Αυταπάρνηση

Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές αδικείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η χθεσινή επίθεση, ας πούμε, στον Γρηγόρη Γεροτζιάφα είναι υπερβολική, ο καθηγητής και σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα δεν άλλαξε γνώμη για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, το πρόστιμο των 100 ευρώ κατέκρινε, όπως άλλωστε και πολλοί συνταγματολόγοι. Είναι επίσης αλήθεια, όμως, ότι ο τρόπος που κάνει αντιπολίτευση αυτό το κόμμα είναι καταστροφικός και αυτοκαταστροφικός. Κανένα αντικυβερνητικό κόμμα στην Ευρώπη δεν επενδύει στην αποτυχία των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Κανένα δεν λέει ταυτοχρόνως και εξ ορισμού ΟΧΙ σε κάθε πρόταση που διατυπώνεται και στην αντίθετή της.

Διότι η πολιτική ευφυΪα του κυβερνητικού επιτελείου έγκειται στο ότι δεν διστάζει να λαμβάνει μέτρα με τα οποία μέχρι πρότινος διαφωνούσε. Δείχνει έτσι ευλυγισία και απουσία δογματισμού. Και επιπλέον προκαλεί αμηχανία στην αντιπολίτευση. Υπό άλλες συνθήκες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να επέλεγε να κλιμακώσει με άλλο τρόπο την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. ‘Η να μη θέσπιζε, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, το επίμαχο πρόστιμο. Μέχρι τώρα, άλλωστε, δεν θα έλεγε κανείς ότι έπιανε τον ταύρο από τα κέρατα. Αν ρίσκαρε με το συγκεκριμένο μέτρο, πρώτος σε όλη την Ευρώπη, ήταν επειδή γνώριζε ότι δεν θα συναντούσε πειστική αντίσταση. Ο άμεσος πολλαπλασιασμός των ραντεβού που κλείνουν οι άνω των 60 ετών τον δικαιώνει.

Οπως τον δικαιώνει και ο ξύλινος λόγος του Δημήτρη Τζανακόπουλου. Ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι με ακραίες εκφράσεις για τον Πρωθυπουργό («εγκληματικά επικίνδυνος για την κοινωνία και τη δημόσια υγεία»), με ξεπερασμένα συνθήματα («η κυβέρνηση της ΝΔ είναι μια κάκιστη εκδοχή της Δεξιάς») και με εκτός θέματος αναφορές (για τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, τα μέσα μεταφοράς και την υποτιθέμενη κυβερνητική επιλογή να δημιουργηθούν ροές από το ΕΣΥ προς τις ιδιωτικές κλινικές) θα τσιμπήσει καμιά ψήφο για το κόμμα. Στην πραγματικότητα απομακρύνει και τους λίγους σοβαρούς που του έχουν απομείνει.

Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των ημερών, όμως, είναι για άλλη μια φορά οι νοσηλευτές. Ενας γενναίος γιατρός που γνωρίζω, αλλά δεν θα ήθελε να δημοσιευτεί το όνομά του. Ολοι αυτοί οι ανώνυμοι κι επώνυμοι που τα άφησαν όλα κι έπεσαν στη φωτιά. Η συγκινητική νοσηλεύτρια του νοσοκομείου Γεννηματάς, η Σοφία Μάντη, που έγραψε ότι δεν είναι η στολή που πρέπει να αντέξεις, δεν είναι η κούραση, είναι η ειρωνεία των ανεμβολίαστων, «το δε βαριέσαι, το έτυχε σε μένα και δεν το περίμενα, δεν πίστευα ότι υπάρχει».

Και σ’ αυτήν επιτέθηκαν, οι ψεκασμένοι, για τον τρόπο που φορά τη στολή της ή επειδή ήθελε να λάβει μέρος πριν από 15 χρόνια στο Fame Story. «Ναι, τραγουδάω και το γουστάρω όσο δεν φαντάζεσαι», απάντησε. «Δεν το έπαιξα Σωτήρας. Τιμώ τη στολή και τον μισθό που μου δίνεται με αυταπάρνηση». Chapeau.