Αυτό το καλοκαίρι -που στο νότιο ημισφαίριο αρχίσει τον Δεκέμβριο- προμηνύεται, τουλάχιστον στην αρχή του, μάλλον δύσκολο στη μακρινή Αυστραλία. Κι ας είναι το πρώτο μίας σχετικής ελευθερίας, έπειτα από σχεδόν 600 ημέρες που ήταν τα σύνορα κλειστά.

Ο προβληματισμός δεν έγκειται τόσο στην πανδημία. Το υψηλό πια ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων (77%) και η έναρξη της διαδικασίας χορήγησης τρίτης δόσης εμβολίου θεωρούνται επαρκή για να μετριαστεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού από όσους έρθουν από το εξωτερικό: προς το παρόν μόνο ανοσοποιημένοι Αυστραλοί και πλήρως εμβολιασμένοι ταξιδιώτες από τη Νέα Ζηλανδία.

Tο πολύμηνο, ωστόσο, κλείσιμο των συνόρων επέτεινε μία προϋπάρχουσα στην εγχώρια αγορά έλλειψη σε εργατικά χέρια, υψηλής ειδίκευσης ή μη.

Το κενό δεν οφείλεται μόνο σε όσους κατοίκους με άδεια μόνιμης παραμονής ή μέλη των οικογενειών τους παρέμεναν όλο αυτόν τον καιρό ουσιαστικά αποκλεισμένοι εκτός των αυστραλιανών συνόρων και μόλις τώρα μπορούν να επιστρέψουν.

Ούτε έχει να κάνει με κάποια εγχώρια εκδοχή της λεγόμενης «Μεγάλης Παραίτησης» (που πλήττει κυρίως τις ΗΠΑ και την Ευρώπη) ή με αποκλεισμούς ανεμβολίαστων από την αγορά εργασίας: αμφότερα χαρακτηρίζονται περιορισμένης έκτασης φαινόμενα στα εδάφη της Αυστραλίας.

Επισήμως, η αύξηση της ανεργίας που καταγράφηκε τον Σεπτέμβριο, στο 4,6% (+0,1% σε μηνιαία βάση) αποδίδεται στον αριθμό όσων εγκατέλειψαν την προσπάθεια να βρουν δουλειά εν μέσω των lockdown.

Όπως συνέβαινε όμως κατά κόρον στο παρελθόν, έτσι και τώρα, πολλές επιχειρήσεις που βάζουν «φουλ τις μηχανές» βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε εποχικούς ξένους εργαζόμενους και φοιτητές. Κυρίως δε στους τομείς της εστίασης και της φιλοξενίας.

Στην πλειονότητά τους, αυτοί έχουν εγκαταλείψει εδώ και καιρό τη χώρα μαζικά, λόγω πανδημίας.

«Στρατιές» σερβιτόρων και ανθρώπων που δούλευαν πίσω από το μπαρ, μαγείρων, καμαριέρων, ρεσεψιονίστ και πλήθους άλλων ειδικοτήτων επέστρεψαν στις πατρίδες τους.

Το αποτέλεσμα είναι τώρα επιχειρήσεις να μην βρίσκουν όσο προσωπικό χρειάζονται για την κανονική λειτουργία τους.

Κι έτσι, ολοένα και περισσότερες τάζουν… «γη και ύδωρ» για να φέρουν ξένους εργαζόμενους, αμέσως μόλις τα σύνορα ανοίξουν και γι’ αυτούς.

Πολιτική κινήτρων

Σε μια αγωνιώδη πια αναζήτηση προσωπικού ενόψει και της αυξημένης κίνησης του καλοκαιριού, υπάρχουν εταιρείες που προσφέρονται ήδη να πληρώσουν το εισιτήριο μιας πτήσης προς την Αυστραλία σε εμβολιασμένους εργαζόμενους από το εξωτερικό.

Ορισμένες δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν ακόμη και την κάλυψη του κόστους καραντίνας σε ξενοδοχείο, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο (αναλόγως της επιδημιολογική κατάστασης της χώρας αναχώρησης).

Άλλες, δίνουν μπόνους το ενοίκιο ενός δεκαπενθήμερου συν κουπόνια για φαγητό και ποτό, αξίας 1.000 δολαρίων Αυστραλίας (περίπου 640 ευρώ).

Ένεκα της Κοινοπολιτείας και της μητρικής τους γλώσσας, οι Βρετανοί είναι ψηλά στις προτιμήσεις.

Τόσο, ώστε επιχειρήσεις -όπως η Australian Venue Co, μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες μπαρ της Αυστραλίας- να υπόσχονται και την κάλυψη του κόστους έκδοσης βίζας εργασίας.

Σε μία έξτρα προσπάθεια να κρατήσει το νέο προσωπικό της στην κουζίνα και στο σέρβις, εν τω μεταξύ, η εν λόγω εταιρεία προσφέρει δωροκουπόνια για όσους μείνουν στο πόστο τους πέραν του τριμήνου.

Στο μεσοδιάστημα, οι μέχρι σήμερα αυστηροί περιορισμοί στη Δυτική Αυστραλία περιόρισαν σε τέτοιο βαθμό τις μετακινήσεις εργαζομένων μεταξύ πολιτειών, που έχουν προκύψει σοβαρές ελλείψεις και σε οδηγούς φορτηγών, επηρεάζοντας έτσι στην ευρύτερη περιοχή την εφοδιαστική αλυσίδα.

«Φέρτε εργαζόμενους»

Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός των αλλοδαπών εργαζομένων με βίζα εργασίας μειώθηκε κατά δύο τρίτα στην Αυστραλία, στο διάστημα που μεσολάβησε από την αρχή της πανδημίας μέχρι και το δεύτερο τρίμηνο του 2012.

Πάνω από 50% είναι η μείωση του αριθμού των ξένων φοιτητών.

Επιχειρηματίες στη μεγαλύτερη πόλη, στο Σίδνεϊ, λένε ότι τώρα αγωνίζονται να βρουν εποχικό προσωπικό, έπειτα από τέσσερις μήνες καραντίνας.

Οι αρχές στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας εντείνουν τώρα τις πιέσεις στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση για ταχύτερο άνοιγμα των συνόρων σε ξένους ταξιδιώτες και εργαζόμενους.

Ζητούν μάλιστα διπλασιασμό της μετανάστευσης στην Αυστραλία συγκριτικά με τα προ πανδημίας επίπεδα, στα  400.000 άτομα ετησίως και για μία πενταετία, προκειμένου να καλυφθούν οι μεγάλες ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό.

«Αυτή τη στιγμή επικεντρωνόμαστε στην επιστροφή των Αυστραλών, όμως θα ήθελα να δω τουρίστες και εργάτες να έρχονται πριν από το τέλος του έτους», δήλωσε ο τοπικός πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας, Ντόμινικ Πέροτετ.

Στο ίδιος μήκος κύματος, το Αυστραλιανό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο ζητά να διπλασιαστεί ο αριθμός των εξειδικευμένων αλλοδαπών εργαζόμενων σε 200.000 άτομα ετησίως.

Προς το παρόν, ωστόσο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπό τον Σκοτ Μόριον, επιμένει στο σταδιακό άνοιγμα της οικονομίας. Άλλωστε σε αρκετές περιοχές της Αυστραλίας, αντιτείνει, παραμένουν σε ισχύ περιοριστικά μέτρα, λόγω πανδημίας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, αναλυτές επισημαίνουν ότι η χώρα διαθέτει ήδη μία σημαντική, πλην όμως ακόμη αναξιοποίητη δεξαμενή εργαζομένων: πρόσφυγες από το Ιράκ, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Μιανμάρ και αλλού, που ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά, αλλά -σύμφωνα με έρευνα του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Οικογενειακών Σπουδών- μόλις το 6% βρίσκει μια θέση εργασίας μέσα στο πρώτο εξάμηνο από την άφιξή του στη χώρα.

Το 23% το κατάφερε μέσα σε διάστημα δυόμιση ετών, αναφέρει η έρευνα. Στη συντριπτική πλειονότητα πρόκειται, δε, για άνδρες.

«Το σίγουρο είναι ότι η αυστραλιανή οικονομία θα ωφεληθεί από την ένταξη των προσφύγων στο εργατικό δυναμικό», τονίζει η Μπετίνα Σκούντλαρεκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Δικοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.

Προς τούτο, μνημονεύει «πρόσφατη έρευνα της Deloitte, που έδειξε ότι η αύξηση προσλήψεων προσφύγων θα αποφέρει έσοδα δισεκατομμυρίων δολαρίων».

Headlines