Καθώς οδεύουμε προς το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, θα πυκνώνουν και οι παρεμβάσεις των ενδιαφερομένων. Οι τρεις πιο πρόσφατες έχουν ένα χαρακτηριστικό, χωρίς να σημαίνει πως είχαν και κοινή εκκίνηση σε όλα: την ταυτοτική περιφρούρηση του κόμματος, την αριστερή-ριζοσπαστική του φυσιογνωμία αλλά και τους κινδύνους τού να συνεχίσει η αξιωματική αντιπολίτευση να εκπέμπει συγκεχυμένο σήμα χωρίς σχέδιο αλλά και χωρίς εύρυθμη δημοκρατική λειτουργία.
Με ευρεία συσπείρωση
Το ένα κείμενο-παρέμβαση ανήκει σε ομάδα στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης με προεξάρχοντα τον ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη αλλά και άλλα 13 στελέχη, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές Φωτεινή Βάκη και Νάσος Αθανασίου και οι παλιοί Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Μιχάλης Σαμπατακάκης – αν και οι πληροφορίες λένε πως γύρω απ’ το κείμενο υπάρχει ευρύτερη συσπείρωση κι άλλων μελών και στελεχών. «Οι σωστές πολιτικές αποφάσεις, το επαρκές κυβερνητικό πρόγραμμα και ο χαρισματικός ηγέτης χρειάζονται και καλή «ορχήστρα»» αναφέρει το κείμενο με σαφή αιχμή σε αρχηγικά μοντέλα. Πώς μπορεί να διαβαστεί; Ως υπόμνηση του βαθέως κόμματος αλλά και ως μια παρέμβαση που χτυπάει καμπανάκια στη συγκυρία.
Πρόσωπο που υπέγραψε το εν λόγω κείμενο σημειώνει: «Δεν υπάρχει πολύς χρόνος για να σοβαρευτούμε. Και δεν υπάρχει σήμερα κλίμα σοβαρής παραγωγικής συλλογικότητας». Και είναι μια ανησυχία που συναντάται κυρίως από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν πέρασαν πρόσφατα το κατώφλι της Κουμουνδούρου, αντίθετα έχουν μακρά πείρα. «Ενα κόμμα που δεν λειτουργεί συλλογικά μετατρέπεται συχνά σε ιμάντα μεταβίβασης κεντρικών αποφάσεων και διακατέχεται από αντιθέσεις τις οποίες αδυνατεί να αντιμετωπίσει».
Ανοίγματα και ταυτότητα
Το δεύτερο κείμενο-παρέμβαση, πιο αιχμηρό, ήταν του Νίκου Φίλη: «Είναι άλλο η επιθυμητή, ιδιαιτέρως λόγω Απλής Αναλογικής, συμμαχία πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για τη συγκρότηση εναλλακτικής προοδευτικής λύσης στη διακυβέρνηση του τόπου και άλλο η επιδίωξη να εκφραστούν μονοκομματικά παράταιρες, αλλά και στερούμενες κοινωνικού αποτυπώματος, δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ». Μια αποστροφή που έχει να κάνει με την κουβέντα που διεξάγεται ενδοσυριζαϊκά για τα χαρακτηριστικά του ανοίγματος του κόμματος αλλά και της ταυτότητάς του που σταθερά ο πρώην υπουργός Παιδείας υπερασπίζεται απέναντι στον «δεξιό ριζοσπαστισμό».
Αιχμές για τη διεύρυνση
Είχε προηγηθεί παρέμβαση («ΕφΣυν») του Πάνου Σκουρλέτη με επίσης αιχμή για τη διεύρυνση: «Δεν πρέπει να συγχέουμε την έννοια του κόμματος με αυτήν της παράταξης, ούτε μπορούμε να θεωρούμε το κόμμα μας τον αποκλειστικό εκφραστή της, γιατί τότε υπονομεύουμε την πολιτική των συμμαχιών μας. Οι συμμαχίες, για να είναι αξιόπιστες, οφείλουν να βασίζονται σε προγραμματικές συγκλήσεις και να οικοδομούνται σε ισότιμη βάση».
Στο Πολιτικό Συμβούλιο της περασμένης Παρασκευής, άλλωστε, μια μικροδιένεξη μεταξύ Ευκλείδη Τσακαλώτου και Νίκου Παππά για το πόσο έχει φθαρεί η κυβέρνηση και πόσο ανεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το πώς προχωράει η διεύρυνση, αποτυπώνει μια διαρκή και εξελισσόμενη αντιπαράθεση.
«Οποιο μωρό παίρνει στα χέρια της να παθαίνει κάτι;» λέει για την Ειρήνη η γιαγιά του μωρού το οποίο επανέφεραν στη ζωή οι γιατροί στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο το 2016.
Η Ειρήνη ισχυρίστηκε στο «Τούνελ» ότι τα ρούχα που φορούσε η κόρη της δεν πρόκειται να τα πάρει το Ανθρωποκτονιών γιατί τα έχει θάψει μαζί με το παιδί, αλλά η νονά του ρωτάει «γιατί τόσο πολύ ψέμα»...
Νέα ερωτήματα γεννά για την ήδη περίπλοκη υπόθεση στην Αμαλιάδα με τους θανάτους βρεφών η αποκάλυψη του Τούνελ ότι η Ειρήνη Μουρτζούκου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο θάνατο του μικρού Παναγιώτη προσποιήθηκε τη μητέρα του παιδιού.
Συνομιλίες με την Ειρήνη, λίγο μετά το θάνατο του 15μηνών Παναγιωτάκη αποκαλύπτει το το Φως στο Τούνελ, φέρνοντας στην επιφάνεια νέα στοιχεία για το θρίλερ στην Αμαλιάδα.
