Κοροναϊός – Παιδιά της αναγκαστικής καισαρικής – Θα είχαν μητέρα αν ήταν εμβολιασμένες;

«Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν λες από μακριά σαν να μαράθηκαν στα ουράνια κήποι μακρινοί πέφτουν με μιαν άρνηση στην κίνηση αυτή.

Και βαριά μέσα στη νύχτα πέφτει η γη απ’όλα τ’ άστρα προς τη μοναξιά».

Αριστοτεχνικά μεταφράζει ο ποιητής Σωτήρης Σελαβής τον σπουδαίο Ράινερ Μαρία Ρίλκε, σπάργαμα εδώ ενός ποιήματος γραμμένο τον Σεπτέμβριο του 1902, πόσο επίκαιρο σήμερα που η Ευρώπη και η Ελλάδα σκορπίζουν στη θυέλλα του κοροναϊού, και μόνο τα δάκρυα δεν μαράθηκαν.

Το δάκρυ πριν φύγει

Μία νοσοκόμα βγάζει αργά το βράδυ τη στολή της που την προστατεύει από τον ιό στην Εντατική, φορεμένη από νωρίς το πρωί, κυλάει ρευστοποιημένη η αγωνία και το άγχος να εμφυσήσει τη ζωή σε δεκάδες διασωληνωμένους, έφτασαν τους 690 την Τετάρτη, αύριο θα είναι πάνω από 700, το ίδιο κάνουν εκατοντάδες άλλες νοσοκόμες, βλέπουν ζωές να επανέρχονται, ζωές να φεύγουν, και μία είδε το δάκρυ μιας γυναίκας μόλις της αφαίρεσαν το παιδί με καισαρική.

Και ποιον δεν άφησε ατάραχο ο αγώνας της 38χρονης Παρθένας Κουτμερίδου να κρατηθεί στη ζωή μέχρι να ζήσει το παιδί της, για το οποίο όπως ανέφερε συνεργάτης της άτυχης δικηγόρου, έδωσε πολυετή αγώνα να αποκτήσει. Ομως δεν ήταν βέβαιη για το εμβόλιο.

Πρώτα να γεννήσω

Είπε ο ίδιος άνθρωπος ότι θα το έκανε μόλις γεννούσε γιατί φοβόταν όχι για εκείνη αλλά για το παιδί, ακούστηκε ότι ο γυναικολόγος της τής είχε συστήσει να το αποφύγει, γενικά ή μέχρι να γεννήσει, όμως ο ίδιος αυτός γιατρός αμέσως μόλις τα πράγματα οδηγήθηκαν στην πιο άσχημη κατάληξη, είπε πως έδινε μάχη να την πείσει αλλά κάποιοι άλλοι, μέσα στην οικογένειά της, αρνούνταν να τον ακούσουν, έφερναν προσκόμματα στις παρανέσεις του.

Η 38χρονη γυναίκα που κατάφερε να περιέλθει στην ευτυχία της μητρότητας εν μέσω πανδημικής θύελλας, εν μέσω μιας περιδίνησης ειδήσεων για θανάτους από παρενέργειες εμβολίων, αβεβαιότητας για το αν η κύηση μπορεί να μεταβληθεί σε εφιάλτη από την ακίδα της σύριγγας, από αντικρουόμενες απόψεις γιατρών, από επίσημες απόψεις που αρχικά συνέστηναν αναμονή αλλά στη συνέχεια αποφασιστικά προέκριναν σε κάθε τόνο το «ναι», προέταξε την υγεία του εμβρύου.

Υπάρχει η αλήθεια

Η αλήθεια υπάρχει αλλά αυτές τις ώρες κανείς, από μακριά, δεν μπορεί να ξέρει τι έλεγε ο γιατρός της, τι έλεγε ο σύζυγός της, αν ήταν υπέρ ή κατά του εμβολίου αν η απόφαση εν τέλει για τον εμβολιασμό μετά τη γέννα πάρθηκε από κοινού. Το χωριό της άτυχης γυναίκας στις Σέρρες είναι βυθισμένο στο πένθος, διπλό πένθος για τον πατέρα της που πριν χρόνια είχε χάσει τη γυναίκα του.

Διαβάστε επίσης:Παρθένα Κουτμερίδου – Οι «ψεκασμένες» αναρτήσεις του συζύγου της και ο ρόλος του πνευματικού

Διαβάστε επίσης: Εμβόλιο – Για ποιες ηλικίες εξετάζεται η χορήγηση της τρίτης δόσης νωρίτερα

Η 38χρονη δικηγόρος δεν είχε μητέρα, αντίθετα μία άλλη έγκυος γυναίκα στην ηλικία της, Ελένη την έλεγαν, που είχε πεθάνει λίγα 24ωρα νωρίτερα στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, είχε μητέρα. Είχε κι ένα παιδί 8 χρονών, 8 μηνών ήταν το έμβρυο που κυοφορούσε ύστερα από ένα μήνα μάχης για ζωή στο νοσοκομείο. Το έσωσαν οι γιατροί το παιδί, η νεαρή γυναίκα χάθηκε, που ήθελε τόσο πολύ να εμβολιαστεί αλλά όπως συντετριμμένη έλεγε η μητέρα της, δεν την άφηνε η γιατρός να το κάνει.

Η Ελένη πέθανε

Η γιαγιά πήγε στη Θεσσαλονίκη από την Κατερίνη για να πάρει το εγγονάκι της, ένα βήμα πριν τον θάνατο η κόρη της, δύσκολη η απόφαση των γιατρών να πάρουν το παιδί, θα το έπαιρνε η μάνα του μαζί της ή οι ίδιοι στο φως, πρώτο τηλέφωνο ότι η Ελένη έπαθε πνευμονική εμβολή, δεύτερο τηλεφώνημα ότι η Ελένη πέθανε.

Εμεινε η εικόνα της άτυχης γυναίκας να λέει στον πατέρα, τη μητέρα της, τον αδερφό της πόσο ήθελε να κάνει το εμβόλιο και πόσο η γυναικολόγος της την απέτρεπε, «μην το κάνεις, είναι πειραματικό».

Συμβαίνει, παντού στον κόσμο, αψήφιστα να δίνονται συμβουλές και παραινέσεις στις μέλλουσες μητέρες για τον εμβολιασμό. Πολλές είπαν ότι η ιατρική συμβουλή που τους δόθηκε ήταν να εμβολιαστούν μετά τη γέννα. Η επίσημη οδηγία της Ελληνικής Γυναικολογικής Μαιευτικής Εταιρείας είναι οι έγκυες να εμβολιάζονται. Η 26χρονη Μαρία από τη Δράμα που νοσηλευόταν πριν λίγες μέρες με κοροναϊό στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, είπε πως ο γυναικολόγος της την είχε συμβουλέψει να εμβολιαστεί αφού γεννήσει. Και η ίδια αρχικά φοβόταν το εμβόλιο. Της πήραν το παιδί με καισαρική και ζουν και οι δύο.

είναι Κάποιος

Η νοσοκόμα στη αρχή της ιστορίας παρακολουθεί το δάκρυ της 38χρονης μητέρας να κυλά, τη στιγμή που το νεογέννητο διαχωρίζεται από τον ομφάλιο λώρο ακολουθώντας για πάντα διαφορετική διαδρομή από τη μητέρα του. Κάποιοι γιατροί, δεν είδαν ποτέ το δάκρυ της Παρθένας, της Ελένης, μπορεί να ήταν δάκρυ χαράς για τη ζωή που κερδήθηκε, έκφραση συγγνώμης, μετάνοιας. Κάποιοι γιατροί, εκείνοι ίσως γνωρίζουν καλύτερα, καλωσορίζουν στο γραφείο τους τις νέες μέλλουσες μαμάδες.

«Κι όμως είναι Κάποιος που την πτώση αυτή απείρως απαλά στα δύο του χέρια συγκρατεί», θα γράψει ο Ρίλκε το φθινόπωρο του 1902…