Όμικρον – Η απρόσμενη αλλαγή που ίσως εξηγεί την αυξημένη μεταδοτικότητα

Σε σχέση με προηγούμενα στελέχη του πανδημικού κοροναϊού, η παραλλαγή Όμικρον προτιμά να πολλαπλασιάζεται λιγότερο βαθιά στο αναπνευστικού συστήματος, κάτι που ίσως διευκολύνει τη μετάδοση του ιού με τα σταγονίδια της αναπνοής, υποδεικνύει νέα μελέτη.

Συγκριτικά με την παραλλαγή Δέλτα, η Όμικρον πολλαπλασιάζεται 70 φορές πιο γρήγορα στους βρόγχους, τους αεροφόρους σωλήνες που οδηγούν στους πνεύμονες, αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.

Στο εσωτερικό των πνευμόνων, η Όμικρον πολλαπλασιάζεται 10 φορές πιο αργά από το αρχικό πανδημικό στέλεχος του ιού, κάτι που ίσως μετριάζει την ένταση των συμπτωμάτων.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δείγματα ανθρώπινων πνευμόνων. Έχει αποσταλεί για έλεγχο και δημοσίευση και δεν παρουσιάστηκε στο σύνολό της. Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε το πανεπιστήμιο, ο δρ Μάικλ Τσαν Τσι-ουάι τόνισε πως, ακόμα και αν η Όμικρον είναι λιγότερο παθογόνος, η αυξημένη μεταδοτικότητά της μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των σοβαρών περιστατικών και θανάτων.

Διαβάστε επίσης: Όμικρον – Τα εμβόλια «ίσως είναι αναποτελεσματικά» χωρίς αναμνηστική δόση

«Μολύνοντας πολύ περισσότερους ανθρώπους, ένας πολύ μεταδοτικός ιός μπορεί να προκαλέσει βαρύτερη νόσο και θάνατο παρόλο που ο ίδιος ο ιός μπορεί να είναι λιγότερο παθογόνος» επισήμανε ο ερευνητής.

«Σε συνδυασμό με πρόσφατες μελέτες μας που έδειχναν ότι η παραλλαγή Όμικρον μπορεί εν μέρει να διαφεύγει της προστασίας των εμβολίων και της προηγούμενης λοίμωξης, η συνολική απειλή από την Όμικρον είναι πιθανό να αποδειχθεί πολύ μεγάλη».

Μια ακόμα ένδειξη για το πώς η Όμικρον μπορεί να έγινε πιο μεταδοτική έρχεται από αμερικανική μελέτη, η οποία βασίστηκε σε υπολογιστικά μοντέλα της πρωτεΐνης-ακίδας που χρησιμοποιεί ο κοροναϊός για να εισβάλλει στα ανθρώπινα κύτταρα.

Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι η ακίδα της Όμικρον συνδέεται πολύ πιο σφιχτά με τον υποδοχέα ACE2 στην επιφάνεια κυττάρων, ο οποίος λειτουργεί ως κερκόπορτα για την είσοδο του ιού.

Η μελέτη δεν έχει υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζεται ως προδημοσίευση. Ο Τζόζεφ Λούμπιν, επικεφαλής της εργασίας στο Πανεπιστήμιο Ράντγκερς του Νιου Τζέρσεϊ, τόνισε ότι τα ευρήματα πρέπει να επιβεβαιωθούν «ειδικά με δείγματα από ανθρώπους στον πραγματικό κόσμο».