Εχω την αίσθηση ότι όσοι εισηγήθηκαν, και κυρίως εκείνος που αποδέχθηκε το πρόστιμο των 100 ευρω ως «ποινή» για όσους άνω των 60 ετών δεν εμβολιάζονται, είναι μακριά από την πραγματικότητα.

Για να ακριβολογώ δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει.

Οτι κάποιος που έχει συνειδητά αποφασίσει να αναμετρηθεί με τον θάνατο, ανεξάρτητα από το αν έχει πέσει θύμα παραπληροφόρησης ή είναι απλώς θύμα των δεισιδαιμονιών του, δεν κάμπτεται από κάτι τέτοια. Δεν ιδρώνει το αυτί του, με τα 100 ευρώ. Ούτε με τα 200 ιδρώνει, ούτε με τα 500.

Εκεί ακριβώς πιστεύω ότι έγκειται και η λάθος προσέγγιση στο πρόβλημα. Οι άνθρωποι αυτοί, που με την συνεχή επιβολή μέτρων σε βάρος τους έχουν ουσιαστικά περιθωριοποιηθεί, εκ των πραγμάτων ριζοσπαστικοποιήθηκαν.

Αισθάνονται καταδιωκόμενοι. Θεωρούν ότι δίνουν έναν, υπέρτατο, αγώνα εναντίον όλων όσοι είναι απέναντι- κράτος, πολιτικοί, μέσα ενημέρωσης. Ενα κατεστημένο δηλαδή.

Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, το κίνημα των αρνητών. Τους βρήκαμε ως «δεν πληρώνω… δεν πληρώνω» στα διόδια, τους εντοπίσαμε  στις πλατείες ως «αγανακτισμένους», τους είδαμε στο δημοψήφισμα του “Οχι” στην Ευρώπη, τους προσέξαμε μεταξύ των διαδηλωτών κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πάνω κάτω τους ίδιους.

Ενα αποκρουστικό κράμα θρησκοληψίας, ακροδεξιών τάσεων, οπισθοδρομικών αντιλήψεων και δεισιδαιμονιών.

Αδιαφορούν για το πρόστιμο, πολύ απλά γιατί κανείς δεν θα το πληρώσει. Ακόμη και αν αυτό βεβαιωθεί στην εφορία. Κοντά στα τόσα χρέη που έχουν προς το δημόσιο, τις τράπεζες, τους ιδιώτες, επιπλέον 100 ευρώ, δεν είναι τίποτε.

Αν όμως η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να πειθαναγκάσει τους ανεμβολίαστους 60άρηδες να σπεύσουν να εμβολιαστούν είχε άλλους τρόπους να το κάνει. Καθιερώνοντας για παράδειγμα κλιμακωτό πρόστιμο ανάλογα με το εισόδημα  του καθενός, όπως αυτό προκύπτει από την φορολογική του δήλωση.

Ανακοινώνοντας, επιπρόσθετα ότι θα το εισπράξει άμεσα, από εκείνους που έχουν εισόδημα, στην πηγή. Από τους συνταξιούχους, περικόπτοντας τη σύνταξή τους. Από τους επιδοματούχους, κατακρατώντας το ή τα επιδόματα που λαμβάνουν.

Κυρίως όμως, αποδεικνύοντας η ίδια ότι διαθέτει εδραία τη βούληση, την πολιτική βούληση, να επιβάλλει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών στις κρίσιμες δομές της πολιτείας. Στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Στους δημοσίους υπαλλήλους.

Και όχι να προβάλλει βλακώδη επιχειρήματα του είδους οι αστυνομικοί δεν μεταδίδουν τη νόσο. Τη μεταδίδουν.Οπως την μεταδίδουν και οι αξιωματικοί στους φαντάρους και ούτω καθ’ εξής. Ο υπάλληλος της εφορίας σε αυτόν που τον επισκέπτεται ή στον συνάδελφό του στο ίδιο γραφείο, ο υπάλληλος του δήμου στους δημότες, κ.λπ. κ.λπ.

Η υποχρεωτικότητα έχει κόστος, αναμφίβολα. Πολιτικό κόστος. Αλλά όχι τόσο  όσο το 100αρικο στους 60άρηδες. Που δεν θα φέρει  και αποτέλεσμα, δηλαδή…

Headlines