Κάθομαι, που λέτε, μια μέρα του περασμένου Δεκέμβρη στο λάπτοπ μου και εκεί που εργάζομαι κανονικά, αντιλαμβάνομαι ότι κάτι τρέχει με ένα γράμμα στο πληκτρολόγιο. Το λάμδα. Το λ. Το Λ. Οπως επίσης το l και το L, αν είναι να χρησιμοποιήσω ξένους χαρακτήρες.

Οποτε πατούσα το συγκεκριμένο πλήκτρο, η εντολή δεν ακολουθούσε αμέσως. Επρεπε να το πατήσω τουλάχιστον δύο φορές, που έγιναν τρεις και μετά τέσσερις και μετά επίμονη πίεση επί του πλήκτρου. Το πρόβλημα ερχόταν κι έφευγε, επομένως δεν του έδωσα και τόση σημασία, αν και με εκνεύριζε. Δεν έκανα όμως τίποτε διότι πάντα, λες και με την πίεση που ασκούσα του έριχνα φάπες, ξυπνούσε από τον λήθαργο και, τσουπ, το λ εμφανιζόταν.

Τα φίδια άρχισαν να με ζώνουν για τη γενικότερη κατάσταση του πληκτρολογίου όταν ένα πλήκτρο κάτω δεξιά, αυτό με το βελάκι που δείχνει προς τα δεξιά και γράφει end (->) άρχισε επίσης να μου κάνει νερά. Τα ίδια συμπτώματα, οι ίδιες κινήσεις. Αρχισα να καταλαβαίνω ότι το πληκτρολόγιό μου έχει πρόβλημα. Είμαστε πια στον Φεβρουάριο του ’21.

Οπότε, επιλέγοντας ένα διάστημα που θα μπορούσα να μην έχω λάπτοπ (δύσκολο, αφού μετά το μυαλό μου το κομπιούτερ είναι το βασικό εργαλείο της δουλειάς μου), το πήγα σε ένα ανάλογο κατάστημα της γειτονιάς, ζητώντας με τον πιο άνετο τρόπο (τρομάρα μου!) αντικατάσταση πληκτρολογίου, αν δεν ανάρρωναν τα δύο πλήκτρα μετά την επέμβαση του τεχνικού. Μου κρατήθηκε για τρεις ημέρες. Το τηλεφώνημα που δέχθηκα ήταν γεμάτο χαρά («είναι έτοιμο, όλα λειτουργούν!»). Το πήρα, αφού πρώτα είδα εκεί ότι δούλεψαν τα πλήκτρα, και φυσικά στο σπίτι το πρόβλημα επανήλθε γιατί έτσι συμβαίνει πάντα.

Ξαναπήγα το λάπτοπ στους ίδιους τεχνικούς, το σκηνικό επαναλήφθηκε τάλε κουάλε, οπότε απελπισμένος, γιατί έχουμε πλέον μπει στον Απρίλιο του ’21, βρήκα ένα άλλο κατάστημα που με διαβεβαίωσε ότι έχει ανταλλακτικό πληκτρολόγιο. Ανακουφίστηκα πραγματικά, η χαρά μου δεν περιγράφεται. Ετρεξα να τους το δώσω την ίδια στιγμή, ήταν σαν να είχα βρει νερό στην έρημο με τρύπιο παγούρι. Το κράτησαν. Πέρασαν δύο ημέρες, τρεις, μία εβδομάδα.

Για να μην τα πολυλογώ, είχαν κάνει λάθος. Δεν είχαν ανταλλακτικό πληκτρολόγιο.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, μαθαίνω ότι το συγκεκριμένο λάπτοπ έχει εσωτερικό πληκτρολόγιο, κάτι που κάνει την αντικατάστασή του ακόμα πιο δύσκολη και περίπλοκη.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, στο συγκεκριμένο μοντέλο μπορεί να μπει εσωτερικό πληκτρολόγιο δύο ειδών, εκ των οποίων όμως μόνο το ένα θα ταιριάξει, γιατί άλλα μοντέλα του ίδιου… μοντέλου έχουν το λογισμικό αριστερά και άλλα το λογισμικό δεξιά (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, τεχνικός δεν είμαι).

Και σαν να μην έφτανε αυτό, το ανταλλακτικό πληκτρολόγιο θα έπρεπε να παραγγελθεί από μια χώρα πολύ πολύ μακρινή (κοιτώντας τον παγκόσμιο χάρτη προς τα δεξιά, αλλά δεν κάνει να την αναφέρω, ε;).

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η παραγγελία θα έπρεπε να γίνει μαζί με άλλες παραγγελίες διότι, βέβαια, θα είναι πολύ πιο φτηνό να έρθουν ούλα τα ανταλλακτικά για διάφορους πελάτες με μία φορτωτική από το να έρθει το κάθε κομμάτι μόνο του.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η παραγγελία θα έπρεπε πια να γίνει τον Σεπτέμβριο του ’21 γιατί είχαμε μπει πια στο καλοκαίρι.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η πιθανότητα να ΜΗ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΝ ανταλλακτικό πληκτρολόγιο ήταν μεγάλη, διότι η εταιρεία δεν παρέχει πλέον ανταλλακτικά για παλιά μοντέλα της – και μιλάμε ότι το πήρα καινούργιο το 2017.

Μπαίνουμε στον Δεκέμβριο του ’21 και έναν ακριβώς χρόνο μετά την πρώτη ένδειξη του προβλήματος δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα ούτε με το λ μου ούτε και με το πλήκτρο με το βελάκι. Εχω μάθει πλέον να λειτουργώ αναλόγως.

Για παράδειγμα, πριν αρχίσω να γράφω ένα κείμενο, κάνω πάνω πάνω copy paste (Control + V) από παλιά κείμενα τα γράμματα Λ λ L. Ετσι μπορώ όποτε χρειάζεται να κάνω copy paste το γράμμα που με ενδιαφέρει. Εχω ούτως ή άλλως μονίμως το πεζό λ στο copy paste (άρα λ στο μυαλό μου είναι πια το Control + V) και έχω μάθει επίσης να σκέφτομαι περιφραστικά λέξεις και έννοιες χωρίς λάμδα για να αποφεύγω τον μπελά. Οταν στέλνω μέιλ, γράφω χωρίς το λ και μετά αφήνω τον αυτόματο διορθωτή να κάνει τα υπόλοιπα. Σε ό,τι αφορά το ξένο πεζό λ, δηλαδή το l, γράφω στη θέση του το κεφαλαίο γιώτα (Ι) γιατί έχουν το ίδιο ύψος και μοιάζουν (εκεί βέβαια θέλει προσοχή στην πιθανή αναζήτηση της λέξης μετά). Το κεφαλαίο L, όμως, πρέπει να το έχω οπωσδήποτε από αλλού, ενώ με το πλήκτρο με το βελάκι προς τα δεξιά δεν μπορώ να κάνω τίποτα παρά να χρησιμοποιώ το ποντίκι.

Ζω, με άλλα λόγια, το θαύμα της σούπερ σύγχρονης τεχνολογίας.

Αν λοιπόν, ενώ γενικώς το αποφεύγω, έχω μια συμβουλή να δώσω με αυτό το κείμενο, στο οποίο το διαολεμένο γράμμα λ χρησιμοποιήθηκε πάνω από 160 φορές, αυτή είναι εντελώς πρακτικής φύσεως: μην παρασυρθείτε ποτέ από την ομορφιά ενός λάπτοπ στη βιτρίνα. Το πρώτο πράγμα που οφείλει κανείς να κάνει πριν αγοράσει λάπτοπ στην Ελλάδα είναι να ρωτήσει: «Πόσο εύκολο είναι να βρεις ανταλλακτικά;».

Headlines