Παράσταση υποστήριξης της κατηγορίας δήλωσαν ενώπιον της ανακρίτριας Πειραιά οι γονείς του νέου που έπεσε νεκρός στο Πέραμα, από τα πυρά αστυνομικών κατά των επτά που τον πυροβόλησαν για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συναυτουργία και κατά συρροή στην καταδίωξη.

Η δήλωση που έγινε δεκτή συνοδεύτηκε από ένα πολυσέλιδο υπόμνημα. Σε αυτό γίνεται αναφορά σε βασικά σημεία της υπόθεσης.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι οι αστυνομικοί γνώριζαν και επεδίωκαν τον θάνατο του θύματος.

Ακόμα, σημειώνεται ότι δεν ισχύει ότι οι αστυνομικοί βρίσκονταν σε άμυνα και πως κινδύνευε η ζωή τους.

Επιπλέον, τονίζεται ότι σκηνοθέτησαν τον ισχυρισμό πως το θύμα βρισκόταν στη θέση του οδηγού και τέταρτον αναφέρεται πως παραβίασαν την εντολή του κέντρου να σταματήσουν την καταδίωξη και επισημαίνεται η ανάγκη διερεύνησης του ρατσιστικού κινήτρου στην υπόθεση.

Ολόκληρο το υπόμνημα έχει ως εξής:

Οι αστυνομικοί τέλεσαν το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή και κατά συναυτουργία με άμεσο δόλο (ΓΝΩΡΙΖΑΝ και ΕΠΙΔΙΩΚΑΝ)

Καθώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε άλλη πηγή γνώσης για τα γεγονότα από τα αναφερόμενα στην δικογραφία και δεν έχουμε ακόμα έρθει σε επικοινωνία με τους φίλους του υιού μας (ο ένας νοσηλεύεται κρατούμενος στο Τζάνειο Νοσοκομείο και ο άλλος δεν έχει ακόμα εμφανιστεί), αναφερόμαστε στα στοιχεία της δικογραφίας από τα οποία προκύπτει ότι:

Ο υιός μας «έφερε τρεις πύλες εισόδου από βολίδες πυροβόλου όπλου στην οπίσθια πλευρά του θώρακος εκ των οποίων η μία διαμπερής» σύμφωνα με την από 23/10/2021 κατάθεση του ιατροδικαστή. Περαιτέρω είχε τραύμα και αιμορραγία στην αριστερή πλευρά του λαιμού, όπως δηλώνουν στις απολογίες τους οι αστυνομικοί. Αδιάσειστο μάρτυρα των παραπάνω αποτελούν εξάλλου οι φωτογραφίες που βρίσκονται στη δικογραφία και φυσικά η ιατροδικαστική…

Στην κυριολεξία δηλαδή ο υιός μας γαζώθηκε από τις σφαίρες των αστυνομικών, χωρίς αυτοί να επιδείξουν τη στοιχειώδη επιμέλεια και αναλογικότητα στη χρήση των υπηρεσιακών τους όπλων (όπως ο νόμος ορίζει, βλ. ν. 3169/2003). Οι επτά αστυνομικοί έδρασαν από κοινού και κατά συναυτουργία, αφού με την ταυτόχρονη χρήση των όπλων τους προκύπτει ότι συναποφάσισαν και συνεκτέλεσαν την ομοβροντία των πυροβολισμών προς το αυτοκίνητο στο οποίο ο υιός μας βρισκόταν ως συνεπιβάτης (συνοδηγός), ανεξαρτήτως του ποιές τελικά ήταν οι θανάσιμες βολίδες. Ο ισχυρισμός των αστυνομικών ότι πυροβολούσαν τα λάστιχα για να ακινητοποιήσουν το όχημα καταρρίπτεται από το γεγονός ότι από τα τέσσερα λάστιχα του οχήματος, έχει σκάσει μόνο το ένα (βλ. φωτό ΔΕΕ)! Δηλαδή, επτά (!) αστυνομικοί στόχευαν τα τέσσερα λάστιχα ενός αυτοκινήτου ρίχνοντας τουλάχιστον 36 (!!) σφαίρες (βρέθηκαν 36 κάλυκες) αλλά κατάφεραν να πετύχουν μόνο ένα (!!!) λάστιχο, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΓΑΖΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΕΩΣ ΚΑΤΩ… Αυτοί είναι οι ισχυρισμοί που καλούμαστε να «καταρρίψουμε»….

Ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων, ότι έκαναν χρήση των όπλων τους γιατί κινδύνευσε η ζωή τους, ακυρώνεται από τις ίδιες τους τις απολογίες και την κατάθεση του αστυνομικού (…).

Η περιγραφή από πλευράς κατηγορουμένων των ελιγμών που έκανε το αυτοκίνητο όχημα για να διαφύγει από τον έλεγχο είναι καταφανώς ανακριβής και αποτέλεσμα συνεννοήσεων μεταξύ τους. Παρά τα αντιθέτως λεγόμενα (συγκρούσεις οχήματος με μηχανές που είχαν αναβάτες και με μεγάλη ταχύτητα), τα οποία θα επέφεραν σοβαρούς τραυματισμούς στους αστυνομικούς αν όντως αυτοί επέβαιναν στις μηχανές τους, κανένας τραυματισμός πέραν όλων ελαφρών αμυχών και γρατσουνιών δεν προκύπτει από τη δικογραφία και από την κατάθεση του ιατροδικαστή. Η δε υποτιθέμενη σύγκρουση με μεγάλη ταχύτητα του αυτοκινήτου με τις μηχανές ΔΙΑΣ δεν επιβεβαιώνεται από τη φωτογραφία του οχήματος στο οπίσθιο μέρος, από την οποία προκύπτει ότι η όποια επαφή οχήματος και μηχανών πρέπει να ήταν εξαιρετικά ασθενής.

Αλλά και υποτιθέμενα άπάντα ως αληθή, τα λεγόμενα των κατηγορουμένων δεν επιβεβαιώνουν τον επικείμενο κίνδυνο ζωής. Συγκεκριμένα, όλοι οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι άρχισαν να πυροβολούν όταν το όχημα κινήθηκε με ταχύτητα και απείλησε τον αστυνομικό (…), για τούτο δε τον λόγο (και ΟΧΙ γιατί εκείνη τη στιγμή κινδύνευε κανείς από τους επτά κατηγορούμενους) έκαναν χρήση του όπλου τους «από φόβο και πανικό» για τη ζωή του συναδέλφου τους. Ενδεικτικά, καθώς στο συγκεκριμένο σημείο οι καταθέσεις είναι παρόμοιες, λέει ο κατηγορούμενος (…): «Στο σημείο αυτό θέλω να σας πω ότι εμείς καθώς βλέπαμε τον οδηγό να προσπαθεί να χτυπήσει τον συνάδελφο μας με ξεκάθαρη πρόθεση να το σκοτώσει προτάξαμε τα όπλα μας και αφού τον καλέσαμε πολλές φορές να σταματήσει το όχημα, πράγμα που δεν έκανε αρχίσαμε να πυροβολούμε προς τα λάστιχα του αυτοκινήτου με προφανή σκοπό να το ακινητοποιήσουμε. Από οσο θυμάμαι εκτός από μένα πρέπει να έριξαν και άλλοι 6 ή 7 συνάδελφοί μου νομίζω. Μετά από λίγο καιρό και αφού σταμάτησε το όχημα, βγήκε από τη θέση του συνοδηγού ένα άγνωστο άτομο και άρχισε να τρέχει…».

Ωστόσο, στην κατάθεσή του ο αστυνομικός (…) ακυρώνει αυτούς τους ισχυρισμούς καθώς δηλώνει ότι «σύρθηκε πρηνηδόν» και οι πυροβολισμοί έπεσαν αφού ο ίδιος είχε πλέον καλυφθεί: «κάποια στιγμή και ενώ βρισκόμουν στο έδαφος αντιλήφθηκα ότι πέρασε από δίπλα μου κάποιο άτομο από το αυτοκίνητο που σας λέω και πήγαινε να διαφύγει. Εγώ σηκώθηκα να το καταδιώξω πεζός αλλά σταμάτησα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΑ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ και επειδή δεν ήξερα από που προέρχονται έπεσα πάλι κάτω να πάρω την κάλυψή μου. Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί και ηρέμησαν τα πράγματα σηκώθηκα πάλι και πήγα προς το αυτοκίνητο…». Δηλαδή ο αστυνομικός (…) έπεσε για να καλυφθεί από τα πυρά των συναδέλφων του και βέβαια ο ίδιος δεν έκανε χρήση του υπηρεσιακού του όπλου για να προστατευτεί γιατί δεν αξιολόγησε ότι υπήρξε κίνδυνος τέτοιος που να το επιτρέπει.

Η ανάγκη των αστυνομικών να στοιχειοθετήσουν την εκδοχή της «άμυνας» εν όψει «κινδύνου ζωής» τους οδηγεί σε κατασκευασμένους ισχυρισμούς

Για να δικαιολογήσουν την εν ψυχρώ δολοφονία του υιού μας και την εκτός κάθε νομιμότητας χρήση των υπηρεσιακών τους όπλων, οι αστυνομικοί σκηνοθέτησαν την εκδοχή που θέλει τον υιό μας να είναι ο οδηγός του οχήματος, γεγονός που αποδεικνύει περαιτέρω τον ψυχρό χαρακτήρα τους και την επικινδυνότητά τους. Όπως όμως θα προκύψει από τη διαδικασία, ο υιός μας ήταν συνοδηγός στο αυτοκίνητο όχημα. Το γεγονός αυτό προκύπτει ήδη από τα εξής στοιχεία:

α. από τις φωτογραφίες του οχήματος όπου ο κύριος όγκος του αίματος που έχει διαχυθεί στα καθίσματα είναι στη θέση του ΣΥΝΟΔΗΓΟΥ και όχι του οδηγού.

β. από την κατάθεση του μάρτυρα (…) που προσήλθε στο σημείο για να δώσει τις πρώτες βοήθειες ο οποίος ρητά αναφέρει: «Κάτι άλλο που θέλω να σας πω ότι από ο,τι άκουσα από τον κόσμο που είχε μαζευτεί, μέσα στο HYUNDAI ήταν τρεις άντρες. Ο ένας όμως, Ο ΟΔΗΓΟΣ, κατάφερε να φύγει. Εγώ βέβαια είδα μόνο τους δύο και αυτό όταν σας είπα, όταν δηλαδή είχαν πέσει οι πυροβολισμοί».

γ. από την θέση στην οποία βρέθηκε ο υιός μου και δη ΔΕΞΙΑ του οχήματος, δηλαδή από την πλευρά του ΣΥΝΟΔΗΓΟΥ, και όχι αριστερά όπως θα ήταν λογικό να γίνει αν βρισκόταν στη θέση του οδηγού. Για τον λόγο αυτό, όλοι οι αστυνομικοί σπεύδουν να δηλώσουν ότι ο κατηγορούμενος (…) έβγαλε τον υιό μας που βρισκόταν (κατά τους αστυνομικούς) στη θέση του οδηγού ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΗΓΟΥ. Λίγη κοινή λογική καταδεικνύει πόσο παράλογη είναι αυτή η ενέργεια (να βγάλεις ένα σώμα που βρίσκεται στη θέση του οδηγού ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΗΓΟΥ) και μάλιστα σε κατατραυματισμένο άνθρωπο όπου η παραμικρή μετακίνηση του σώματός του (οι αστυνομικοί λένε ότι έγινε για τις πρώτες βοήθειες σε έναν άνθρωπο που δεν είχε σφυγμό) επιβαρύνει την κατάστασή του και για τούτο επιλέγονται οι ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.

δ. από τον συνδυασμό των τραυμάτων στον θώρακα του υιού μας όπως αναφέρονται και θα περιγραφούν αναλυτικότερα στην ιατροδικαστική και τις φωτογραφίες του εσωτερικού του αυτοκίνητου και δη της θέσης του συνοδηγού που φαίνεται τρυπημένη από βολίδες.

Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί παραβίασαν ρητή εντολή του Κέντρου να σταματήσουν την καταδίωξη: Ανάγκη διερεύνησης του ρατσιστικού κινήτρου

Σύμφωνα με τις καταθέσεις των υπευθύνων του Κέντρου Άμεσης Δράσης που βρίσκονται στη δικογραφία (…), οι αστυνομικοί των ομάδων ΔΙΑΣ Δυτικής Αττικής (αλλαγάρχης), ΑΙΓΑΛΕΩ και ΧΑΪΔΑΡΙ παραβίασαν ρητή εντολή τερματισμού της καταδίωξης καθώς το αυτοκίνητο δεν είχε δηλωθεί ακόμα ως κλαπέν και η καταδίωξη διακινδύνευε την ασφάλεια των πολιτών σε πυκνά κατοικημένες περιοχές που θα μπορούσαν να εμπλακούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Ο ισχυρισμός ότι οι κατηγορούμενοι δεν άκουσαν την εντολή τερματισμού συγκρούεται με την κοινή λογική, καθώς δεν εξηγεί γιατί άκουσαν όλες τις προηγούμενες διαβιβάσεις αλλά δεν άκουσαν (δήθεν λόγω ηχητικού προβλήματος) ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ την εντολή τερματισμού. Ο συνδυασμός αυτής της ανεξήγητης παραβίασης εντολής με την ορατή φυλετική καταγωγή των ευρισκόμενων στο εσωτερικού του αμαξιού (η οποία εξάλλου δηλώνεται σε πολλές καταθέσεις από μάρτυρες που είχαν μια φευγαλέα εικόνα των θυμάτων και τους ονοματίζουν ως ρομά) δημιουργεί ικανές και επαρκείς ενδείξεις για την τέλεση του αποδιδόμενου αδικήματος της ανθρωποκτονίας από φυλετικό μίσος. Για τον λόγο τούτο, ζητούμε να εφαρμοστεί το άρθρο 82Α ΠΚ για το ρατσιστικό έγκλημα, το οποίο πλέον αποδίδεται εξαρχής ως κατηγορία (και όχι στη λήξη της ποινικής δίκης ως επιβαρυντική περίσταση, όπως συνέβαινε με την παλιότερη διάταξη του α. 79 παρ. 3), και να απολογηθούν οι κατηγορούμενοι για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας με ρατσιστικό κίνητρο, το οποίο σε κάθε περίπτωση ζητούμε να διερευνηθεί.

Επειδή δεν έχουμε κατορθώσει ακόμα να αποκτήσουμε πλήρη εικόνα του αποδεικτικού υλικού που βρίσκεται στη δικογραφία και προς ενίσχυση των ενεργειών της κυρίας Ανακρίτριας, ζητούμε κατ’ αρχήν τα εξής:

(…) την τέλεση αναπαράστασης της τελεσθείσας πράξης στο σημείο που αυτή έλαβε χώρα ενώπιον της ανακριτικής αρχής με την παρουσία των διαδίκων, ώστε να διαλευκανθεί ο ρόλος εκάστου των κατηγορουμένων αστυνομικών.

(….) Κυρία Ανακρίτρια, τα αιτήματά μας αυτά δεν αμφισβητούν επ’ ουδενί το έργο και τις ενέργειές σας για τη διαλεύκανση της υπόθεσης, είναι δε πιθανό ότι κάποια από τα αναφερόμενα αιτήματα έχουν ήδη δρομολογηθεί αυτεπαγγέλτως από εσάς. Είναι όμως το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να υπερασπίσουμε την τιμή του γιου μας που τις τελευταίες μέρες σκυλεύεται από τον πληρεξούσιο δικηγόρων των κατηγορουμένων με ρατσιστικές χυδαιολογίες για τους Ρομά στο σύνολό τους, που κατά τη γνώμη μας αποκαλύπτουν τα κίνητρα των δραστών (ειδάλλως δεν θα λέγονταν).

Ζητάμε μια ενδελεχή διερεύνηση και διαλεύκανση της ανθρωποκτονίας του υιού μας και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Πέραν δε της απόδοσης δικαιοσύνης για τη δική μας οικογένεια (δύο γονείς και έξι τέκνα) και για την οικογένεια του υιού μας Νίκου (έγκυος σύζυγος και δύο τέκνα), είναι ζήτημα δημόσιας ασφάλειας να μην ξανακυκλοφορήσουν ένστολοι και οπλισμένοι αυτοί που έριξαν τριάντα έξι σφαίρες σε άοπλα ανήλικα παιδιά: αν είχαν φταίξει, θα έπρεπε να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και να δικαστούν. Τουλάχιστον τότε το παιδί μας θα ήταν ζωντανό.

Headlines