Νίνα Παναγοπούλου – Το υγρό στοιχείο για εμένα συμβολίζει το ταξίδι

Η Νίνα Παναγοπούλου έχει μεγαλώσει σε αστικό τοπίο αλλά έμαθε να ονειρεύεται θάλασσες. Η ναυτική οικογένεια, οι ιστορίες από καράβια, τα ταξίδια που άκουγε από παιδί αλλά και αυτά που η ίδια επέλεξε να κάνει, χαρακτηρίζουν το έργο της.

Η ίδια αγαπάει τη ζωγραφική, το σκίτσο και το βίντεο και στα έργα αντικατοπτρίζονται συμβολικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η αφετηρία και φυσικά το ταξίδι.

Στην EOS Gallery παρουσιάζεται η έκθεση της εικαστικού The Waves, στην οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει θαλασσογραφίες, βάρκες με τεχνική ελαιογραφίας και προσωπογραφίες με κάρβουνο.

Η Νίνα Παναγοπούλου μίλησε στο in.gr για την αγάπη της στο υγρό στοιχείο, τα ταξίδια που την σημάδεψαν και την πηγή έμπνευσής της.

Από πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την ζωγραφική;

Από μικρή ζωγράφιζα και έπαιζα μουσική. Ζωγράφιζα πάνω σε ότι έβρισκα από μικρά χαρτάκια σημειώσεων μέχρι σε τοίχους, σχεδίαζα ρούχα, πήγαινα στο ελληνικό ωδείο όπου μάθαινα πιάνο. Αργότερα στο μουσικό της Παλλήνης την ώρα των μουσικών συνόλων διάλεγα μάθημα ελευθέρου σχεδίου επιλέγοντας σιγά σιγά να μάθω πιο πολλά για τη ζωγραφική. Ετσι δεν επέλεξα σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο αλλά την Σχολή Καλών τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου σπούδασα ζωγραφική και ιστορία τέχνης. Έπειτα έκανα μεταπτυχιακό στις καλές τέχνες στο University for the creative arts στην Αγγλία με θέμα επιστήμη/ήχος και τέχνη. Ωστόσο η ζωγραφική είναι η μορφή τέχνης που επέλεξα να δώσω χρόνο και κόπο από όλες τις άλλες.

Από ποιους δημιουργούς θεωρείτε ότι έχετε επηρεαστεί;

Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες του παρελθόντος αλλά και του παρόντος, δεν θα έλεγα ότι έχω επηρεαστεί από κάποιον συγκεκριμένο.. Μου αρέσει πολύ ο Bill Viola,ο Anselm Kiefer, ο Turner, o Goya καλλιτέχνες από διαφορετικές χρονικές περιόδους θαυμάζω επίσης το σχέδιο του Milo Manara και από Έλληνες τον Νικόλαο Γύζη και τον Τέτση.

Σε ποιο καλλιτεχνικό ρεύμα κατατάσσετε τα έργα σας;

Θα έλεγα ότι τα έργα μου βασίζονται σε κάποιου είδους ρεαλισμό ωστόσο η ίδια εκφράζομαι εξπρεσιονιστικά. Πιστεύω ότι η τέχνη πρέπει να αντικατοπτρίζει το τι συμβαίνει γύρω μας.

Έχετε μεγαλώσει στην Αθήνα, πώς προέκυψε η αγάπη για τη θάλασσα;

Μεγάλωσα στην Αθήνα αλλά ταξίδεψα πολύ για περίπου μια δεκαετία οπότε η θάλασσα και συγκεκριμένα η θέα του Ωκεανού είναι κάτι που μπορεί να σου αλλάξει την αντίληψη για το κόσμο. Η ίδια έχω καταγωγή από ναυτική οικογένεια έτσι ιστορίες με βαπόρια και ταξίδια στον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό ωκεανό ήρθαν στα αυτιά μου από την παιδική ηλικία. Επίσης ένα ιστιοπλοϊκό με τράβηξε να γνωρίσω την Ιρλανδία από την Αγγλία όπου βρισκόμουν στο τέλος των σπουδών μου. Αν μου έμεινε κάτι από όλα αυτά είναι ότι στη θάλασσα δεν ζαλίζομαι με τίποτα, το ότι γνώρισα καλύτερα την ιστιοπλοΐα και ότι ζωγραφίζω θάλασσες.

Τι συμβολίζει για εσάς το υγρό στοιχείο;

Τα Παντα Ρεί και ουδέν μένει… Θα έλεγα ότι με ελκύει η συνεχή μεταβολή σε εξέλιξη την οποία έχει το υγρό στοιχείο την οποία δεν μπορείς να σταματήσεις, από την άλλη το κύμα με ενθουσιάζει πιο πολύ ως φαινόμενο διότι είναι μια διαταραχή η οποία μεταδίδεται στο χώρο και στο χρόνο η οποία έχει διαφορετικές κάθε φορά μορφές που έχουν ενδιαφέρον να τις απεικονίσεις στον καμβά.

Επιπλέον το υγρό στοιχείο συμβολίζει για μένα το ταξίδι.

Το ταξίδι είναι πάντα πηγή έμπνευσης;

Σε ένα ταξίδι σίγουρα γεμίζεις εικόνες και αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα αρκεί να είσαι ανοιχτός στο να συμβεί κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι γυρνάς με μεγαλύτερο εύρος θεμάτων, υλικού και ερεθισμάτων για επεξεργασία στο έργο σου. Στην ζωγραφική το ταξίδι συμβάλλει στο να μάθεις να βλέπεις καλύτερα τα χρώματα και να αναπτύσσεις συνεχόμενα τη χρωματική σου παλέτα.

Τι παρουσιάζετε στην έκθεση Τhe Wave;

Στην Εκθεση ‘’ΤHE WAVE’’ παρουσιάζονται θαλασσογραφίες, βάρκες με τεχνική ελαιογραφίας και προσωπογραφίες προσφυγόπουλων με κάρβουνο. Η έκθεση έρχεται να συνδυάσει τη ζωγραφική, το σκίτσο και το βίντεο με έργα στα οποία αντικατοπτρίζονται συμβολικά τα ζητήματα της μετανάστευσης, της αφετηρίας, του ταξιδιού, του τόπου/πατρίδας.  Ξεκίνησα να ζωγραφίζω παιδιά από τη Συρία μετά από ένα υλικό που επεσε στα χέρια μου χρόνια πριν με εικόνες από τη Συρία πρίν τον πόλεμο, διάλεξα δυο χαρακτήρες παιδιών, δυο αδέλφια, κοριτσάκια και έπειτα ξεκίνησε η αναζήτηση για τα υπόλοιπα, δημιουργήθηκε έτσι μια εγκατάσταση από σκίτσα στο χώρο της γκαλερί Ηως παράλληλα με τις θαλασσογραφίες.

Το βίντεο της έκθεσης δημιουργήθηκε από γραμμές και χρώματα ζωγραφισμένων κυμάτων τα οποία διαδίδονται στο χώρο και χρόνο μαζί με τη μουσική σύνθεση του βίντεο. Το βίντεο περιγράφει ένα αφαιρετικό ζωγραφικό οδοιπορικό στη θάλασσα. Μέσα στο ηχοτοπίο ακούγονται συλλαβές οι οποίες έαν έρθουν κοντά στο χρόνο σχηματίζουν λέξεις που αφορούν την μετανάστευση. Για τη μουσική σύνθεση του βίντεο έπαιξα πιάνο και συνεργάστηκα με δύο πολύ καλούς ενεργούς μουσικούς τον Ηλία Βαμβακούση ο οποίος βγάζει αυτή την περίοδο τον καινούργιο του δίσκο και την Ιρλανδέζα μουσικό Clara Grimes, η οποία ειδικεύεται στην παραδοσιακή ιρλανδική μουσική αλλά και σε άλλα είδη μουσικής performance.

Η έκθεση θα πάρει παράταση στην Γκαλερί Ηως ( Eos Gallery)  Χεύδεν 38, πλησίον πλατεία Βικτωρίας μέχρι τις 18 του μηνός Νοεμβρίου. Ανοιχτά καθημερινές Τρίτη με Παρασκευή 13.00-20.00 και Σάββατο 11.00-15.00.