Θρήνος επικρατεί στη Θεσσαλονίκη για την Δήμητρα Ιορδανίδου, την 42χρονη μαραθωνοδρόμο και αθλήτρια του Τριάθλου που έχασε τη ζωή της χθες όταν παρασύρθηκε από φορτηγό, με το ποδήλατό της.
Λουλούδια και αναμμένα κεριά στη συμβολή των οδών Γρ. Λαμπράκη και Αγίου Δημητρίου, όπου έχασε τη ζωή της η άτυχη ποδηλάτισσα, άφησαν αρκετοί πολίτες.
Η τραγωδία συνέβη λίγο μετά τις 8 το πρωί όταν φορτηγό παρέσυρε την 42χρονη που κινούνταν με το ποδήλατό της και την έριξε κάτω από τις ρόδες του.
Η γυναίκα διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου», ωστόσο παρά τις προσπάθειες ανάνηψης, αρχικά των διασωστών της Μονάδας του ΕΚΑΒ και ύστερα των γιατρών του νοσοκομείου, κατέληξε.
Σοκάρουν οι εικόνες από το δυστύχημα
Οι εικόνες που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας λίγο μετά το τροχαίο προκαλούν σοκ, με το ποδήλατο της γυναίκας, το οποίο μετατράπηκε σε μια άμορφη μάζα, να βρίσκεται σφηνωμένο κάτω από τις ρόδες του φορτηγού.
«Ήταν σοκαριστικό το θέαμα, καθώς η κοπέλα δεν είχε τις αισθήσεις μετά την παράσυρση» σημείωσε αυτόπτης μάρτυρας, μιλώντας στην τοπική ιστοσελίδα voria.gr, υποστηρίζοντας πως ο οδηγός φορτηγού πήγε να στρίψει στα δεξιά, δεν είδε την κοπέλα και την παρέσυρε.
Ανείπωτος θρήνος για τους γονείς της – Είχαν χάσει και τον γιο τους
Αμέσως μετά τη είδηση του θανάτου της 42χρονης γυναίκας τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης βυθίστηκαν στην θλίψη καθώς η άτυχη Δήμητρα έμενε εκεί. Ακόμα μεγαλύτερος ο θρήνος για τους γονείς της άτυχης Δήμητρας καθώς πριν από δυο χρόνια ο γιος τους έφυγε από την ζωή. Σύμφωνα με το Star, ο αδερφός της ήταν νιόπαντρος και εξαιρετικός επιστήμονας που το μέλλον του στο Λονδίνο προδιαγραφόταν λαμπρό, και μετά τον θάνατό του η Δήμητρα στάθηκε βράχος και στήριξε τους γονείς της. Μάλιστα, ο κύριος Χρήστος και η κυρία Κική, ήταν περήφανοι για την κόρη τους και την καμάρωναν ακόμη και πριν λίγες ημέρες που έτρεξε τον τελευταίο της αγώνα στα Τρίκαλα.
Θρήνος και στον χώρο της εργασίας της. Οι συνάδελφοί της και ο πρόεδρος του φορέα «Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας» που ασχολείται με την ανάπτυξη ήταν απαρηγόρητοι. «Ήταν ένας καταπληκτικός χαρακτήρας. Θα μας λείψει το χαμόγελό της, η συναναστροφή της, η δουλειά της», είπαν.
Η μάχη με τη νευρική ανορεξία
Με θάρρος η Δήμητρα Ιορδανίδου είχε μιλήσει και για τη μάχη που είχε δώσει νεότερη με την ανορεξία.
«Ανορεξία. Ναι. Μεγάλο κεφάλαιο. Ίσως το μεγαλύτερο της ζωής μου. Γιατί ήταν σε ηλικία 14 χρονών.΄ Ηταν δύσκολα χρόνια. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί με είχε πιάσει η αρρώστια. Ένιωθα αδικία. Γιατί σε μένα. Δεν είναι ότι ζήλευα τα μοντέλα και όλα αυτά που προβάλλονται. Είχε κολλήσει κάποια στιγμή το μυαλό μου σε νούμερα, θερμίδες, αριθμούς… Βασανιστήριο. Οι φίλες σου να βγαίνουν για πίτσα και συ να έχεις τύψεις για τα γραμμάρια. Ναι έχει πολλές τύψεις αυτή η αρρώστια. Είχα φτάσει τα 35 κιλά με ύψος 1.60 στα 15. Και φυσικά χωρίς περίοδο. Ήταν δύσκολα χρόνια. Πώς τα κατάφερα…», είχε δηλώσει.
«Δεν είναι κάτι που το ξεπερνάς σε μια μέρα. Το τέρας ήταν πάντα μέσα μου. Απλά με τα χρόνια έμαθα να το τιθασεύω και να του δίνω τις σωστές διαστάσεις. Είχα τους γονείς μου δίπλα μου. Αυτό ήταν το ένα. Αλλά κυρίως αυτό που με βοήθησε ήταν ο αθλητισμός. Η ισορροπία λεπτή γιατί από τη μία η οικογένειά μου φοβόταν και από την άλλη ήταν η διέξοδος για μένα για να ξεκλειδώσει το μυαλό μου. Γι’ αυτό και η πορεία μου στον αθλητισμό ήταν λίγο περίεργη. Πώς να μπω σε αγώνες όταν η οικογένειά μου φοβόταν μήπως το κάνω για τα κιλά? Δύσκολη διαχείριση. Ευτυχώς έχω έναν πατέρα που μου έδειξε εμπιστοσύνη και ήξερε ότι στο τέλος θα κάνω τη σωστή επιλογή. Δε σου κρύβω ότι τελικά γύρω στα 27 που άρχισα να μπαίνω σε αγώνες δρόμου πάλι άλλαξε όλη μου η προσέγγιση στο θέμα. Καταλάβαινα πλέον ότι για να μπορέσω να ανταποκριθώ στο άθλημα που είχα επιλέξει να κάνω αγωνιστικά, το τρέξιμο, έπρεπε να δίνω στο σώμα μου την σωστή τροφή για να μπορέσει να ανταποκριθεί. Ακούγεται αστείο αλλά αυτό όταν έχεις ανορεξία δεν το βλέπεις».
Ποια ήταν η άτυχη ποδηλάτισσα
Η Δήμητρα Ιορδανίδου εργάζονταν στον φορέα «Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας» που ασχολείται με την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Η 42χρονη αθλήτρια που είχε κατακτήσει δύο φορές την 3η πανελλήνια θέση και δύο φορές της 4η θέση στο Μαραθώνιο της Αθήνας, είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στους μαραθώνιους της Στοκχόλμης και του Ναγκάνο στην Ιαπωνία.
Είχε αγωνιστεί με τέσσερα διαφορετικά σωματεία αρχικά με τον ΠΑΟΚ, στη συνέχεια με το ΓΑΣ Κουφαλίων, με τον Ηρακλή και με τον Τρίτωνα Θεσσαλονίκης. Μόνο δυο αθλήτριες συλλόγων της Μακεδονίας – Θράκης έχουν επιτύχει μέχρι σήμερα καλύτερες επιδόσεις στο Μαραθώνιο της Αθήνας από εκείνη.
Πριν λίγα χρόνια σταμάτησε την ενασχόληση της με το μαραθώνιο και ασχολήθηκε με το τρίαθλο.
«Είμαι σοκαρισμένη. Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό που έγινε. Με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας της Δήμητρα και μου είπε ότι πάει στο νοσοκομείο γιατί η Δήμητρα είχε εμπλακεί σε τροχαίο. Μετά από λίγη ώρα με πήρε τηλέφωνο και πάλι ο πατέρας της και μου είπε χάσαμε τη Δήμητρα» ανέφερε στο newsit.gr οικογενειακή φίλη της αδικοχαμένης αθλήτριας.
“Τα έχω χαμένα δεν μπορώ να πώ τίποτα. Θα μιλήσουν άλλοι αργότερα για τη Δήμητρα”, είπε με τρεμάμενη φωνή o πατέρας της Δήμητρας, Χρήστος. Η κοπέλα έμενε στα Κουφάλια της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή όπου μεγάλωσε ενώ ήταν αγαπητή στη γειτονία της αλλά καις τους κατοίκους της πόλης της.
Όλες οι χώρες έχουν κάποιους νόμους που μοιάζουν με εξωγήινους για άλλους ανθρώπους. Ωστόσο αυτός στην Ελλάδα κάνει τους ξένους να βγαίνουν από τα ρούχα τους - ή από τα παπούτσια τους.
Τι μπορείς να καταλάβεις για έναν άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, απλά και μόνο κοιτάζοντάς τον; Πολλά, αν ξέρεις να «διαβάσεις» τη γλώσσα του σώματος.
Σε μια μίξη τεχνολογίας αιχμής, με τεχνητή νοημοσύνη, σε συνδυασμό με τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου, η εταιρεία Spot it Early, ανιχνεύει με επιτυχία 4 είδη καρκίνου.
Το ποσοστό είναι σχεδόν διπλάσιο από την εκτίμηση του 2000 για το πως επηρεάζει το τσιγάρο την υγεία. Σημαίνει ότι ένα πακέτο 20 τσιγάρων κοστίζει σε ένα άτομο επτά ώρες κατά μέσο όρο
Εκείνη ισχυρίστηκε ότι το έκανε, ο Τζίμι Κάρτερ ισχυρίστηκε ότι δεν το έκανε. Τι πραγματικά συνέβη κατά τη διάρκεια εκείνου του δείπνου στο παλάτι του Μπάκιγχαμ τον Μάιο του 1977.
