Δεν λειτούργησε το VAR στη φάση του «εγκληματικού» μαρκαρίσματος πάνω στον Ρέαμπτσιουκ. Ζήτησαν συγγνώμη οι άνθρωποι, αυτοί που αλλοίωσαν ένα ολόκληρο παιχνίδι που επί της ουσίας στέρησαν από τον Ολυμπιακό ένα ξεκάθαρο πλεονέκτημα σε ένα ματς που το «είχε» και που δικαιούταν πολλά περισσότερα από το τίποτα που τελικά πήρε.

Έκανε λάθη η άμυνα του, ναι. Δεν λειτούργησε σωστά ανασταλτικά ξανά σε κομβικά σημεία. Ναι. Έχασε ευκαιρίες που έπρεπε να είχε μετατρέψει σε γκολ. Ναι, είναι αλήθεια πως και ο ίδιος ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο «αλλά». Στην εποχή που τα πάντα μπορούν να ελεγχθούν μέσω του VAR δεν είναι δυνατόν να αλλοιώνεται με αυτό τον τρόπο όχι απλά ένα ματς, ένας ολόκληρος όμιλος, να κρίνεται η πρωτιά σε αυτόν και να αλλάζουν όλα τα δεδομένα. Η φάση του 30΄ άλλωστε και η απόφαση του διαιτητή να δείξει κίτρινη και όχι κόκκινη κάρτα έπαιξε σημαντικό ρόλο σε όλη την πορεία του αγώνα.

Αλλιώς θα ήταν τα δεδομένα με την Άιντραχτ να παίζει με 10 απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ήταν πολύ καλός σε όλο το πρώτο ημίχρονο και κυριάρχησε στο παιχνίδι (μέχρι το 60΄συνολικά) και αλλιώς με το «δωράκι» στους Γερμανούς.

Όσο για το VAR που… χάλασε; Ούτε για αστείο δεν μπορεί να σταθεί αυτή η δικαιολογία που βρήκαν οι διαιτητές για να καλύψουν την απαράδεκτη απόφασή τους που αλλοίωσε το αποτέλεσμα του αγώνα. Και αν χάλασε γιατί δεν ενημέρωναν νωρίτερα τον διαιτητή για να γίνει ότι χρειάζεται ώστε να μην βρεθούν σε αυτή τη θέση που λένε ότι βρέθηκαν; Το VAR παίζει ρόλο ισάξιο, αν όχι και μεγαλύτερο σε μερικές περιπτώσεις απο τον διαιτητή, πως γίνεται να παίζεται το παιχνίδι και να μην λειτουργεί για 20 λεπτά όπως υποστήριξαν;

Το πόσο αποφασισμένοι ήταν οι διαιτητές να παίξουν ρόλο στο παιχνίδι φάνηκε και από την απόφασή τους να μην καταλογίσουν το φάουλ στο ξεκίνημα του δεύτερου γκολ της Άιντραχτ.

Έχασε ο Ολυμπιακός μόνο από τις αποφάσεις των διαιτητών; Όχι. Και αυτός, δυστυχώς «βοήθησε» με αυτά που δεν έκανε. Σε ένα ματς, από τα καλύτερα φετινά του. Δεν έκανε γκολ τις τελικές που είχε, τρεις μεγάλες ευκαιρίες μέχρι το 60΄ και κυρίως προδόθηκε ξανά από την ανασταλτική του λειτουργία. Από την κακή παρουσία του Μπα που και πάλι «έφαγε» γκολ στην πλάτη του αλλά και από την συνολική κακή εικόνα που είχε στο κομμάτι της αμυντικής αντίδρασης ο Ολυμπιακός. Δεν καλύφθηκαν σωστά οι χώροι στις φάσεις των δύο γκολ με την Άιντραχτ να κάνει 3 τελικές στην εστία και να έχει δύο γκολ.

Η ανασταλτική λειτουργία του Ολυμπιακού είναι επί της ουσίας το πιο μεγάλο πρόβλημα της φετινής ομάδας, αυτό που πρέπει άμεσα να αλλάξει ο Μαρτίνς και οι παίκτες του. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς που ξεκίνησε να «χτίζεται» και να δημιουργεί κάτι πολύ καλό τα τελευταία χρόνια από το μηδέν στην άμυνα, αλλά φέτος δεν μπορεί να το κρατήσει με λίγες εξαιρέσεις.

Και εκεί είναι το δικό του κομμάτι που οφείλει να διορθώσει γιατί αλλιώς θα συνεχίσει να «ματώνει».
Πόσο διαφορετικά θα ήταν βεβαίως όλα αν είχε γίνει το αυτονόητο και είχε μείνει με 10 παίκτες η γερμανική ομάδα νομίζει ότι άπαντες το κατανοούν. Δυστυχώς δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί οι διαιτητές αποφάσισαν να είναι «πρωταγωνιστές» στο ματς.

Η Άιντραχτ που ξέχωρα από την εύνοια των διαιτητών, θυμίζω ότι το VAR δεν… λειτούργησε ούτε στη Φρανκφούρτη στο χτύπημα που δέχθηκε ο Ελ Αραμπί και του άνοιξε το φρύδι με το ματς να είναι τότε στο 1-1, έχει και την εύνοια της τύχης. Δύο γκολ στο 90+ και ένα χαμένο πέναλτι της Φενέρ στις καθυστερήσεις στη Φρανκφούρτη στα τέσσερα ματς την έχουν φέρει πρώτη στους 10 βαθμούς. Με τον Ολυμπιακός να έχει μπροστά του πλέον τον «τελικό» με την Φενέρ και κανένα δίλλημα κατά την γνώμη μου. Όταν μπορείς να βγεις δεύτερος δεν επιλέγεις να βγεις τρίτος…

Υ.Γ. Κρίμα και για την πολύ καλή παρουσία του Ονιεκούρου. Ο Νιγηριανός ήταν εντυπωσιακός όσο αγωνίστηκε, έφτιαξε φάσεις, έδωσε ασίστ, έκανε άνω – κάτω την γερμανική άμυνα από την πλευρά του. Αν έβαζε και το γκολ στο 57΄ θα ήταν όλα τέλεια. Η ουσία είναι πως επιτέλους τον είδαμε και ας συνδυάστηκε αυτό με ένα πικρό αποτέλεσμα.

Headlines