Ειδικές αποστολές

Ισχύει και στην πολιτική – και το γνωρίζουν καλά σε όλα τα επιτελεία που κινούνται στο τρίγωνο Μαξίμου, Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη: Η φύση απεχθάνεται το κενό. Εάν αφήσεις ακάλυπτο χώρο, κάποιος άλλος θα αδράξει την ευκαιρία της κτήσης του. Οπως επίσης τα ίδια επιτελεία γνωρίζουν καλά ότι, υπό συνθήκες, οι αυριανές κάλπες στο Κίνημα Αλλαγής μπορεί να ανοίξουν τους αρμούς και να αφήσουν κενούς χώρους. Μικρότερους ή μεγαλύτερους, δεν έχει σημασία καθ’ οδόν προς μία εκλογική αναμέτρηση κατά την οποία θα εφαρμοστεί άπαξ το σύστημα της απλής αναλογικής. Σε αυτές τις κάλπες κάθε ποσοστιαία μονάδα έχει το δικό της ειδικό βάρος.

Περισσότερο απ’ όλους το ότι η φύση απεχθάνεται το κενό το έχουν αντιληφθεί από χρόνια στη Χαριλάου Τρικούπη. Τα ποσοστά του 40+ τοις εκατό εξαϋλώθηκαν μέσα σε μία τριετία κι έκτοτε ο χώρος παραμένει στη σκηνή σε έναν ρόλο κομπάρσου. Η αυριανή αναμέτρηση ίσως όντως είναι η τελευταία ευκαιρία για μια ανάστροφη πορεία – και το πρώτο δείγμα γραφής θα έρθει από τη συμμετοχή. Βάσει των εσωκομματικών προσδοκιών, εάν η προσέλευση στην κάλπη δεν ξεπεράσει τις 200.000, το πρώτο μήνυμα θα είναι αποκαρδιωτικό. Για αρκετούς, θα είναι η απόδειξη ότι ένας πολιτικός χώρος που άφησε το βαθύτερο αποτύπωμα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα θα έχει κάνει τον κύκλο του. Ενα «ΚΚΕ του Κέντρου», όπως προβάλλεται μια τέτοια κατάσταση, μπορεί να διατηρηθεί για κάποιο διάστημα στη ζωή, προσδοκώντας ρυθμιστικούς ρόλους, αλλά ως συμπλήρωμα το πιθανότερο είναι ότι θα αγκομαχάει στο όριο του 3%. Από την άλλη, εάν το δημοσκοπικό φλερτ με το διψήφιο ποσοστό επιβεβαιωθεί, τότε το παιχνίδι μπορεί να ανοίξει ξανά.

Πρόκειται, βέβαια, για προοπτική που ξορκίζουν σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου, με τη βεβαιότητα ότι εκεί έξω υπάρχουν δεξαμενές στις οποίες μπορεί να ψαρέψουν, αλλά δεν είναι δεδομένες. Συνεπώς, αμφότεροι σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση θα κινηθούν με στόχο η μεταστέγαση του πασοκικού ακροατηρίου να μονιμοποιηθεί. Χωρίς, ωστόσο, να ακολουθήσουν την ίδια συνταγή για τον ίδιο στόχο. Από την Κουμουνδούρου, για παράδειγμα, έχουν κληθεί να παραμείνουν σε εγρήγορση οι πασοκογενείς, ενώ ο Τσίπρας θα επενδύσει σε συνταγές της δεκαετίας του ’80, επιχειρώντας να ξυπνήσει αντιδεξιά σύνδρομα. Στο Μαξίμου ακολουθούν τη συνταγή της εκσυγχρονιστικής δεκαετίας του ’90, εκτιμώντας ότι η διαχωριστική γραμμή που δημιουργείται μπορεί όχι μόνον να συγκρατήσει, αλλά και να αφομοιώσει δυνάμεις. Ανάμεσα στα δύο ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος θα χτιστεί ο διπολισμός του μέλλοντος.

Από τον Κυριάκο Μητσοτάκη η συνταγή δουλεύει ήδη από το 2016 και η ομάδα που σηματοδοτεί το κεντροαριστερό άνοιγμα της ΝΔ έχει ήδη αναλάβει νέα αποστολή. Εάν οι κιναλίτικες κάλπες αναδείξουν ένα ομιχλώδες σκηνικό, ο Ακης Σκέρτσος θα κινητοποιηθεί για να το ξεδιαλύνει – παράλληλα με τον έλεγχο των υπουργών. Η ΝΔ του Μητσοτάκη, άλλωστε, στον δρόμο προς τις εθνικές κάλπες θα εκπέμπει μήνυμα ότι τους χωράει όλους – και τα στελέχη με κεντροαριστερή αφετηρία. Οι τεχνοκρατικές λύσεις που αναζητεί ο υπουργός Επικρατείας, από τα επενδυτικά πρότζεκτ έως το σύστημα επιβολής της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, συνάδουν με την εκσυγχρονιστική εικόνα που θα ρίχνει τα τείχη τα οποία θα προσπαθεί να σηκώσει ο Τσίπρας ανάμεσα στην Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά.

Το κεντρικό πολιτικό μήνυμα από την αναμέτρηση στο Κίνημα Αλλαγής, ωστόσο, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν το περιμένουν μόνον από τη συμμετοχή. Το βλέμμα έχει στραφεί και στο ποσοστό του Γιώργου Παπανδρέου. Εστω κι αν κανείς στο κυβερνητικό επιτελείο δεν το λέει ανοικτά, στην περίπτωση που μέσα από τις αυριανές κάλπες κλείσει ο πολιτικός κύκλος του πρώην πρωθυπουργού, η εξέλιξη θα σηματοδοτεί οριστικά και αμετάκλητα το τέλος μιας εποχής – και για την εγχώρια Κεντροαριστερά.