κενό, ενώ συνεχίζουν να παίζουν τα ταμπούρλα τους ατάραχα»…

Μαρκ Μοννέ

Θα μπορούσε να έχει γεννηθεί το 1928, το 1943, το 1947 και το 1949. Άτυπος και αντικομφορμιστής συνθέτης, αποκαλύπτει τον εαυτό του μόνο διαμέσου των έργων του. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από θεατρικότητα και χάος. Απρόβλεπτος και εφευρετικός, λιτός ή πληθωρικός, τραγικός ή ειρωνικός, παράγει μοναδικά έργα, διαποτισμένα με ποίηση και χιούμορ, ακριβώς όπως οι τίτλοι τους. Με γραφή υψηλής ακρίβειας, ο συνθέτης δεν διστάζει να κακομεταχειριστεί το κοινό, με σκοπό να διαρρήξει τις ακουστικές του συνήθειες. Από το 2003, διευθύνει το φεστιβάλ Printemps des Arts του Μόντε Κάρλο (Μονακό).

 

 

Αρνό Φαμπρ

Θα μπορούσε να ήταν κασκαντέρ για κινηματογραφικά γουέστερν, ορνιθολόγος στην Ανταρκτική, ορειβάτης που προσπαθεί να σκαρφαλώσει στην Αναπούρνα, λιθοξόος του 11ου αιώνα, μαθητευόμενος ανθρωπολόγος στον Αμαζόνιο ή κυνηγός-συλλέκτης της νεολιθικής εποχής. Τελικά, οδήγησε τρακτέρ, έκανε ποδήλατο, ξεμόνταρε το πιάνο, σπούδασε στις σχολές Λουί Λυμιέρ και Λε Φρενουά (Γαλλία). Σήμερα φτιάχνει το σπίτι του, εξακολουθεί να κάνει ποδήλατο και δημιουργεί έργα που εκτίθενται ανά τον κόσμο, είτε πρόκειται για σύνθετες ηχητικές εγκαταστάσεις είτε για φωτογραφίες τοπίων είτε για απλά κείμενα γραμμένα στον τοίχο.


Μαρκ Μοννέ / Αρνό Φαμπρ

Μπιμπιλολό
Όπερα δωματίου σε 12 εικόνες για χειριζόμενα αντικείμενα και ηλεκτρονικά πληκτροφόρα

5, 6, 7 Νοεμβρίου 2021

Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 11.00, 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ – ΚΠΙΣΝ

Συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Μονακό), GRAME – Centre national de création musicale (Γαλλία), Cerise Music

Μουσική: Μαρκ Μοννέ

Σκηνοθεσία: Αρνό Φαμπρ

Κατασκευή και χειρισμός αντικειμένων: Λατιφά Λε Φορεστιέ, Ερίκ Ντυμπέρ, Αρνό Φαμπρ

Σχεδιαστής φωτισμών, ζωντανό βίντεο: Φρεντερίκ Μπλεν

Έρευνα και σχεδιασμός βίντεο: Φρεντερίκ Μπλεν, Ζορίς Γκυμπέρ

Προγραμματισμός: Τιερρύ Κοντυΐ, Συλβαίν Νουγκιέ

Διεύθυνση παραγωγής και συντονισμός: Λωράνς Λαρρουί, Μυριέλ Ντυτραί

Λετισιά Γκριζί, Στέφανος Θωμόπουλος, Ζυλιέν Μαρτινώ (πληκτροφόρα)

Headlines