Ο Αρης Σερβετάλης σε νέο ρόλο – «Χριστιανοταλιμπάν αντιεμβολιαστής»

Ο Αρης Σερβετάλης είναι ένας συμπαθής ηθοποιός. Εχει παίξει σε διάφορα επιτυχημένα «ελαφρά» σίριαλ, τον θυμόμαστε στο «Είσαι το ταίρι μου» με το πορτοκαλί μαλλί του, στους «Singles», και σε επιτυχίες του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.

Ενας καλός επαγγελματίας προφανώς κι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που δεν απασχολεί με την ιδιωτική του ζωή τα social media κι όλο αυτό το «λαιφσταλάδικο» συστηματάκι που κάνει τους έσχατους πρώτους.

Περισσότερο γνωστός έγινε εξαιτίας της στροφής του στη θρησκεία και λόγω της ταινίας για τον Αγιο Νεκτάριο, τον οποίο και υποδύθηκε.

Μια ταινία που «προμόταρε» όσο μπορούσε και η επίσημη Εκκλησία και που είχε εξασφαλισμένη επιτυχία στο χριστεπώνυμο πλήθος, παρά τις πολλές «αδυναμίες» της σε καλλιτεχνικό επίπεδο.

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιον γιατί στρέφεται με τέτοια ζέση στην Εκκλησία ή γιατί παίζει το ρόλο κάποιου Αγίου ή ακόμη και γιατί πηγαίνουν να τον βλέπουν χιλιάδες Χριστιανοί που πιστεύουν στα θαύματα.

Ο καθένας επιλέγει τη ζωή που επιθυμεί και κανείς δεν μπορεί να τον κρίνει αν βεβαίως δεν προκαλεί την κοινή γνώμη, δεν καταπατά τα δικαιώματα του άλλου, δεν θέτει σε κίνδυνο τους υπόλοιπους.

Και ξαφνικά ο Σερβετάλης αποφασίζει να διακόψει την παράσταση «Ρινόκερος» στην οποία πρωταγωνιστούσε γιατί όπως υποστηρίζει δεν μπορεί να παίζει μόνο σε εμβολιασμένους και ότι είναι κατά των… διαχωρισμών.

Άλλο που δεν ήθελαν τα social media να «ξεσαλώσουν» και να διχαστούν.

Οι μεν να αποθεώνουν τον Σερβετάλη γιατί είναι πολύ άντρας, ειλικρινής και πιστός στις απόψεις του και δεν επιτρέπει από τη… δικτατορία του Μητσοτάκη και της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων τους διαχωρισμούς των εμβολίων.

Και οι δε να τον «σταυρώνουν» γιατί αφήνει άνεργους ηθοποιούς, γιατί δεν είναι τελικά και κανένα πρότυπο ή γιατί η Εκκλησία… τον έχει βαρέσει στο κεφάλι.

Αλλά η ουσία είναι ότι με την κίνησή του αυτή ανοίγει ξανά ένα θέμα που όλοι ξέρουμε αλλά βάζουμε κάτω από το χαλάκι. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον διχασμό της κοινωνίας, από ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί με αφορμή την πανδημία, τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους.

Κι έρχεται ο κάθε προβεβλημένος ηθοποιός, που υποτίθεται ότι… ποιεί ήθος να τα βάλει με το «σύστημα» που δήθεν διαχωρίζει τους ανθρώπους.

Μα ποιος είναι ο Σερβετάλης και ο κάθε Σερβετάλης να επιλέγει πώς θα παίξει επικοινωνιακά το όνομά του και το όνομα του κάθε αρνητή εμβολιασμού, όταν έχουν 18 χιλιάδες νεκρούς;

Τον πείραξε ο διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους αλλά δεν τον πειράζει ότι χθες πέθαναν 105 συνάνθρωποί μας και οι 100 δεν είχαν κάνει το εμβόλιο;

Δεν τον πειράζει ο διαχωρισμός σε ζωντανούς και νεκρούς;

Δεν τον πειράζει ότι πέραν των δικαίως φοβισμένων πολιτών (οι οποίοι ακόμη το σκέφτονται με τα εμβόλια) υπάρχει κι ένας εσμός αρνητών – ψεκασμένων ανεξαρτήτου πολιτικής ταυτότητας που θέτουν σε κίνδυνο της δημόσια υγεία με τις απίθανες θεωρίες τους;

Δεν πειράζει τον Σερβετάλη που εκατοντάδες ιερείς και αρκετοί μητροπολίτες έχουν πάρει στο λαιμό τους ανθρώπους και τους έχουν οδηγήσει στον θάνατο;

Μα καλά, εκεί που γυρνά στις εκκλησιές ο Σερβετάλης – Αγιος Νεκτάριος δεν έχει ακούσει τις θεωρίες περί φαρμάκων του διαβόλου, για τα «μπόλια» που θέλουν να μας απομακρύνουν από τον Χριστό, για τις μάσκες που κρύβουν τους ανθρώπους από τον Θεό;

Πώς επιτρέπει ένας νέος άνθρωπος από τον εαυτό του να παίρνει μέρος σε ένα «σόου» το οποίο στην τελική στοιβάζει χιλιάδες νεκρούς;

Υποκλίνονται οι διαδικτυακοί θαυμαστές του στο… μεγαλείο του ηθοποιού, λέγοντας ότι είναι πολύ Δημοκράτης κι αντιστέκεται στον φασισμό των διαχωρισμών.

Οι Χριστιανοταλιμπάν

Πάτε καλά; Χάνουμε εκατοντάδες ανθρώπους κάθε εβδομάδα επειδή δεν κάνουν το εμβόλιο ή ακόμη κι επειδή πιστεύουν τους χριστιανοταλιμπάν και αρνούνται ακόμη και την αρρώστια, και κάποιοι αποθεώνουν την ανοησία του Σερβετάλη;

Τρομάζω πραγματικά με την αποθέωση του λαϊκισμού που βρίσκει εκφραστές και μέσα σε εκείνους που θα έπρεπε πραγματικά να ποιούν ήθος.

Τρομάζω γιατί χρησιμοποιούνται βλακώδεις θεωρίες οι οποίες τελικά προκαλούν σύγχυση και θανάτους.

Τρομάζω με τον κάθε Σερβετάλη, τον κάθε Πετράκο ή τον κάθε ψεκασμένο δικηγόρο που γίνονται ήρωες και τζάμπα μάγκες την ίδια στιγμή που στα νοσοκομεία δίνεται μάχη ζωής και θανάτου.

Τρομάζω ακόμη και γιατί η δικαιολογία του ηθοποιού για να φύγει από το έργο, δείχνει την υποκρισία του.

Δεν έχει δει ο Σερβετάλης διαχωρισμούς στην κοινωνία λιγότερο επώδυνους και θανατηφόρους;

Δεν είναι διαχωρισμός αυτό που γίνεται στο Αγιο Ορος με τις γυναίκες που δεν έχουν δικαίωμα να πηγαίνουν εκεί;

Δεν βλέπει διαχωρισμό ο ηθοποιός ως προς το πώς αντιμετωπίζονται οι γυναίκες από την Εκκλησία διαχρονικά;

Ολα αυτά είναι βαθύτατα υποκριτικά και κρύβουν είτε παντελή απουσία κοινωνικής ενσυναίσθησης και κοινωνικής υπευθυνότητας είτε προσπάθεια αυτοπροβολής.

Ας ακούσουμε φωτισμένους ιεράρχες όπως ο Μητροπολίτης Πειραιώς που χαρακτήρισε «σχισματικούς» τους ιερείς που είναι κατά του εμβολίου, κι ας αφήσουμε τους άλλους, τους επικίνδυνους χριστιανοταλιμπάν.

Η θρησκοληψία σκοτώνει, ειδικά τώρα που συνδυάζεται με τα κάθε είδους «ψέκια» και με τους δήθεν κοινωνικά ευαίσθητους και προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σκοτώνει νέα παιδιά, μεσήλικες αλλά και τους γονείς μας και τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Και δεν είναι θέμα θρησκείας ή πίστης. Είναι ζήτημα ζωής και αυτό δεν μπορεί να το κηλιδώνει κανένας Σερβετάλης, κανένας ιερωμένος, κανένας Αγιος.