Δύο πεινασμένα μωρά τσίτα γρυλίζουν και τραβούν τα λουριά τους σε μια περιοχή της Σομαλίας, τη λεγόμενη Σομαλιλάνδη, καθώς ένας κυβερνητικός κτηνίατρος σπρώχνει βελόνες μέσα από το χνουδωτό τρίχωμά τους για να τους προσφέρει υγρά και θρεπτικά συστατικά.

Μόλις περίπου πέντε μηνών, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Reuters, οι νεογέννητοι γατόπαρδοι είναι αφυδατωμένοι, με καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους, και έχουν τόσο μεγάλη έλλειψη ασβεστίου που κανονικά θα έπαιρναν από το γάλα της μητέρας τους, που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το περπάτημα. Αλλά τουλάχιστον είναι ζωντανά.

Το Ταμείο Διατήρησης Τσιτάχ (CCF) και η κυβέρνηση της Σομαλιλάνδης – η οποία αποσχίστηκε από τη Σομαλία το 1991, αλλά δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς – διασώζουν μικρά τσίτα που πέφτουν θύματα εμπορίου άγριων ζώων στην περιοχή τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Μόλις 6.700 ενήλικα

Μόνο περίπου 6.700 ενήλικα τσίτα έχουν απομείνει στην άγρια φύση σε όλο τον κόσμο και ο πληθυσμός εξακολουθεί να μειώνεται, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.

Ο γατόπαρδος θεωρείται από τα πλέον δημοφιλή και αγαπητά αιλουροειδή, λόγω του ευγενικού «χαρακτήρα» του -είναι το μόνο μεγάλο αιλουροειδές που μπορεί να εξημερωθεί και δεν έχει καταγραφεί να επιτίθεται στον άνθρωπο, γι’ αυτό και είναι από τα πλέον μελετημένα, ως προς την ηθολογία τους, σαρκοφάγα. Ωστόσο, ο γατόπαρδος είναι κυρίως διάσημος λόγω της εκπληκτικής ταχύτητας την οποία μπορεί να αναπτύξει κατά την καταδίωξη της λείας του, στοιχείο που οφείλεται αποκλειστικά στην εξειδικευμένη του σωματοδομή, και του έχει αποδώσει, δικαίως, τον τίτλο του ταχύτερου χερσαίου οργανισμού στον Πλανήτη

Τα απαχθέντα μικρά συχνά προορίζονται για το εμπόριο εξωτικών κατοικίδιων στη Μέση Ανατολή, αλλά λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν τα δεινά που συνεπάγεται μια τέτοια επιλογή. Τέσσερα ή πέντε μικρά τσιτάχ πεθαίνουν για κάθε ένα που φτάνει στην αγορά, είπε η Δρ Laurie Marker, επικεφαλής του CCF. Ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις σκοτώνονται οι μητέρες τους!

Το πρώτο έτος λειτουργίας του, το CCF παρέλαβε περίπου 40 μικρά στη Σομαλιλάνδη. Πολλά από αυτά δυστυχώς δεν επέζησαν πολύ. Αλλά με τη δημιουργία καταφύγιων και την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, κατάφεραν να μειώσουν τους θανάτους σχεδόν στο μηδέν, είπε η Marker. Αυτή τη στιγμή η οργάνωση φιλοξενεί 67 τσιτάχ.

Οι ξηρασίες που επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή αυξάνουν την πίεση στους γατόπαρδους, καθώς η λιγότερη βοσκή υποστηρίζει λιγότερα κοπάδια άγριων θηραμάτων και εκτρεφόμενων ζώων. Οι αγρότες που χάνουν ζώα από επίθεση τσιτάχ πλέον εξαγριώνονται πολύ περισσότερο λόγω της δυσκολίας να συντηρήσουν τα κοπάδια τους.

«Αν ένα αρπακτικό τρώει τα ζώα τους, είναι πολύ πιο θυμωμένοι», είπε η Marker. «Θα πάνε να εντοπίσουν τη μητέρα, και θα αρπάξουν τα μικρά της, προσπαθώντας έτσι να βγάλουν από το εμπόριό τους και να αναπληρώσουν τις απώλειες που είχαν στο εισόδημά τους».

Εθνικό πάρκο αλλά χωρίς χρήματα

Η Σομαλιλάνδη σχεδιάζει να ανοίξει ένα εθνικό πάρκο όπου τα τσιτάχ θα μπορούν να είναι ελεύθερα και να μην κινδυνεύουν, δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος Shukri Ismail Haji.

Όμως, παρόλο που η μικρή αποσχισθείσα περιοχή βρίσκεται στη ζώνη που πλήττεται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή, δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στην περιβαλλοντική χρηματοδότηση γιατί σχεδόν κανένας παγκόσμιος οργανισμός δεν την αναγνωρίζει ως ξεχωριστή χώρα από τη Σομαλία, εξήγησε ο υπουργός.

«Είμαστε μια μη αναγνωρισμένη κυβέρνηση. Η διεθνής χρηματοδότηση που μπορούμε να λάβουμε είναι πολύ μικρή ως αποτέλεσμα.»

Headlines