Ο Τσίπρας, ο Πολάκης, ο Γιαννάκος και ο… VIP λαϊκισμός

Εχει εξαιρετικό, πολιτικό, ενδιαφέρον, αυτό που συμβαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ με τις ΜΕΘ. Δεν είναι μια απλή διαφωνία, ούτε πολύ περισσότερο, μια διαφωνία μεταξύ δυο πρώην υπουργών της ίδιας κυβέρνησης. Αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν, και μπορεί ως ένα βαθμό να θεωρούνται και ως δείγμα υγείας  για τον χώρο της πολιτικής- οι ομοιόμορφες απόψεις, δεν είναι συστατικό στοιχείο της Δημοκρατίας.

Η Δημοκρατία θέλει διάλογο, και συνθέσεις.

Κατά την δική μου αντίληψη, η  ιστορία της διαφωνίας του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού με τον πρόεδρο του κόμματος, Αλ. Τσίπρα και συνακόλουθα με το στελεχιακό δυναμικό που συντάσσεται με τις απόψεις του αρχηγού, είναι μια σύγκρουση της επιστημοσύνης με τον λαϊκισμό. Της γνώσης με την τυφλή αντιπολίτευση.

Της σοβαρότητας με την ακρισία. Της συνείδησης ότι η χώρα αντιμετωπίζει την πιο κρίσιμη υγειονομική της κρίση εδώ και ένα αιώνα, με την αδημονία να ξαναγίνουμε κυβέρνηση ακόμη και αν χρειαστεί να τυμβωρυχήσουμε.

Παρακολουθώ εδώ και ημέρες αυτό που έγινε η αφορμή για να αποκαλυφθεί ο πυρήνας της στάσης που τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη διαχείριση της πανδημίας.

Ενας εργατοπατέρας στο χώρο της Υγείας, πιθανώς από υπερβολικό πάθος για την υπεράσπιση της θέσης του που αμφισβητείται, πετάει στον αέρα  ένα πυροτέχνημα: Λειτουργούν VIP Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία βάλλεται πανταχόθεν για την στρατηγική της, να χρεώνει εγκληματικές ευθύνες στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, τον δε πρωθυπουργό να τον καταγγέλλει καθημερινά ως εγκληματία, αρπάζει την ευκαιρία, ως μάννα εξ ουρανού.

Και την επεξεργάζεται καταλλήλως, στα μέτρα που ορίζει ένα καθαρά λαϊκίστικο, και έξω από κάθε λογική, πυροτέχνημα: Ενώ λείπουν ΜΕΘ για την περίθαλψη των σοβαρώς πασχόντων από τον Covid 19, και εξ αυτού του λόγου καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι σε απλές κλίνες, η κυβέρνηση κρατάει για τους δικούς της ανθρώπους και την πολιτικοοικονομική ελίτ του τόπου κρεβάτια στις ΜΕΘ, VIP κρεβάτια!

Και αφού το επεξεργάζεται, το κόβει και το ράβει στα μέτρα της, αποφασίζει να το φέρει στη Βουλή. Και εκεί, πια γίνεται η σύγκρουση.

Ο τομεάρχης Υγείας και γιατρός το επάγγελμα, Α. Ξανθός, που έχει χρηματίσει υπουργός Υγείας για 4 χρόνια, και γνωρίζει, αυτό που γνωρίζει και ο τελευταίος ειδικευόμενος γιατρός σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, διαφωνεί. Κάθετα.

Επειδή ξέρει, ότι κανένα κρεβάτι δεν μπορεί να κρατηθεί για κανένα, ότι όλη η διαχείριση γίνεται από το ΕΚΑΒ με το σύστημα πρώτος ήρθε, πρώτος εισάγεσαι, ότι κάθε πρωί, κάθε νοσοκομειακή μονάδα δίνει αναφορά αν και πόσες ελεύθερες κλίνες ΜΕΘ έχει ελεύθερες.

Και επειδή επιπλέον, διαθέτει και την κοινή λογική: Είναι δυνατόν να κρατούνται κρεβάτια, για ποιον; Ποιος μπορεί να γνωρίζει, ποιος από την ελίτ, θα ασθενήσει; Τρελά πράγματα.

Αλλά όταν το αδιέξοδο είναι τέτοιο, προφανώς η γνώση του Α. Ξανθού είναι μια μειοψηφική άποψη. Δεν συμφέρει, δεν υιοθετείται, εξ ου και αποδοκιμάζεται.

Για τον κ. Τσίπρα που δίνει καθημερινά εξετάσεις στο γήπεδο του λαϊκισμού και του αριβισμού,  και το “μότο” του είναι ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα, μικρή σημασία έχει  η γνώση του κ. Ξανθού.

Αρκεί που υπάρχει ο κ. Πολάκης να χαϊδεύει πότε τους αρνητές και πότε τους εργατοπατέρες της υγείας…