Σουηδία – Το φημισμένο Ινστιτούτο Karolinska διαγράφει τα ονόματα ρατσιστών και φιλοναζιστών επιστημόνων

Το φημισμένο Ινστιτούτο Karolinska της Στοκχόλμης, στο οποίο έχει την έδρα της η αρμόδια επιτροπή που απονέμει το Νόμπελ Ιατρικής, θα μετονομάσει μερικές από τις εγκαταστάσεις του και δύο δρόμους που φέρουν τα ονόματα ρατσιστών ή φιλοναζιστών επιστημόνων, όπως ανακοίνωσε σήμερα.

Στο τέλος των εργασιών επιτροπής που διορίστηκε πέρυσι από το ερευνητικό ινστιτούτο, ο πρύτανης ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να μετονομάσει μια αίθουσα, ένα κτίριο και έναν δρόμο που φέρουν τα ονόματα του Άντερς Ρέτζιους (1796 -1860) και του γιου του Γκούσταφ (1842-1919).

«Αντιπροσώπευαν αξίες που δεν συνάδουν με τις αξίες που εμείς, ως πανεπιστήμιο, πρέπει να φέρουμε», δήλωσε ο πρύτανης του «KI», ‘Ολε Πέτερ ‘Οτερσεν σε βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

Παρά το εμπεριστατωμένο επιστημονικό του έργο, ο πατέρας Ρέτζιους έχει μείνει κυρίως στη ζοφερή μνήμη για τον «κεφαλικό δείκτη», ένα μέτρο αναλογιών των κρανίων, πηγή ρατσιστικών ιεραρχιών.

Τι διακρίσεις έκαναν

Ο Ρέτζιους, του οποίου οι ρατσιστικές θεωρίες ανατομίας συνεχίστηκαν από τον γιο του, έκανε τη διάκριση μεταξύ των ανθρώπων με «επιμήκη» κρανία, τους οποίους ταξινομούσε ως ανώτερους, και ανθρώπων με «κοντό» κρανίο, τους οποίους ταξινομούσε ως κατώτερους.

Οι θεωρίες αυτές, οι οποίες ήταν αιτία το ΚΙ να αποκτήσει μεγάλη συλλογή κρανίων, στη συνέχεια έθρεψαν τη «φυλετική υγιεινή», την οποία υιοθέτησαν αργότερα οι ναζί.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το Ινστιτούτο Καρολίνσκα επέλεξε επίσης να ζητήσει από την πόλη Σόλνα όπου έχει την έδρα του κοντά στη Στοκχόλμη να μετονομάσει την «οδό φον Όιλερ» σε «οδό Ουλφ φον Όιλερ», Νόμπελ Χημείας 1970.

Και αυτό για να τον ξεχωρίζουν από τον πατέρα του, τον Χανς φον ‘Οιλερ, Γερμανό που πολιτογραφήθηκε Σουηδός, Νόμπελ Χημείας 1929, ο οποίος ήταν ενεργό μέλος μιας σουηδογερμανικής οργάνωσης που έγινε φιλοναζιστική την εποχή του Ράιχ.

Η αναμενόμενη απόφαση σήμερα είναι το αποτέλεσμα συζητήσεων που άρχισαν τα τελευταία χρόνια σε σχέση με την ιστορική κληρονομιά του Ινστιτούτου, με πρωτοβουλία κυρίως των φοιτητών.

Οι συζητήσεις αυτές οδήγησαν ήδη στην επιστροφή κρανίων, κυρίως ιθαγενών λαών, στη Φινλανδία, τη Γαλλική Πολυνησία, τη Βόρεια Αμερική ή την Αυστραλία.

«Δεν πρέπει να νιώθουμε άβολα από μια συζήτηση για τα ονόματα, από μια συζήτηση για το παρελθόν μας, είναι μια συζήτηση που πρέπει να κάνουμε», δήλωσε ο ‘Οτερσεν. «Πρέπει να θυμόμαστε τα σκοτεινά κεφάλαια του παρελθόντος», είπε ο πρύτανης.