Τροχαία – Στην άσφαλτο των αστικών κέντρων συντελείται μια γενοκτονία

Του Κωνσταντίνου Ιαβέρη

Υστερα από σοκαριστικά τροχαία που προβάλλονται στην τηλεόραση δεν έχει παρατηρηθεί αύξηση στα άτομα που προσέρχονται για μάθημα σε εμάς. Ομως η τηλεόραση κατορθώνει να βάλει στο σπίτι του καθενός το μετά, την απόγνωση και τη δυστυχία της οικογένειας που θρηνεί, ώστε να μη θέλει κανένας να βρεθεί στη θέση τους. Πλέον εμένα δεν με σοκάρει τίποτα, τα θεωρώ όλα αναμενόμενα.

Το χειρότερο είναι τα τροχαία στις πόλεις, μπορείς να δεις άνθρωπο που δεν φαίνεται ότι έχει χτυπήσει και να είναι νεκρός. Αυτό συνήθως γίνεται με μοτοσικλέτες, επειδή στην Ελλάδα έχουμε τον μεγαλύτερο στόλο.

Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό, το 75% των τροχαίων δυστυχημάτων είναι μοτοσικλέτες και πεζοί. Απασχολώντας το μυαλό με τα κινητά, μπορεί εύκολα να κατέβει κάποιος το πεζοδρόμιο και να τον παρασύρει οδηγός που κινείται ακόμα και με 50 χλμ.

Το μεγαλύτερο ποσοστό τροχαίων δυστυχημάτων, 85-87%, συντελείται σε κατοικημένες περιοχές και αστικά κέντρα, 10-15% στο επαρχιακό δίκτυο κι ένα 3% μόνο στο εθνικό δίκτυο (Πύργος – Πάτρα, Κρήτη, Βόλος – Λάρισα) καθώς με τους καινούργιους δρόμους τα τροχαία έχουν μειωθεί πολύ. Ειδικά τα πολύνεκρα που είχαμε παλιά δεν υπάρχουν πια. Αυτό που πρέπει τώρα να προσέξουμε είναι το «έλα μωρέ, εδώ δίπλα πετάγομαι».

Τα ποσοστά είναι απογοητευτικά: το 90% δεν φοράει ζώνη όταν κάθεται πίσω, μπροστά φορά μόνο το 60% και στα ταξί δεν φορά κανένας.

Υπάρχει μάλιστα νόμος που επιτρέπει στους οδηγούς ταξί να μη φοράνε ζώνη, ενώ για τους επιβάτες πίσω είναι προαιρετικό. Επίσης είναι απογοητευτικό ότι στα μηχανάκια δεν φοράνε κράνη ή προστατευτική ενδυμασία και γονείς βάζουν τα παιδιά τους πάνω χύμα. Εκεί πρέπει να επέμβει η Πρόνοια και να τους τα πάρει τα παιδιά, είναι εγκληματίες.

Δυστυχώς, στα αστικά κέντρα συντελείται μεγάλη γενοκτονία. Θέλει μεγαλύτερη προσοχή και χαμηλότερες ταχύτητες με όρια που θα είναι αξιόπιστα. Γιατί είναι αναξιόπιστο όταν έχεις 50 στην πόλη, 50 στην Κηφισίας και 50 στην Αττική Οδό. Μέσα στην πόλη πρέπει να είναι 30.

Στην Κυψέλη, για παράδειγμα, που ακουμπάνε οι καθρέφτες δεξιά-αριστερά, ακόμα και το 30 φαντάζει αστρονομική ταχύτητα, πρέπει να πας με λιγότερο.

Νοοτροπίες όπως αλκοόλ ή η επιδειξιομανία με γρήγορα αυτοκίνητα, δεν έχουν αλλάξει. Ισα ίσα, έχουν επιδεινωθεί γιατί προστέθηκαν και τα τηλέφωνα, ως άλλο ένα σημείο απασχόλησης του εγκεφάλου, όχι απλώς με την ομιλία αλλά με τις βιντεοκλήσεις που κάνουν π.χ. κάποιοι ινφλουένσερς δίνοντας συμβουλές στα σόσιαλ μίντια την ώρα που οδηγούν. Αυτό ενισχύει τη λάθος οδική συμπεριφορά.

Μετά, σε Κρήτη, Μακεδονία, Πελοπόννησο, στα νησιά, γονείς δίνουν αυτοκίνητα στα ανήλικα παιδιά τους, θεωρώντας το μαγκιά γιατί κι εκείνοι οδηγούσαν ανήλικοι. Πρέπει να καταλάβουν ότι συμβάλλουν σε ένα έγκλημα εις βάρος του παιδιού τους και κάποιου με μια οικογένεια από πίσω.

Γι’ αυτό, πρέπει να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, όπως έγινε τώρα με τον Ποινικό Κώδικα, ώστε όταν π.χ. περνάς με κόκκινο και σκοτώνεις άνθρωπο να πηγαίνεις φυλακή. Στη Βουλιαγμένης μπήκε κάμερα από την Περιφέρεια Αττικής που σημειώνει 1.000 παραβάσεις την ημέρα, 80 κόκκινα την ώρα. Αν γίνει σε όλα τα φανάρια και πέφτουν οι κλήσεις βροχή, θα ξανακουνηθεί κανένας; Μιλούσα με διαδικτυακό κανάλι στο Βέλγιο και μου έλεγε κάποιος ότι πέρασε το όριο ταχύτητας κατά 20 χλμ., από 50 σε 70 χλμ. Το αποτέλεσμα; Του πήραν το δίπλωμα για 2 χρόνια, τον παρακολουθούσε για δύο χρόνια ψυχίατρος για να διαπιστώσει γιατί ήθελε να πάει πιο γρήγορα και πλήρωσε πρόστιμο 60.000. Στην Ελλάδα κανένας δεν τολμά να ψηφίσει κάτι τέτοιο γιατί υπάρχει το πολιτικό κόστος.

Πάμε στις λύσεις. Από ΜΜΕ, σόσιαλ μίντια να προβάλλεται όχι το ίδιο το δυστύχημα αλλά σοκαριστικά βίντεο από το αποτέλεσμα της πράξης, να δείξουν τη μάνα και τον πατέρα πίσω από το λευκό φέρετρο, να δείξουν τον πόνο, κάτι που συμβαίνει σε Σουηδία, Φινλανδία, Νορβηγία. Για τους απροσάρμοστους, να έρχεται ο νόμος, με κάμερες, πρόστιμα, φυλακή, αφαίρεση διπλώματος. Και τέλος, εφόσον οι γονείς με τη συμπεριφορά τους δίνουν το καλό παράδειγμα στα παιδιά να γίνει από τους δασκάλους μια συντήρηση της καλής εικόνας. Γιατί το σχολείο δεν μπορεί να φτιάξει μια κακή συμπεριφορά από το σπίτι με τίποτα.

Ο Ιαβέρης Κωνσταντίνος είναι οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, εκπαιδευτής οδικής συμπεριφοράς