Υποδειγματικό ρεσιτάλ Δημοσιογραφίας – Ιατρικής – Θρησκείας

Ώρες-ώρες και με το δίκιο μου, νιώθω σαν μανιακός του ζάπινγκ, όταν βρίσκομαι πολιορκημένος στη ραδιοτηλεοπτική βαβυλωνιακή ζούγκλα, όχι μόνο με τα γκροτέσκα θεάματα των σήριαλ, αλλά εν μέρει και της ενημέρωσης. Θα ήμουν όμως  αγνώμων, εάν δεν επαινούσα και κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις, όπως αυτή της πρωϊνής Σαββατιάτικης εκπομπής του Γιώργου Αυτιά στον Sky TV (06.11.21).

Εδώ πλέον μιλούμε για τριπλό υποδειγματικό ρεσιτάλ υπεύθυνης και πολυφωνικής δημοσιογραφίας, αλλά και της αδέσμευτης και γεμάτης από ανθρωπιστικά μηνύματα τοποθέτησης για τα αίτια της καλπάζουσας πανδημίας του Covid-19 από τον μητροπολίτη του Πειραιά Σεραφείμ, τον καθηγητή πνευμολογίας Ν. Χατζάκη, τον διευθυντή των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) Ν. Καπράβελο και την πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ Μ. Παγώνη.

Μια πέτρα στο τέλμα

Η βαρειά πέτρα που ανατάραξε το πηχτό τέλμα της αδράνειας των κοινωνικών εν μέρει και των πολιτικών φορέων αναφορικά με την απειλητική εξάπλωση της πανδημίας, όσο και αν φαίνεται απροσδόκητο, η πέτρα αυτή έπεσε με τα λόγια του μητροπολίτη Πειραιά Σεραφείμ, στην εκπομπή που προανέφερα: «Οι ιερείς που είναι κατά του εμβολίου είναι σχισματικοί». Ο ίδιος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει αυτούς τους ιερωμένους ως άξιους αυστηρών κυρώσεων.

Φυσικά, το εναρκτήριο λάκτισμα, σ’ αυτή την τερατώδη σιωπή, το ξεκίνησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που συνέστησε στους «αρνητές» των εμβολίων ιερείς «να πάνε στα σπίτια τους», όπως και ο αδιαπραγμάτευτος κατήγορος αυτών των ιερωμένων, ο μητροπολίτης Μυτιλήνης. Έτσι, και η ίδια Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τάχθηκε έστω και σιωπηρώς κατά των «αρνητών» στους κόλπους της.

Ο μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ, όχι μόνον ως δυναμικός ευπατρίδης και ανθρωπιστής Ιεράρχης, αλλά και ως έγκριτος δικηγόρος με ευρύτατηαναγνώριση στην πειραϊκή κοινωνία και με ατράνταχτα δικανικά επιχειρήματα, γκρέμισε τα υπερβατικά στεγανά, ανάμεσα στη μεταφυσική καιεκκοσμικευμένη διάσταση της θρησκείας. Ετσι, απομυθοποίησε αρκετούς τσαρλατάνους αρνητές του εμβολιασμού, ερχόμενος σε πρόσωπο με πρόσωπο επαφή με την κοινωνία

Τα οχυρά των αρνητών

Κατά τα φαινόμενα και αρχής γενομένης από την αντίδραση της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας, αρχίζουν να πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον οι προμαχώνες των «αρνητών». Και όταν μιλάμε για τους «αρνητές», ας μην αστειευόμαστε. Τα άτομα αυτά ως ανεμβολίαστα, εκτός από την σε μεγάλη αναλογία τους πορεία προς τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και τον απευκταίο θάνατό τους, αυτοχαρακτηρίζονται ως ιδιόρρυθμοι αυτόχειρες.

Όμως οι ίδιοι ως υπεύθυνοι για την αυτοκτονία τους ως φορείς του Covid-19 και των φρικιαστικών μεταλλάξεών του, ενεργούν και ως «φονιάδες» χιλιάδων αθώων ανθρώπων με τους οποίους συνυπάρχουν, μεταδίδοντάς τους τον ιό.

Επομένως, η έννοια του αυτόχειρος φορέα του Covid-19 καταντά συνώνυμη με εκείνη του φονέως, η πιο λαϊκιστικά, του φονιά.

Δικαστικά διλήμματα

Είναι άραγε νοητές και ηθικά αποδεκτές παρόμοιες εξισώσεις; Θα λέγαμε μάλλον όχι. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει, ότι ρίπτουμε το ανάθεμα σε άτομα κατά το πλείστον καθοδηγούμενα όχι από την μάλλον ανύπαρκτη λόγω απαιδευσίας, αυτογνωσία τους, αλλά από αυτοσχέδια δίκτυα με δοκησίσοφους (ξερόλες), προπαγανδιστές της άρνησης στα εμβόλια.

Εάν όμως δεν φταίνε οι προσηλυτιζόμενοι, τότε η Πολιτεία και κυρίως η Δικαιοσύνη οφείλει ν’ ασκήσει ανελέητες ποινικές διώξεις κατά των προσηλυτιστών. Πώς; Μα με την ίδια την μάλλον ανεφάρμοστη ποινική νομοθεσία μας (νόμος 4619/2019, ποινικός κώδικας, άρθρο 285), που τιμωρεί μέχρι και ισόβια –ανάλογα με το βάρος των πράξεων– εκείνους που διευκολύνουν υπαιτίως την εξάπλωση των επιδημιών.

Άραγε γιατί διστάζουν να ασκήσουν διώξεις οι λειτουργοί της Θέμιδος; Μήπως εμφορούμενοι από το επιεικές δόγμα της δυτικής φιλοσοφίας summum jus summa injuria (αυστηρό Δίκαιο-αυστηρή αδικία), ή απωθούμενοι από το αδιαπραγμάτευτο βυζαντινορωμαϊκό δόγμα dura lex-sed lex (σκληρός νόμος, αλλά -υποχρεωτικά- σκληρός νόμος).

Ή μήπως από αδιαφορία;