Βγαίνοντας από την Ακτή Πειραιώς ξημερώματα Κυριακής προσπαθούσα να συμπυκνώσω σε μια πρόταση αυτό που ζήσαμε για ακόμη μια φορά σε ένα live του Σωκράτη Μάλαμα.

Να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει τόσο μοναδική την σχέση του με το κοινό για πάνω από 20 χρόνια.

Η ειλικρίνεια και η συνέπεια είναι η απάντηση

Ακολουθώντας την τεράστια παρακαταθήκη του Νίκου Παπάζογλου, του οποίου υπήρξε κιθαρίστας και στενός φίλος, ο Μάλαμας ξέφυγε από ταμπέλες.

Παραδοσιακός ήχος, ηλεκτρισμός όπου χρειάζεται και στίχοι που δεν αφήνουν κανένα ασυγκίνητο. Δεκάδες τραγούδια που έγιναν σύνθημα στα χείλη της γενιάς μας και με χαρά βλέπουμε να περνάνε στην επόμενη.

Μαζί με δικά του τραγούδια σε κάθε πρόγραμμα μπλέκονται μελωδίες και λόγια του Θανάση Παπακωνσταντίνου και όλα μαζί γίνονται αφορμή για βραδιές που δεν μπορείς να ξεχάσεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω ζωντανά τον Σωκράτη Μάλαμα. Και σίγουρα όχι η τελευταία. Αλλά είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι την ώρα που σε άλλα νυχτερινά μαγαζιά βασίζονται στα στρας, στα φώτα, στις προκλητικές εμφανίσεις και στα γαρίφαλα για να διασκεδάσουν –και καλά κάνουν αφού τους αρκεί- στα live του Σωκράτη αρκεί μόνο η μουσική.

Η μουσική και αυτή η επικοινωνία με τους ανθρώπους που τον αγαπούν. Αυτή η μαγική σχέση που κάνει παιδιά 20 ετών να ξεσηκώνονται από τον πρώτο ακόρντο, να ξέρουν απ’ έξω όχι μόνο τους στίχους των τραγουδιών αλλά και τις ανάσες του καλλιτέχνη.

Ο Σωκράτης στέκεται ατάραχος στη σκηνή και παίζει τα τραγούδια. Σχεδόν όλα τα αγαπημένα μας και μάλιστα ολόκληρα. Δεν κόβει κουπλέ, δεν επιδίδεται στο «δικό σας», δεν κάνει ευκολίες, δεν προσποιείται τίποτα.

Εκείνος στο σκαμπό με την κιθάρα στα χέρια, ήρεμος και συγκεντρωμένος και από κάτω εκατοντάδες άνθρωποι σε παραλήρημα. Και όχι στις 3 το πρωί που πια το αλκοόλ έχει βοηθήσει την διάθεση όλων, αλλά από την αρχή. Από τις 10.30 που ξεκινάει το πρόγραμμα το κοινό του Σωκράτη είναι εκεί, έτοιμο να ανάψει με κάθε σπίθα.

Και πια δεν μιλάμε για ένα φανατικό κοινό λίγων ανθρώπων. Μιλάμε για πάνω από μια δεκαετία για χιλιάδες ανθρώπους που κάνουν sold out κάθε του εμφάνιση.

Χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση, χωρίς συνεντεύξεις, χωρίς να αποζητά ποτέ τίποτα παραπάνω από αυτό που είναι φτιαγμένος. Να γράφει μουσική που μιλάει κατευθείαν στις καρδιές μας.

Ξεκινάει η «Ανδρομέδα» και νομίζεις ότι το μαγαζί θα γκρεμιστεί

Δεκάδες κορίτσια και αγόρια λικνίζονται πάνω σε τραπέζια και καρέκλες. Σε κάθε τραγούδι ο κόσμος σηκώνεται, φωνάζει τους στίχους, μοιράζεται το συναίσθημα, αγκαλιάζεται, γελάει ή κλαίει.

Σηκώνει τις γροθιές στο «Αερικό», αγκαλιάζονται τρυφερά στο «Στα είπα όλα», χορεύουν ασταμάτητα στα «Ψέματα», σηκώνουν τα ποτήρια τόσο ψηλά να ακουμπήσουν τον ουρανό στο «Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες».

Οι χιλιάδες φίλοι του Σωκράτη Μάλαμα έχουν δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και δημιουργούν με κάθε ευκαιρία ένα δικό τους μαγικό κόσμο.

Η απάντηση στο φθηνό λαϊκόποπ είναι καλλιτέχνες όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, και στα προκλητικά τσιφτετέλια των ημίγυμνων θαμώνων νυχτερινών μαγαζιών τα κορίτσια και τα αγόρια που δίνουν το χαρτζιλίκι τους για να χορέψουν με τα σταράκια τους την Ανδρομέδα.

Ο Σωκράτης Μάλαμας ενώνει τα 25 με τα 35 και τα 45 μας. Και αυτό του το χρωστάμε και θα του το αναγνωρίζουμε πάντα.

Headlines