Γιατί να κάνει κάποιος follow την Αννα Μπαλάν;

Μπορεί στον πολύχρωμο κόσμο του ΤΙΚ ΤΟΚ να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, με 86.000 πιστούς ακόλουθους, η πλειονότητα όμως τη γνώρισε από την επίσκεψή της στο Μέγαρο Μαξίμου – με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού – και το βίντεο που ανέβασε με τον Πρωθυπουργό από τους χαρακτηριστικούς λευκούς καναπέδες. Ο λόγος για την 25χρονη Μολδαβή Αννα Μπαλάν που, σε άπταιστα ελληνικά, έθεσε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, με το καλώς εννοούμενο θράσος της νιότης της και τη μαχητικότητα που τη διακρίνει, τα δίκαια αιτήματα της ίδιας και των συνανθρώπων μας που πάσχουν από οπτική αναπηρία. «Οταν δέχθηκα το τηλεφώνημα τα έχασα. Μου είπαν ότι θέλει να με δει ο Πρωθυπουργός και λόγω της ημέρας αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί αυτό το βίντεο. Είχαμε μια ωραία συζήτηση όπου του έθεσα τα δικά μου «θέλω» για τους ανθρώπους με αναπηρία. Μια ερώτηση που του έκανα ήταν «πόσο δύσκολο είναι να είσαι Πρωθυπουργός». Κι εκείνος μου απάντησε ότι «αυτό που κάνεις εσύ είναι πιο δύσκολο»».

Τα ολιγόλεπτα βίντεό της βασίζονται σε μια δοκιμασμένη λογική, αυτή των FAQ (= συνήθεις ερωτήσεις), η ίδια, όμως, με τη φρεσκάδα της, δίνει μια νέα πνοή, εξηγώντας με απλά λόγια στον κόσμο πώς είναι να είσαι τυφλός, σε μια απόπειρα να μαλακώσει τις σκληρές καρδιές της κοινωνίας για τους ανθρώπους με αναπηρίες. Η συζήτηση ξεκίνησε με μια τέτοια ερώτηση που αφορούσε το αν είναι τυφλή εκ γενετής. Αφού έγνεψε καταφατικά στη συνέχεια ψηλάφισε την τσάντα της από όπου έβγαλε ένα χαρτί διπλωμένο στα τέσσερα. «Ολική απώλεια όρασης επειδή δεν αναπτύχθηκε το οπτικό νεύρο, συγγενής καταρράκτης άμφω με μερική αποδόμηση πρόσθιου ημιμορίου οφθαλμών, νυσταγμό και ζωώδη κερατοπάθεια», ανέφερε το έγγραφο. «Σιγά μην το θυμόμουν όλο αυτό», σχολίασε η ίδια και αμέσως σκάσαμε στα γέλια.

Στην Ελλάδα

Από τη Μοδαβία, η Αννα ήρθε στην Ελλάδα λίγο πριν από τα 11 για να βρει τη μητέρα της που ήδη εργαζόταν εδώ και έχει παντρευτεί ξανά, έναν Κρητικό από το Ρέθυμνο, όπου και πέρασε τα παιδικά της καλοκαίρια. Ελληνικά έμαθε τάχιστα ως μαθήτρια του Ειδικού Δημοτικού Τυφλών Καλλιθέας. «Τα πήγαινα πολύ καλά με όλα τα παιδιά. Οταν, όμως, τους ζητούσα να βγούμε, μου έλεγαν δικαιολογίες του τύπου «έχω φροντιστήριο, δεν προλαβαίνω». Στη Β’ Λυκείου, έγινα φίλη με μια συμμαθήτρια με την οποία βγαίναμε και έξω και έχουμε ακόμα επαφές», αναφέρει η Aννα που ήθελε να δώσει για το Τμήμα Ειδικής Αγωγής στον Βόλο ή Θεατρικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη. «Τίποτα από τα δύο όμως δεν μπορούσα να κάνω γιατί οι γονείς μου δεν είχαν την οικονομική άνεση να με στηρίξουν…». Τελικά πέρασε Αθήνα στο Τμήμα Νηπιαγωγών που εγκατέλειψε καθώς δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν. Λίγο πριν συναντηθούμε, πληροφορήθηκε ότι μπήκε στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, μια εξέλιξη που σκόρπισε χαρά στο τραπέζι.

Ο αφανής ήρωας πίσω από τα δημοφιλή βίντεο είναι ο 27χρονος σύντροφός της, Χρήστος, με σπουδές στην Πληροφορική, ενώ αυτός που τη μύησε είναι ο ξάδερφός του που ασχολείται επαγγελματικά με τα σόσιαλ μίντια. «Πριν από τρεις μήνες μου λέει, πρέπει να ξεκινήσεις ΤΙΚ ΤΟΚ. Δίσταζα αλλά, τελικά, κάναμε ένα δοκιμαστικό βίντεο που είχε μεγάλη απήχηση, 600.000 views σε μια μέρα.

Το πρώτο μου βίντεο ήταν μια ερώτηση, «οι τυφλοί γιατί φοράνε γυαλιά». Και η απάντησή μου ήταν «επειδή δεν έχουν σωστή τοποθέτηση ματιών και θέλουν να κρύψουν το πρόβλημά τους». H δεύτερη ερώτηση ήταν πιο σοβαρή, «τι βλέπουν οι τυφλοί, βλέπουν μαύρο». Ουσιαστικά δεν ξέρουμε αν βλέπουμε μαύρο γιατί δεν ξέρουμε πώς είναι κανένα χρώμα. Αν το κενό είναι μαύρο, τότε μάλλον βλέπω μαύρο»… Στην ερώτηση, «γιατί να την κάνει κάποιος follow», η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Θα μάθει, θα διασκεδάσει και πιστεύω ότι θα κερδίσει πολλά γιατί όταν αύριο συναντήσει κάποιον με αναπηρία και συγκεκριμένα με τύφλωση, θα ξέρει πώς να τον βοηθήσει».

Σκύλος – οδηγός

Για το χρυσαφί λαμπραντόρ της, τον τετράχρονο Νίτρο, που απέκτησε από τη Σχολή Σκύλων Οδηγών Ελλάδος δεν σηκώνει κουβέντα. Εχει ήδη κάνει δύο-τρεις καταγγελίες στον ΟΑΣΑ για τους οδηγούς λεωφορείων που αρνούνται να την επιβιβάσουν με τον σκύλο, παραβιάζοντας τη νομοθεσία. Τι άλλο της ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι; Τα πεζοδρόμια, τα παρκαρισμένα οχήματα και τα περίπτερα στους οδηγούς όδευσης. Οι άνθρωποί της είναι «λίγοι και καλοί» και είναι ο λόγος πίσω από κάθε της χαμόγελο αλλά και η αιτία να φοβάται πολύ ότι μια μέρα θα τους χάσει. Αν θες να τη δεις να λάμπει, χάρισέ της μια βόλτα στη θάλασσα. «Μπορεί να μην τη βλέπω», λέει, «αλλά μου δημιουργεί μια αίσθηση γαλήνης».

Αν πάλι θες να της χαλάσεις τη διάθεση, χάιδεψε τον Νίτρο. «Με ζορίζει, γιατί θέλω να είμαι ευγενική. Οταν, όμως, χαϊδεύουν τον σκύλο, ενώ φορά το σαμάρι του αποσυντονίζεται και για να με βοηθήσει πρέπει να είναι συγκεντρωμένος». Για να γίνει ο κόσμος ένα πιο φιλικό μέρος, θα ήθελε να αλλάξουν τα φανάρια, να γίνει προσβάσιμο το Διαδίκτυο με πλοήγηση αδιάλειπτη και να αυξηθούν οι καθηγητές Κινητικότητας στην Ελλάδα που είναι μόνο εννιά. Και κάτι τελευταίο, που μας είπε εν είδει αποχαιρετισμού: «Τους ανθρώπους με αναπηρία πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε όπως οποιονδήποτε γιατί όλοι οι άνθρωποι, έτσι κι αλλιώς, είμαστε διαφορετικοί».