Αλέξη Τσίπρα, κάν’ το όπως στο ΠΑΣΟΚ – Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ακούσει τα μηνύματα

Τα κόμματα είναι ζωντανοί οργανισμοί. Με ανθρώπους που τα συγκροτούν, με ηγεσία, με ιδέες, με μνήμη.

Και με πρόσωπα που στην πορεία φθείρονται. Αν ένα κόμμα δεν αφουγκραστεί τα σημεία των καιρών, αν δεν δει τα αιτήματα των ψηφοφόρων του αλλά και της κοινωνίας, αν δεν καταλάβει ότι υπάρχει μεγάλη απαίτηση για ανανέωση, για στροφή, για μετασχηματισμό, είναι καταδικασμένο να αποτύχει.

Ενδεχομένως είναι καταδικασμένο και να εξαφανιστεί αν η ηγεσία του δεν πράξει τα δέοντα.

Το κεντρικό μήνυμα που εξάγεται από τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών είναι ένα και το λένε όλοι οι υποψήφιοι στο ΠΑΣΟΚ. «Ανανέωση».

Ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο νικητής στις εκλογές, έστω κι αν η διαφορά Ανδρουλάκη – Παπανδρέου είναι σχεδόν 10 μονάδες, το ΠΑΣΟΚ για να επιβιώσει έχει ανάγκη από ανανέωση.

Όχι μόνο ηλικιακή, αλλά πρωτίστως ανανέωση ιδεών, θέσεων, κοσμοθεωρίας.

Αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να πρωταγωνιστήσει στις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων ετών, πρέπει να αντιληφθεί ότι το «παλιό ΠΑΣΟΚ» έχει πεθάνει, ένα νέο κόμμα χρειάζεται, έστω κι αν έχει το ίδιο όνομα.

Η επικράτηση στο χώρο της Κεντροαριστεράς, δε γίνεται μόνο επειδή μπορεί να μπει ένας 40άρης στην ηγεσία ενός κόμματος.

Επικράτηση σημαίνει ότι μπορείς να προσαρμόζεσαι στις απαιτήσεις των καιρών, ότι μπορείς να δημιουργήσεις μια ισχυρή ομάδα νέων στελεχών με δίψα για προσφορά στην πατρίδα.

Αλλά κι ότι πιστεύεις βαθιά πως μόνο με νέες ιδέες, πιο κοντά στην κοινωνία, θα μπορέσεις να προσφέρεις στον τόπο.

Οι καθαρές θέσεις και ιδέες ενός ηγέτη, σε συνδυασμό με τα νέα και άφθαρτα πρόσωπα που θα γίνουν το «άρμα» αυτών των ιδεών μπορεί να είναι η συνταγή της επιτυχίας για οποιοδήποτε κόμμα.

… Ό,τι δεν έκανε δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του 2019, ό,τι έκανε η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την ήττα του 2015.

Και θα έπρεπε εκεί στην Κουμουνδούρου να λάβουν τα μηνύματα που έστειλαν 270 χιλιάδες ψηφοφόροι, όχι απαραίτητα Πασόκοι.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 2,5 χρόνια, αδυνατούν να κάνουν ακόμη και στοιχειώδη κριτική.

Αδυνατούν να αλλάξουν πρόσωπα φθαρμένα, πρόσωπα που ταυτίστηκαν με κάκιστες πολιτικές επιλογές.

Από την υπογραφή των χειρότερων μνημονίων, μέχρι την προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης, την άθλια στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων, την επιχείρηση άλωσης των ΜΜΕ, τα βοσκοτόπια και τον συναγελασμό με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Κανένα από τα πρόσωπα που πλήγωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απομακρυνθεί.

Κανένα από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν σε αρνητικά γεγονότα, και τα οποία συνέβαλαν στην ήττα της Αριστεράς το 2019, δεν έχει πάει σπίτι του.

Αντιθέτως, ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει να συντηρεί «άρρωστες» πολιτικές πρακτικές.

Επιμένει να δίνει «αέρα» σε φθαρμένα πρόσωπα, σε άρρωστες πολιτικές καταστάσεις, σε ανθρώπους που κάνουν μεγαλύτερη ζημιά απ’ ότι φέρνουν κέρδος.

Ο ηγέτης της Κεντροαριστεράς, όπως θέλει ο ίδιος να εμφανίζεται, έχει κάνει μεγάλο λάθος με το να μην ανανεώνει το κόμμα του.

Όχι μόνο σε πρόσωπα αλλά και σε ιδέες, σε αντιπολιτευτικό λόγο.

Επιμένει σε λογικές που τον έφεραν στην πρώτη γραμμή από το 2012, αλλά που τώρα δεν υπάρχει το πολιτικό κλίμα για να τον ξαναφέρει στην εξουσία. Άλλο το 2012 και το 2015, κι άλλο το 2021, όπου ο κόσμος ζητά διαφορετικά πράγματα.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει καθηλωμένος σε χαμηλά ποσοστά και δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει τα πολλά λάθη της Νέας Δημοκρατίας είναι γιατί δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες ότι άλλαξε.

Δεν είναι καθόλου ευφυολόγημα να πει κανείς ότι ο καλύτερος «χορηγός» του Κ. Μητσοτάκη είναι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.

Γιατί παραμένει ίδιος, κολλημένος στο παρελθόν, με ξύλινο πολιτικό λόγο, με καμιά διάθεση αυτοκριτικής και ανανέωσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να κάνει ανανέωση κάνει «αναπαλαίωση», απογοητεύοντας τους ψηφοφόρους του.

Ψηφοφόρους που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του 3% αλλά στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ψηφοφόρους που αν έβρισκαν εναλλακτική πρόταση δεν θα είχαν πρόβλημα να αποχωρήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και είναι κακό για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας να μην υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση.

Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τη Νέα Δημοκρατία έκανε το αυτονόητο.

Γκρέμισε (όσο μπορούσε) το κόμμα κι έφτιαξε άλλο. Με νέα και ικανά πρόσωπα, ακόμη και από άλλους πολιτικούς χώρους, με ιδέες που θέλησε να περάσει ο Μητσοτάκης, ακόμη κι αν δεν αρέσουν σε πολλούς παραδοσιακούς δεξιούς.

Ο πρωθυπουργός κυριαρχεί γιατί άλλαξε δομές και πρόσωπα και προχωρά βάσει ενός δικού του σχεδίου.

Αν αυτά τα πρόσωπα «παλιώσουν», αν οι ιδέες του περί κόμματος που λειτουργεί με κριτήρια επιχείρησης δεν «αρέσουν» πια, τότε ο ηγέτης πρέπει να βρει άλλα μέσα για να θέλξει τον κόσμο. Αν δεν το κάνει, απλά και η ΝΔ θα έχει την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών πρέπει να τα κρίνουμε και με βάση το πολιτικό βάρος του ΠΑΣΟΚ (που σήμερα δεν είναι μεγάλο), οφείλουμε να δούμε τα μηνύματα που στέλνει.

Κυρίως ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να δει πώς το κάνουν στη Χαριλάου Τρικούπη. Ή τουλάχιστον ποια διάθεση έχουν όλοι όσοι ομνύουν στα περί ανανέωσης προσώπων και θέσεων.

Γιατί οι πολίτες έχουν και κρίση και άποψη. Και βλέπουν ποιος λέει ψέματα, ποιος θέλει να ανανεώσει το κόμμα του, ποιος βολεύεται σε πρακτικές του παρελθόντος.