Ο πιο μεγάλος πειρασμός για τον Ερνέστο Βαλβέρδε

Δεν το έγραψε όποιος και όποιος. Ο Guardian έφερε στο προσκήνιο την πληροφορία πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξεκίνησε διερευνητικές επαφές με τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Και μάλιστα «direct contact» με τον αθλητικό διευθυντή Τζον Μούρτοχ, όπως προσθέτουν εδώ και μερικά λεπτά μια σειρά από ΜΜΕ της Ευρώπης που ακολουθούν σε αυτόν τον ιδιαίτερο… χορό γύρω από τον πάγκο του πιο εμπορικού ποδοσφαιρικού brand στον πλανήτη.

Ο καλός μας Ερνέστο λοιπόν σε τροχιά γύρω από το «θέατρο των ονείρων»; Γιατί όχι. Εξόχως ποδοσφαιρική επιλογή μοιάζει. Και ας τον κρατά το χαμηλό προφίλ του κάτω από λύσεις σαν τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο (που τον είχε ποδοσφαιριστή στην Εσπανιόλ και τον επηρέασε πολύ στον τρόπο σκέψης του σαν προπονητή) και τον Μπρένταν Ρότζερς που προφανώς και έχει καταφέρει χρόνια τώρα στο «Νησί» να είναι αποδεκτός ως top επιλογή. Ας είναι ο τρίτος πόλος σε μια συζήτηση από εκείνες που προκαλούν αίσθηση από τον Αγγλικό Βορρά μέχρι τα βάθη της Ινδίας.

Ο Βαλβέρδε τα έβγαλε πέρα στο «πλανητάριο» των αποδυτηρίων της Μπαρτσελόνα. Κάθισε 145 ματς σε έναν από τους πιο απαιτητικούς πάγκους στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Κέρδισε δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ. Και όσο και αν φαίνεται παράξενο; Ολοένα και μνημονεύεται στη Βαρκελώνη. Περισσότερο θαρρείς και από την εποχή του σαν προπονητής. Ο τελευταίος που είχε μέθοδο, που είχε τη Μπάρτσα σε μια σειρά. Η ύστατη ανάμνηση «κανονικότητας» στο Καμπ Νου…

Από τον Γενάρη του ΄20 όταν απολύθηκε, κάνει εκείνο που επίσης ξέρει όσο λίγοι. Στέκεται μακριά από τα «φώτα» δίχως να λογαριάζει αν θα μείνει μέσα στο «παιχνίδι». Του αρέσει. Το χρειάζεται και ο ίδιος. Λατρεύει να χάνει την σημασία του χρόνου, πίσω από τον φωτογραφικό του φακό και τις σύντομες αποδράσεις του όπως σίγουρα θα θυμούνται πολλοί από το πέρασμα του και από τον Ολυμπιακό. Από το ανεξίτηλο σημάδι που άφησε στον Πειραιά αλλά και συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πριν λίγους μήνες του χτύπησε την πόρτα η Μαρσέιγ. Το απέφυγε. Στα 57 του έχει αποφασίσει πως αν είναι να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο, θα το κάνει για κάτι που θα τον «ξεσηκώσει». Αν είναι η Γιουνάιτεντ μια τέτοια περίπτωση; Ποιος ξέρει. Σίγουρα πάντως είναι κάτι που ακόμη και σαν φήμη δεν μπορεί να μην σε βάλει σε πειρασμό. Ακόμη και αν τα ρεπορτάζ αναφέρουν πως η Man Utd σκέφτεται τον Βαλβέρδε δίχως βάθος χρόνου. Να πάει, να δοκιμάσει να κριθεί ως το τέλος της σεζόν.

Τα κλαμπ αυτού του επιπέδου απαιτούν πλέον από τους προπονητές τους ικανότητες… ταχυδακτυλουργού. Να σχεδιάζουν ποδόσφαιρο, να οργανώνουν ένα ρόστερ με χρηματιστηριακή αξία που υπερβαίνει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, να κρατούν σε μια τάξη το Hollywood που κρατούν κλειδωμένο στα αποδυτήρια τους. Και βέβαια να νικούν.

Ειδικά στην Premier League; Να το κάνουν απέναντι σε αντιπάλους με τις ίδιες ακριβώς απαιτήσεις αλλά και τις ίδιες δυνατότητες. Και ενώ στο Νησί δύσκολα έμπαιναν στον πειρασμό της «αλλαγής προπονητή»; Εσχάτως συμβαίνει τόσο συχνά που δεν μπορεί να μην καταγραφεί. Μόνο φέτος η Τότεναμ, η Νιουκάστλ, η Άστον Βίλα, η Γουότφορντ, η Νόριτς και τώρα κοτζάμ Γιουνάιτεντ πάτησαν ήδη το «κουμπί του πανικού». Σε μόλις 12 αγωνιστικές, οι 6 από τους 20. Ελλάδα… το έκαναν!

Προφανώς δεν είναι εύκολο για κάθε αντικαταστάτη, να «παρέμβει» σε αυτό που άφησε πίσω του ο προηγούμενος. Πολλώ δε μάλλον τέτοια εποχή, όπου για παράδειγμα ομάδες σαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχουν 11-12 παιχνίδια μέχρι την χειμερινή διακοπή: Παίζοντας δηλαδή κάθε 3 μέρες.

Και πάλι όμως ο πειρασμός είναι μεγάλος. Και μακάρι πραγματικά αυτό που κυκλοφορεί εδώ και λίγες ώρες να είναι όντως η αφετηρία της επόμενης μεγάλης αποστολής για έναν άνθρωπο που με έναν τρόπο το ελληνικό ποδόσφαιρο τον νιώθει ακόμη δικό του. Μακάρι να δούμε Liverpool- Utd τον Μάρτη, με τον Τσινγκούρι στον πάγκο των φιλοξενούμενων και τον Κώστα Τσιμίκα να ανεβοκατεβαίνει τη «γραμμή» μπροστά του…