Στα σκουπίδια της γειτονιάς η παιδική μας ηλικία, είναι ο τίτλος της ανάρτησης του δήμου Νέας Σμύρνης προκαλώντας αυξημένες αντιδράσεις από τους δημότες, μα πάνω από όλα έντονη αλληλεπίδραση.

Η ανάρτηση:

«Εθεάθη χθες το μεσημέρι παρατημένος σε κάδο απορριμμάτων επί της οδού Αγίας Φωτεινής. Πανέμορφος, πεντακάθαρος, ολοκαίνουργιος και πανάκριβος. Ζήτημα να έπαιξαν μαζί του μια φορά. Ξαπλωμένος πάνω στον κάδο των απορριμμάτων, θαρρείς και απολάμβανε τον ήλιο, το σύμπαν, την ελευθερία του.

Τα παρατημένα παιχνίδια από διάφορες γειτονιές της πόλης σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις τη σκληρή μοίρα των παιχνιδιών. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας που πετά στα σκουπίδια την παιδική της ηλικία, το παρελθόν και τις αναμνήσεις της, μιας κοινωνίας που, αφού έχει απομυζήσει ό,τι μπορεί από κάτι, το παρατά, αφού πλέον δεν της είναι χρήσιμο ή απλώς μιας κοινωνίας υπερκαταναλωτικής, κορεσμένης που πια δεν εντυπωσιάζεται, δε δένεται, δεν συγκινείται….»

Πολλά θέματα ηθικής και συμπεριφοράς θίγει με λίγες αράδες ο Δήμος της Νέας Σμύρνης. Το φιλοσοφικό αυτό κείμενο ανοίγει και την συζήτηση για το ζητούμενο που είναι η επαναχρησιμοποίηση προϊόντων για λιγότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον. Παράλληλα, η ανάρτηση καλεί τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι στο χρόνο, ένα ταξίδι στα δικά τους παρελθοντικά συναισθήματα και την αξία ενός απλού παιχνιδιού που γέμιζε ώρες και μέρες το μυαλό ενός παιδιού.

Μα το κυριότερο. Μας θύμισε πως η πληθώρα των παιχνιδιών ποτέ δεν διδάσκει το δέσιμο, το ψυχικό δέσιμο, που μπορεί να επιτευχθεί έχοντας λιγότερα υλικά αγαθά. Άλλωστε όταν δένεσαι με κάτι, τον κόσμο να σου χαρίζουν δεν το αποχωρίζεσαι. Αφοσίωση σε ότι αγαπάς και ευγνωμοσύνη για όσα έχεις.

Headlines