Ρωσικό δημοσίευμα – Ελλάδα και Κύπρος να επανεξετάσουν τη στάση τους για το καθεστώς της Κριμαίας

Η Τουρκία είναι εντελώς ενοχλημένη από τη θέση της Ρωσίας για την Κύπρο. Παρά τις υπάρχουσες διαφωνίες μεταξύ της Ρωσίας και των δύο ελληνικών κρατών, η κυπριακή σύγκρουση μπορεί να αποτελέσει σοβαρό σημείο για την προσέγγιση της Ρωσίας τόσο με την Κύπρο όσο και με την Ελλάδα, αναφέρει σε ανάλυσή της η ρωσική ιστοσελίδα eadaily.

Οι δηλώσεις Λαβρόφ

Ετσι, σις 22 Οκτωβρίου, η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Daily Sabah αναφέρεται, επικαλούμενη το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων «Anadolu», στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και του υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη, στη Μόσχα, συνεχίζει η eadaily.

Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών είπε:

«Επιβεβαιώσαμε τη θέση αρχών της Ρωσίας υπέρ της επίτευξης μιας δίκαιης, βιώσιμης και συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού στο πλαίσιο του υφιστάμενου διεθνούς νομικού πλαισίου».

Πέρα από τη διπλωματική γλώσσα, η τουρκική Daily Sabah θα σημειώσει:

«Οσον αφορά την πρόσφατη μερική επαναλειτουργία της πρώην εγκαταλελειμμένης πόλης Βαρώσια (Μαράς) από την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (Κατεχόμενη Κύπρο), ο Λαβρόφ είπε ότι η Ρωσία θεωρεί αυτά τα βήματα “μονόπλευρα” και “απαράδεκτα”.

»Τόνισε ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο νησί.

»Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Λαβρόφ υπογράμμισε ότι όλες οι διαφωνίες πρέπει να επιλύονται με βάση το διεθνές δίκαιο.

»Από την πλευρά του, ο Χριστοδουλίδης είπε ότι η ελληνοκυπριακή διοίκηση εκτίμησε ιδιαίτερα την ανοιχτή θέση της Ρωσίας στο Κυπριακό και την προσέγγισή της στη λύση του».

Στη ρωσική… γλώσσα

Και τώρα, ας μεταφέρουμε τις διπλωματικές δηλώσεις στην καθημερινή μας ρωσική γλώσσα, προσθέτει το ρωσικό δημοσίευμα:

Η Ρωσία αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και αντιτίθεται στην «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», που αναγνωρίζει η Τουρκία.

Ο αναγνώστης θα ρωτήσει: είναι πραγματικά σημαντικό ότι η Ρωσία αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου; Εδώ υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα στην Τουρκία, ορισμένοι κύκλοι προσέφεραν στη Ρωσία μια πολιτική συμφωνία: η Ρωσία να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου και ως αντάλλαγμα η Τουρκία αναγνωρίζει τη ρωσική δικαιοδοσία επί της Κριμαίας.

Ομως, όπως είδαμε, η Ρωσία δεν επέτρεψε στους Τούρκους καμία αυταπάτη. Από αυτήν την άποψη, είναι απαραίτητο να εξηγηθεί γιατί η εκκαθάριση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου ανταποκρίνεται στην εθνική ασφάλεια της Ρωσίας, της Ελλάδας και της Κύπρου.

Αρχικά, αξίζει να θυμηθούμε ότι η εντολή για την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974 δόθηκε από τον πρωθυπουργό του Κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Μπουλέντ Ετζεβίτ.

Οι υποστηρικτές της «ΤΔΒΚ»

Τώρα οι κεμαλικοί είναι στην αντιπολίτευση, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η απόλυτη πλειονότητα των κομμάτων και των πολιτικών στην Τουρκία υποστηρίζει την ύπαρξη της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου και τη διεθνή αναγνώρισή της.

Παρά το γεγονός ότι μόνο η Τουρκία αναγνωρίζει επίσημα την ανεξαρτησία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, οι σύμμαχοι της Αγκυρας διατηρούν επαφές με την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων.

Να, μερικά παραδείγματα: Στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο δείχνει ιδιαίτερη «ανησυχία» για την εδαφική ακεραιότητα των μετασοβιετικών χωρών, λειτουργεί αντιπροσωπευτικό γραφείο της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου από το 1997.

Επιπλέον, υπάρχει επίσημα το δόγμα «Ενα έθνος – τρεις χώρες», που δηλώνει την ενότητα της Τουρκίας, της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου και του Αζερμπαϊτζάν.

Ερντογάν – Αλίγιεφ (φωτογραφία AP)

Και το πιο σημαντικό, στις 17 Ιουλίου 2021, η αντιπροσωπεία της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων και Διακοινοβουλευτικών Σχέσεων του Κοινοβουλίου του Αζερμπαϊτζάν (Milli Mejlis), με επικεφαλής τον Σάμεντ Σεγίντοφ, επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.

Το Πακιστάν

Ενας άλλος σύμμαχος της Αγκυρας – το Πακιστάν – αναγνωρίζει επίσης de facto την ανεξαρτησία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου.

Αλλά το χειρότερο είναι ότι η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) αναγνωρίζεται de facto από τα φιλοτουρκικά εθνικιστικά κινήματα των μετασοβιετικών χωρών.

Για παράδειγμα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο πρόεδρος της Τσετσενικής Δημοκρατίας της Ιχκερίας, Τζόχαρ Ντουντάγιεφ, επισκέφθηκε την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.

Αλλά η Τουρκία εξακολουθεί να συμπάσχει με τους Τσετσένους και άλλους αυτονομιστές του Βόρειου Καυκάσου. Κατά συνέπεια, αποδεικνύεται ότι ο Ντουντάγιεφ ήταν εχθρός όχι μόνο της Ρωσίας, αλλά και των δύο ελληνικών κρατών, αφού υποστήριζε τον διαμελισμό της Κύπρου.

Ομως, η Τουρκία δεν έχει εγκαταλείψει την ποταπή πρακτική της δημιουργίας επαφών μεταξύ της ΤΔΒΚ και των αντιρωσικών τουρκο-μουσουλμανικών κύκλων. Ετσι, οι ηγέτες του «Mejlis του λαού των Τατάρων της Κριμαίας» Μουσταφά Τζεμίλεφ και Ρεφάτ Τσουμπάροφ αναγνωρίζουν de facto την ΤΔΒΚ.

Να προσαρμόσουν τη θέση τους

Σε μια τέτοια κατάσταση, η Ελλάδα και η Κύπρος θα άξιζε να προσαρμόσουν τη θέση τους σε σχέση με την Κριμαία.

Είναι γνωστό ότι οι χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ κατηγορούν τη Ρωσία πως διώκει τους Τατάρους της Κριμαίας, με τους οποίους εννοούν αποκλειστικά τους ακτιβιστές του Mejlis και του Χιζμπ ουτ Ταχρίρ.

Στην πραγματικότητα, μέχρι το 2014, η υποστήριξη του ίδιου Mejlis μεταξύ των Τατάρων της Κριμαίας δεν ξεπερνούσε το 15-20%.

Χάρτης Reuters

Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να εξετάσει προσεκτικότερα το « Καταστατικό για το Μετζλίς του λαού των Τατάρων της Κριμαίας», που εγκρίθηκε το 1991. Περιέχει το ακόλουθο απόσπασμα:

«2.1. Οι κύριοι στόχοι και στόχοι του Mejlis είναι:

– εξάλειψη των συνεπειών της γενοκτονίας που διέπραξε το σοβιετικό κράτος κατά των Τατάρων της Κριμαίας, αποκατάσταση των εθνικών και πολιτικών δικαιωμάτων του λαού των Τατάρων της Κριμαίας και πραγματοποίηση του δικαιώματός τους για ελεύθερη εθνική-κρατική αυτοδιάθεση στην εθνική τους επικράτεια.

– εφαρμογή ενός συστήματος μέτρων για την επιστροφή και την επανεγκατάσταση των Τατάρων της Κριμαίας στην ιστορική τους πατρίδα – στην Κριμαία».

Υπέρμαχοι φιλοτουρκικού εξτρεμιστικού κινήματος

Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα, μέχρι το 2014, το Μετζλίς επιδίωκε να μετατρέψει την Κριμαία σε μια αυτονομία των Τατάρων της Κριμαίας, η οποία τελικά θα γινόταν ανεξάρτητο κράτος.

Σε αυτήν την αυτονομία των Τατάρων της Κριμαίας, άλλοι λαοί – Ρώσοι, Ελληνες, Βούλγαροι και Αρμένιοι – θα ήταν κάτοικοι δεύτερης κατηγορίας.

Οι αρχές της ανεξάρτητης Ουκρανίας, πολύ πριν το 2014, υποστήριξαν το Mejlis για να αποτρέψουν την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία και να πολεμήσουν ενάντια στον πληθυσμό της χερσονήσου, ο οποίος απέρριψε την αντιρωσική ιδεολογία.

Το μπλοκ της Ουκρανίας του πρώην προέδρου Βίκτορ Γιούσενκο, το 2002, χρησιμοποίησε το ρωσοφοβικό σύνθημα «Καλύτερα η Ταταρική Κριμαία παρά η Μοσκάλ» κατά τις εκλογές για το Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας.

Αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα και η Κύπρος αποδείχθηκαν υπέρμαχοι ενός φιλοτουρκικού εξτρεμιστικού κινήματος εχθρικού προς τους Ελληνες, το οποίο, επιπλέον, εξακολουθεί να υποστηρίζει την ΤΔΒΚ.

Σε μια τέτοια κατάσταση, το ζήτημα της προσαρμογής της θέσης των ελληνικών κρατών βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.

Η Αθήνα και η Λευκωσία μπορούν να συμβάλουν στη διευθέτηση της σύγκρουσης γύρω από τη χερσόνησο χωρίς να αναγνωρίσουν επίσημα τη ρωσική δικαιοδοσία στην Κριμαία.

Να δαμάσουν την Τουρκία

Για να γίνει αυτό, πρέπει να δαμάσουν τον κύριο χορηγό και σύμμαχο του «Mejlis του λαού των Τατάρων της Κριμαίας» – την Τουρκία.

Φωτογραφία Reuters

Εδώ πρέπει να ληφθεί υπόψη μια σημαντική απόχρωση: η Ουκρανία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επομένως η ρωσο-ουκρανική σύγκρουση δεν επηρεάζει άμεσα την ΕΕ.

Η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά το έδαφός της εξακολουθεί να είναι κατεχόμενο από τουρκικά στρατεύματα.

Φαίνεται ότι υπάρχει κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα κατά της Τουρκίας, της επιτιθέμενης χώρας.

Ωστόσο, σε γενικές γραμμές δεν έχουν ληφθεί σοβαρά μέτρα κατά της Αγκυρας. Αυτό οφείλεται στις διαφορές εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για παράδειγμα, τον Νοέμβριο του 2020, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν πρότεινε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την κατάργηση της τελωνειακής ένωσης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας.

Οπως γνωρίζουμε, η πρόταση αυτή δεν εφαρμόστηκε. Στο μεταξύ, αυτή η πρόταση είναι πολύ λογική, καθώς, παρά τις όποιες ιστορίες, οι Τούρκοι δεν είναι Ευρωπαίοι από άποψη κουλτούρας και νοοτροπίας, και το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού πληθυσμού υποστηρίζει την ΤΔΒΚ.

Να κλείσουν τον δρόμο προς την ΕΕ

Και δεν είναι τυχαίο ότι ο πανισλαμιστής Νετσμετίν Ερμπακάν, ο μέντορας του σημερινού προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάποτε αντιτάχθηκε στη συμμετοχή της Τουρκίας στην Κοινή Αγορά και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, τον προκάτοχο της σημερινής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γιατί λοιπόν η Ελλάδα και η Κύπρος να μην εκπληρώσουν την επιθυμία του και να κλείσουν οριστικά τον δρόμο της Τουρκίας προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση;