Ενας μετεωρίτης δίπλα στο Πεδίον του Αρεως

Πώς μπορεί ένα τμήμα του Πεδίου του Αρεως να χωρέσει σε μια υπηρεσιακή αυλή και τι μπορεί να «πει» ένας επικίνδυνος μετεωρίτης που προσέκρουσε στο εικαστικό σύμπαν της πόλης; Είναι δυνατόν να συγκατοικήσει μια σειρά γλυπτικών εγκαταστάσεων όπου το ξύλο συναντά το φως και την τρισδιάστατη φωτογραφία με «καταστροφικούς αστεροειδείς» που συνδιαλέγονται με τον λόγο των Ευριπίδη και Χάινερ Μίλερ και το κινηματογραφικό βλέμμα του Πιερ Πάολο Παζολίνι στα έγκατα ενός εμβληματικού κτιρίου της Αθήνας;

Η απάντηση βρίσκεται στα «σωθικά» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Εκεί όπου το εικαστικό πρόγραμμα annexM, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Αννας Καφέτση, επιστρέφει με δύο παράλληλες εκθέσεις: «Η αυλή των ηρώων» του Κώστα Ρουσσάκη και «212 Μήδεια (Αφηγήσεις από έναν χώρο μετέωρο)» της Στεφανίας Στρούζα. «Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές εκθέσεις που γειτνιάζουν και επικοινωνούν εν μέρει οπτικά αλλά απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό» εξηγεί στα «ΝΕΑ» η Αννα Καφέτση. «Η έκθεση του Κώστα Ρουσσάκη είναι θα λέγαμε η κύρια έκθεση, το ερέθισμα για τη δημιουργία της οποίας υπήρξε ο εορτασμός των 200 ετών από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Η έκθεση της Στεφανίας Στρούζα εντάσσεται στο πρόγραμμα των νέων παραγωγών, δεν έχει παρουσιαστεί ως τώρα στην Ελλάδα, είναι εμπλουτισμένη με νέα έργα και είναι η πρώτη που φιλοξενείται στο νέο μας Project room». Εν συνεχεία ο λόγος στους καλλιτέχνες.

Τα γλυπτά των Ηρώων

«Πρόκειται για τη γλυπτική αναδιάταξη ενός χώρου μέσα σε έναν άλλον χώρο με βάση το βλέμμα» δίνει τη δική του περιγραφή για το έργο του ο Κώστας Ρουσσάκης. Στο επίκεντρο της νέας του δουλειάς βρίσκονται η Λεωφόρος των Ηρώων, ο έφιππος ανδριάντας του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’ και το ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Γλυπτά που βρίσκονται σε έναν μεγάλης κλίμακας δημόσιο χώρο και τα οποία ο Κώστας Ρουσσάκης μεταφέρει σε ένα κλειστό υπόγειο, τα περιορίζει στο μέγεθος μιας οθόνης και προκαλεί τον θεατή να τα αντικρίσει υπό την ίδια οπτική γωνία, υπό τη δική του σκηνοθεσία σε άμεση συνάρτηση με το κείμενο του συγγραφέα και φωτογράφου Χρήστου Χρυσόπουλου, ο οποίος είναι και ο επιμελητής της έκθεσης, που θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του έργου. «Με ενδιαφέρει πώς αντιλαμβάνεται ο θεατής τον εαυτό του μέσα στο έργο» επισημαίνει.

«Το Πεδίον του Αρεως είναι ένας χώρος που σε φέρνει σε αμηχανία σε σχέση με την ταυτότητά σου. Είναι ένας χώρος μεταβατικός και πολυεπίπεδος. Εχω βιωματική σχέση μαζί του, καθώς ζω στην περιοχή, περπατάω εκεί, πηγαίνω βόλτα το παιδί μου και βλέποντας τα γλυπτά στον χώρο μού γεννώνται ερωτήματα σχετικά με το τι σημαίνουν για τη συλλογική μνήμη, πώς συγκροτείται, πώς παραμορφώνεται, τι σημαίνει αναπαράσταση. Ερωτήματα που αιωρούνται ειδικά τώρα που βρισκόμαστε σε μια γενικευμένη ανάγκη να ανταποκριθούμε σε ένα επετειακό γεγονός. Δεν τα βρίσκω απαντημένα, ούτε αναζητώ απαντήσεις. Σημασία έχει να τεθούν» καταλήγει.

Ο τρόμος του αλλότριου

«Η Mήδεια είναι μια περσόνα που συνοδεύεται από το ταμπού της παιδοκτονίας. Αν την προσεγγίσουμε όμως σε ένα σύγχρονο πλαίσιο, θα διαπιστώσουμε ότι έχει βιώσει ένα καθεστώς ενδοοικογενειακής βίας, εκτοπισμού και προδοσίας. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι φέρει» λέει η Στεφανία Στρούζα σχετικά με την «ηρωίδα» του δικού της συνόλου έργων, δύο εκ των οποίων δημιουργήθηκαν ειδικά για την έκθεση ώστε να ενισχύσουν τον προβληματισμό της γύρω από τη μετέωρη συνθήκη στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης σήμερα. Είτε πρόκειται για το μυθολογικό πρόσωπο είτε για τον αστεροειδή «212 Μήδεια» – το κεντρικό γλυπτό ισορροπεί ανάμεσα στην εικόνα του μετεωρίτη και της θηλυκής φιγούρας -, η εικαστικός θέλει με τη συγκεκριμένη επιλογή της να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τη βία που έχει υποστεί η Γη. Να επισημάνει τον τρόμο που μας προξενεί το αλλότριο, το alien, το οποίο δρα και διακόπτει κατά τη βίαιη πρόσκρουσή του στη Γη κάθε δραστηριότητα. Μια πρόσκρουση που ταυτίζεται μεν με την καταστροφή, αλλά ενέχει και το ενδεχόμενο της αναγέννησης. «Δεν είδα ποτέ την εικόνα αυτού του αστεροειδούς. Το έργο που βλέπετε στην έκθεση είναι η δική μου ερμηνεία, ας πούμε ένα φάντασμα» συνεχίζει με αφορμή την παρουσίαση τριών γλυπτών και ενός βίντεο, μέσο με το οποίο καταπιάνεται για πρώτη φορά και το οποίο βασίζεται σε αποσπάσματα από τα έργα των Ευριπίδη, Παζολίνι και Μίλερ, ώστε «να αποκτήσει το έργο μια αίσθηση αφηγηματικότητας, να φανταστούμε πώς θα ήταν αν τα πράγματα μιλούσαν αντί να προβάλλουμε πάνω τους τη δική μας οπτική» καταλήγει. Την επιμέλεια της έκθεσης της Στεφανίας Στρούζα έχει η ανεξάρτητη επιμελήτρια εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων Δάφνη Δραγώνα.

INFO

Η έκθεση «H αυλή των ηρώων» του Κώστα Ρουσσάκη και «212 Mήδεια (Αφηγήσεις από έναν χώρο μετέωρο)» της Στεφανίας Στρούζα έως τις 23 Ιανουαρίου 2022 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Είσοδος 5 και 3 ευρώ. Κάθε Πέμπτη ελεύθερη είσοδος 19.00-22.00