Κωνσταντίνος Καρνάζης – Η συγκλονιστική περιγραφή του όταν έκανε τον Μαραθώνιο της Ανταρκτικής – Έτρεχα και υπέφερα από ασφυξία
Διέσχισε το Γκράντ Κάνυον σε ηλικία 11 ετών, έτρεξε τον Μαραθώνιο της Ανταρκτικής με -40 βαθμούς Κελσίου και πήρε τον τίτλο του πιο γυμνασμένου ανθρώπου στον κόσμο από την εφημερίδα The Guardian.
Έχει διασχίσει όλη την Αμερική σε 50 μαραθωνίους, από τη μια ακτή στην άλλη, μέσα σε 50 συνεχείς ημέρες.
Έχει τρέξει πάνω σε βουνά, μέσα στην Κοιλάδα του Θανάτου και στο Νότιο Πόλο.
Διέσχισε το Γκράντ Κάνυον σε ηλικία 11 ετών, έτρεξε τον Μαραθώνιο της Ανταρκτικής με -40 βαθμούς Κελσίου και πήρε τον τίτλο του πιο γυμνασμένου ανθρώπου στον κόσμο από την εφημερίδα «The Guardian».
O Κωνσταντίνος (Ντιν) Καρνάζης είναι ένα φαινόμενο στο είδος του, αλλά και μία απόδειξη πως όλα είναι εφικτά αν το θέλεις πραγματικά.
Η περιγραφή του μάλιστα για το πως διέσχισε τον Μαραθώνιο της Ανταρκτικής δείχνει πως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο, όταν αυτός θέλει να υπερβεί τον εαυτό του.
Ποιος είναι ο Ντιν Καρνάζης
Ο Καρνάζης γεννήθηκε στην περιοχή Ινγκλγουντ του Λος Άντζελες στις ΗΠΑ, με τους γονείς του να είναι οι Νικ και Φραν Καρνάζης με καταγωγή από τη Σιλίμνα Αρκαδίας και την Ικαρία αντίστοιχα.
Είχε επίσης 2 αδέρφια, τον Κρεγκ και την Πάρυ, η οποία σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό ατύχημα σε ηλικία 18 ετών.
Κατά τις διάφορες μετακομίσεις της οικογενείας εντός της πολιτείας της Καλιφόρνια, ο Καρνάζης ανέπτυξε αγάπη για το φυσικό περιβάλλον και εκτίμηση για την αίσθηση που προσφέρουν οι μικρές πόλεις.
Έτρεξε στα 11 το Γκραντ Κάνυον
Ενώ ο Καρνάζης υιοθέτησε το συνεχές τρέξιμο ως συνήθεια για τις καθημερινές δραστηριότητές του από τον καιρό που βρισκόταν σε πολύ μικρή ηλικία σε νηπιαγωγείο και δημοτικό, οι πραγματικές του δυνατότητες φάνηκαν όταν σε ηλικία 11 ετών διέτρεξε όλη την απόσταση του Γκραντ Κάνυον, καθώς και μετέπειτα σκαρφάλωσε το όρος Ουάτνεϋ (Whitney), το οποίο είναι το υψηλότερο βουνό στην ηπειρωτική έκταση των ΗΠΑ.
Αργότερα σε ηλικία 12 ετών διένυσε μια απόσταση 64 χλμ. με ποδήλατο επισκεπτόμενος τον παππού και τη γιαγιά του.
Το 1976, και ενώ βρισκόταν στην πρώτη τάξη του λυκείου, ο Καρνάζης συμμετείχε στην τοπική ομάδα τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων, όπου και έτρεξε στον πρώτο οργανωμένο μαραθώνιο του.
Έκανε να τρέξει 15 χρόνια
Κατόπιν, έχασε το ενδιαφέρον του για το τρέξιμο και σταμάτησε να τρέχει για 15 χρόνια, πριν ξεκινήσει ξανά στην ηλικία των 30 ετών.
Ο μαραθώνιος στην Ανταρκτική
Όταν επανήλθε στην «ενεργό δράση», τότε αποφάσισε να κάνει κάθε τρελή του πρόκληση πραγματικότητα.
Σίγουρα η δοκιμασία που δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι αυτή του μαραθωνίου στην Ανταρκτική, καθώς γνώριζε πως υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να μην γυρίσει πίσω ζωντανός.
Ο υπερμαραθωνοδρόμος κυκλοφόρησε μάλιστα βιβλίο με τα επιτεύγματά του, όπου και περιέγραψε τις αφόρητες δυσκολίες και τον φόβο που αντιμετώπισε όταν βρέθηκε στους -40 βαθμούς Κελσίου.
Όπως έγραψε στο βιβλίο «Κωνσταντίνος Καρνάζης – Υπερμαραθωνοδρόμος» από τις εκδόσεις Ωκεανίδα:
«Στο 18ο μίλι (28.962 μέτρα) άρχισα να αμφιβάλλων σοβαρά αν θα μπορούσα να ολοκληρώσω τον Μαραθώνιο. Η καρδιά μου έτρεχε, αλλά εγώ πήγαινα σημειωτόν. Συνέχισα να τραβάω μπροστά μουδιασμένος. Στο 20ο μίλι (32.180 μέτρα) τα δάχτυλα των ποδιών μου ήταν τόσο παγωμένα που δεν μπορούσα να σφίξω τις γροθιές μου. Σε εκείνο το σημείο δεν μπορούσα να αλλάξω θερμαντικές πλάκες στα παπούτσια μου. Τα δάχτυλα μου δεν μπορούσαν να με υπακούσουν. Το κρύο με νικούσε. Τρύπωνε μέσα από κάθε ραφή των ρούχων μου. Όταν το κρύο φτάνει σε αδιανόητα επίπεδα, αρχίζεις να χάνει τα φυσικά σου ένστικτα. Όταν η θερμοκρασία είναι τόσο χαμηλή, αν σταματήσεις να ζυγίζεις σωστά τα πράγματα έστω και λίγα λεπτά, μπορεί να σου στοιχίσει ακριβά, με θαύμα κάποιο μέλος του σώματος σου. Σε αντίθεση με τη ζέστη της Κοιλάδας του Θανάτου όπου μπορείς να αναζητήσεις καταφύγιο στη σκιά, εδώ δεν μπορείς να ξεφύγεις από το πολικό ψύχος. Εισέπνεα τον παγωμένο, αραιό, φτωχό σε οξυγόνο αέρα στα 3.350 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα από ένα σωλήνα από νεοπρένιο που είχε γίνει παγοκολόνα. Κάθε αναπνοή έμοιαζε σαν να ρουφούσα ένα παγάκι μέσα από καλαμάκι. Έτρεχα στην πιο έρημη, ανοιχτή έκταση του πλανήτη υποφέροντας από ασφυξία. Τι με έκανε να συνεχίζω; Εύκολη ερώτηση. Ήταν ο σκοπός της ζωής μου. Η περιπέτεια. Η πρόκληση να εξωθείς το ανθρώπινο σώμα πέρα από την πραγματικότητα».
Δείτε το βίντεο με τον Μαραθώνιο της Ανταρκτικής:
- Επίθεση στην Πάρο: Συγκλονίζει ο 23χρονος που δέχτηκε μαχαιριές – Βαριές κατηγορίες για τους ανήλικους
- Αγριεύει ο καιρός τις επόμενες ώρες: Έρχονται καταιγίδες στην Αττική – Πού θα χιονίσει (χάρτες)
- Ρομποτικός εξωσκελετός βοηθά παραπληγικούς να περπατήσουν
- Βραζιλία: Η στιγμή που καταρρέει πλωτό χριστουγεννιάτικο δέντρο – Νεκρός ένας εργάτης
- Συρία: «Με βίασαν οι κακοποιοί του Άσαντ, αλλά πλέον δεν φοβάμαι να δείξω το πρόσωπό μου»
- Η τελευταία σύντροφος του Λίαμ Πέιν αποκάλυψε το νέο τατουάζ που έκανε για να τιμήσει τον θάνατό του