Τι είδαν οι φίλοι μου

Παρακολούθησα το debate, αλλά με κλειστά τα μάτια. Οχι μόνο λόγω υπνηλίας, αλλά επειδή ήθελα να αποστασιοποιηθώ και να μπω στο βλέμμα φίλων τους οποίους υπολήπτομαι. Αυτοί οι φίλοι, έξι άνθρωποι, ανέλαβαν να παρακολουθήσουν το debate και να μου στείλουν τις εντυπώσεις τους. Από εδώ και κάτω, τίποτα δεν είναι δικό μου. Εχουμε και λέμε.

Ανδρουλάκης. Πόσες φορές θα μας πεις για την Πορτογαλία; Και δεν μας ξεκαθαρίζεις πώς θα λειτουργήσεις το μαγαζί έτσι και εκλεγείς. Η ερώτησή σου προς τον Καστανίδη ήταν για γέλια – αλήθεια, ποιο ήταν το σχέδιο; Θα σου πουν να κάνεις μαθήματα ορθοφωνίας. Καλύτερα όχι. Εχεις διακριτό στυλ. Σε περιμέναμε πολύ καλύτερο, πιο τολμηρό.

Γερουλάνος. Το debate δεν ήταν το κατάλληλο πεδίο για να δείξεις την καλή σχέση που διατηρείς με τη Μούσα – άλλωστε ήσουν και ο πιο όμορφος εκεί μέσα. Κάπου μας μπέρδεψες όταν άρχισες να μιλάς για μετακίνηση της δύναμης από το Κέντρο. Τι εννοείς, ποιητή;

Καστανίδης. Οπως θα έλεγαν και οι Jethro Tull, είσαι too old for rock and roll και, εντάξει, too young to die. Για ποιο λόγο είσαι εκεί; Είπες και σωστά πράγματα, αλλά, δυστυχώς, θυμίζεις κάτι παλιό που προσπαθεί να δείξει καινούργιο.

Λοβέρδος. Είσαι δεξιός, το δηλώνεις και αυτό σε απελευθερώνει. Ειλικρινής. Οσοι ψήφισαν Μητσοτάκη για να φύγουν οι άλλοι, σε βλέπουν με συμπάθεια. Γιατί μας θύμισες ότι είχες υπερασπιστεί τη θανατική ποινή; Είπαμε να απευθύνεσαι σε δεξιούς, όχι σε ακροδεξιούς.

Χρηστίδης. Φτάνει με τη Φώφη, κάπου υπάρχει ένα όριο. Φτάνει. Ομως είσαι συμπαθής και σημειώσαμε μερικές καλές τοποθετήσεις.

Αν πουλούσαν την εφημερίδα με τη σελίδα, η άποψή μου θα κόστιζε περίπου 3 λεπτά του ευρώ. Δεν κοστίζει πολλά, οπότε θα την πω. Αν κάποιος επέπλευσε σε αυτή τη θάλασσα της πλήξης (εκτός του Παπανδρέου που δεν πήγε) είναι ο Λοβέρδος. Οχι για αυτά που είπε, αν και πιο σαφής, αλλά κυρίως επειδή είναι το πιο οικείο πρόσωπο στον τηλεθεατή.

Το κόστος της ευθύνης

Ο Μητσοτάκης πήρε επάνω του την ανακοίνωση για το πρόστιμο στους άνω των 60 που επιμένουν να μην εμβολιάζονται. Και πρόκειται για ένα μέτρο που αφορά κυρίως μία ηλικακή ομάδα στην οποία η Νέα Δημοκρατία έχει προνομιακή εκλογική πρόσβαση. Αυτό καθιστά την απόφαση τολμηρή. Δίκαιη είναι; Είναι. Γιατί ο εμβολιασμός είναι και κοινωνική ευθύνη. Οσοι πληρώσουν το πρόστιμο, επιβαρύνονται με το κόστος της ευθύνης που δεν ανέλαβαν. Υπάρχει βέβαια ένα θέμα για τον πολίτη που δεν θέλει να εμβολιαστεί και δεν έχει τα εκατό ευρώ τον μήνα. Αυτός χάνει το δικαίωμα της επιλογής. Ομως, συγγνώμη, όλοι μας αυτά τα χρόνια στερηθήκαμε επιλογές και ελευθερίες. Και κάπως πρέπει να τελειώνουμε με αυτό.

Ναι, είναι γυναικοκτονίες

Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα δεν είναι ψηλά στην ευρωπαϊκή κατάταξη με τις γυναικοκτονίες ανά 100.000 ανθρώπους. Είναι τέταρτη από το τέλος, πάνω από την Κύπρο, τη Μάλτα και την Ισλανδία. Αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι ότι οι φόνοι γίνονται αποκλειστικά από συζύγους ή ερωτικούς συντρόφους, δηλαδή ο ορισμός της γυναικοκτονίας. Προφανώς η Ελλάδα ξεχωρίζει και για κάτι ακόμα: το θέμα αποτελεί αντικείμενο σπέκουλας με την αντιπολίτευση να υπαινίσσεται κυβερνητικές ευθύνες. Οσο όμως και αν αυτό ακούγεται αστείο ή και χυδαίο, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη θεσμική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» έχει βάση. Αν όχι νομική, σίγουρα συμβολική. Κάνει τη φωνή να ακουστεί πιο καθαρά και το μήνυμα αποκτά μεγαλύτερη ισχύ.