«Καλούμαστε τώρα να απευθυνθούμε στους πιο καχύποπτους. Δεν αποτελούν ένα ομοιογενές σύνολο» παραδεχόταν ο Πρωθυπουργός το καλοκαίρι. Και πράγματι, δεν μιλάμε για μια μεγάλη δεξαμενή ανθρώπων με απολύτως ίδια χαρακτηριστικά ή ενιαίο τρόπο σκέψης – ίσως το διαπιστώνει κανείς κοιτάζοντας στο δικό του, ευρύτερο, κοινωνικο-επαγγελματικό περιβάλλον. «Δεν θα κλείσει η χώρα για τους ανεμβολίαστους» έλεγαν αργότερα από την κυβέρνηση, με ένα στόμα μια φωνή, προειδοποιώντας για δυσκολίες και ταλαιπωρία και έξοδα όσους δεν επιλέγουν την «Ελευθερία».

Και οι κυβερνητικοί σωστά έδειχναν αποφασισμένοι η χώρα να περάσει σε νέα φάση, διαφορετική από εκείνη του 2020, από τη στιγμή που υπάρχει για όλους το πολυπόθητο game changer, το εμβόλιο, ως μονόδρομος για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Μέχρι που ήρθαν σχεδόν 4.700 νέα κρούσματα στη χώρα, το πιο μαύρο ρεκόρ από το ξέσπασμα της πανδημίας.

Αριθμός – αριθμοί που χτυπούν εκ νέου καμπανάκια, ή καλύτερα… καμπάνες, για νέα «βαρυχειμωνιά». Αριθμοί που ανοίγουν αυτομάτως δρόμο για νέο γύρο στην παλιά πολιτική κόντρα – «είστε ανεύθυνοι, πετάξατε λευκή πετσέτα στην πανδημία» λέει ξανά η μία πλευρά, «επενδύετε στην καταστροφή, λαϊκίζετε, δεν μας αφορά ο καιροσκοπισμός σας» απαντά η άλλη και στην πραγματικότητα δεν βγαίνει τίποτα με τους αναμενόμενους, φασόν, μονολόγους. Είναι αριθμοί που δεν θα συγχωρέσουν καθυστερήσεις, λανθασμένες εκτιμήσεις και την επανάληψη κακών προηγούμενων. Εκείνων των εμπειριών που κόστισαν ακριβά και δεν θα πρέπει να ξεχνιούνται.

Η κυβέρνηση πήρε νέα απόφαση, θέλει να βομβαρδίζει με SMS πειθούς και προτροπής τα κινητά τηλέφωνα ανεμβολίαστων. Η κινητικότητα είναι από μόνη της θετική, αλλά το μέτρο θα κριθεί βεβαίως εκ του αποτελέσματος. Προσωπικά, με μια πρώτη ανάγνωση, δίνω μικρά ποσοστά επιτυχίας. Προβλέπω δηλαδή εκνευρισμό του παραλήπτη, ενδεχομένως μεγαλύτερη αντίδραση και τα SMS στον κάδο απορριμμάτων.

Γιατί προηγούνται βαθύτερες απαντήσεις. Αυτές πρέπει να αναζητηθούν επειγόντως: Γιατί δεν πάει καλά η Βόρεια Ελλάδα; Γιατί απέτυχε η εκστρατεία πόρτα-πόρτα; Ποιος επηρεάζει εκεί; Φταίνε κάποιοι ιερείς, τα social media, οι δήμαρχοι, τα καφενεία; Φταίει η χαλαρότητα στον έλεγχο των μαζικών συναθροίσεων, στη διασκέδαση, σε χώρους εργασίας; Ισως αν δοθούν με ειλικρίνεια οι απαντήσεις, προκύψουν πιο στοχευμένες, κυρίως επαρκώς δικαιολογημένες, αποφάσεις.

Headlines