Τι είναι ο Τάσος Ξιαρχό ρε παιδιά; Και γιατί ασχολούμαστε μαζί του;

Ηθελα να ήξερα γιατί υπάρχει αυτή η υπεραντίδραση για τις αθλιότητες ενός κάποιου Τάσου Ξιαρχό;

Γιατί δηλαδή εξοργιζόμαστε με τις βλακείες ενός ανθρώπου που έχει φτιάξει το προφίλ του και τη ζωή του ολόκληρη πάνω σε έναν ψεύτικο, σοσιαλμιντιακό κόσμο, ο οποίος επιβραβεύει την ασημαντότητα;

Γιατί δηλαδή… εξερράγησαν διάφοροι σελέμπριτι με τον χορευτή που εξευτέλισε μια άγνωστη κοπέλα η οποία μπορεί να είναι και να φαίνεται όπως γουστάρει, χωρίς να ρωτάει κανέναν Ξιαρχό;

Στον ίδιο κόσμο του Ξιαρχό δεν ζουν κι αυτοί;

Και γιατί δηλαδή πρέπει να ασχολούμαστε με έναν τύπο που έχει πουλήσει την ιδιωτική του ζωή (κάποιοι θα έλεγαν την ιδιαιτερότητά του, όμως είναι λάθος γιατί ιδιαίτεροι είναι όλοι οι άνθρωποι), προκειμένου να γίνει γνωστός;

Προκειμένου να πάρει μέρος σε τηλεριάλιτι και να γίνει κι αυτός μέρος του ασήμαντου, πλην καλοπληρωμένου, life style συστήματος;

Υπάρχει περίπτωση να διαβάζει Κορνήλιο Καστοριάδη ο Τάσος Ξιαρχό; Αδύνατον.

Στο βιβλίο του, που εκδόθηκε τα 1995 με τίτλο «Η άνοδος της Ασημαντότητας» τα περιγράφει μια χαρά, και χωρίς να υπάρχουν τηλεσκουπίδια, Instagram, facebook και άλλες ανοησίες.

Γράφει λοιπόν ο Καστοριάδης, αν και αμφιβάλλω αν θα καταλάβει λέξη ο κάθε Ξιαρχό:

«Η αποσύνθεση (σ.σ. της κοινωνίας) γίνεται φανερή κυρίως μέσα από την εξαφάνιση των σημασιών και το σχεδόν απόλυτο ξεθώριασμα των αξιών.

Και αυτό απειλεί μακροπρόθεσμα την επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Όταν δηλώνεται ανοιχτά, όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το υπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το «πλουτίστε», μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σ’ αυτή τη βάση».

Το ξεθώριασμα των αξιών, λοιπόν. Η εξαφάνιση των σημασιών και η αντικατάστασή τους με το τίποτε, πασπαλισμένο με χρυσόσκονη, δημόσιες σχέσεις, εκπομπές στην τηλεόραση, τηλεπάνελ ανοησίας και κουτσομπολιού.

Γιατί να απορούμε, λοιπόν, με τον μισογυνισμό του κάθε Ξιαρχό ή με τον ρατσισμό του κάθε αμόρφωτου παιδιού και κοριτσιού που δεν έχει στοιχειώδη παιδεία και κουλτούρα;

Και σε τι διαφέρει ο Ξιαρχό άραγε από εκείνους που πουλάνε σώμα και ψυχή για λίγη εξουσία, για κάποια «αποκλειστικά», για λίγα λεπτά δημοσιότητας, αδιαφορώντας για την αξιοπρέπειά τους;

Όταν η αξιοπρέπεια χάνεται τότε οι ασήμαντοι απλά ρυπαίνουν τους υπόλοιπους.

Και ο κάθε Ξιαρχό θα βρίσκει πάτημα για να κάνει και να λέει αυτά που θέλει, για να ασχολούνται όλοι μαζί του, για να γίνεται πασίγνωστος για την ασημαντότητά του.

Ο κύριος αυτός, λοιπόν, που χλεύασε μια άγνωστή του κοπέλα για τα κιλά της, δεν είναι και η… επιτομή του στυλ και της αισθητικής.

Αλλά κανείς δεν τον κρίνει γι’ αυτό που είναι ή γι’ αυτό που κάνει.

Διότι ακόμη κι αν τολμούσε να τον κρίνει θα ξεσηκώνονταν αρκετοί και δικαίως.

Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να είναι όπως είναι, αρκεί να μην εξευτελίζει την προσωπικότητά του, αρκεί ο εξευτελισμός να μην έχει να κάνει με την ψυχή του και την καρδιά του.

Οι προκαταλήψεις, ο ρατσισμός και τα κοινωνικά στερεότυπα θα έπρεπε να έχουν εκλείψει εδώ και χρόνια.

Θα έπρεπε να υποχωρούν απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Γιατί αυτός είναι ο πολιτισμός μας, αυτή θα πρέπει να είναι η κοινωνία της σημαντικότητας.

Εκεί που δεν θα κυριαρχούν άνθρωποι που έχουν «επενδύσει» στην ατάκα, στην ευκολία του story στο Instagram, στην ψεύτικη ζωή που μόνο σκοπό έχει την προβολή μιας λανθασμένης εικόνας.

Εκεί όπου έχουν θέση νέα παιδιά τα οποία επενδύουν στη μόρφωσή τους, στο μυαλό τους, στην κοινωνική παιδεία και ενσυναίσθηση.

Κι όχι στην «αναρρίχησή» τους πατώντας επί πτωμάτων, κάνοντας δημόσιες σχέσεις ή χρησιμοποιώντας άλλες, άθλιες, ντροπιαστικές μεθόδους, που όλοι καταλαβαίνουμε τι είναι.

Και τελικά στο ερώτημα «ποιος είναι ο Ξιαρχό ρε παιδιά» η απάντηση είναι ξεκάθαρη: «Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας που έχει φτιαχτεί με τα ψεύτικα υλικά της σοσιαλμιντιακής δικτατορίας.