Φοβού Λαγκάρντ και περίτεχνα λόγια λέγουσαν!

Ομολογώ ότι την φοβάμαι ξανά την επικεφαλής τώρα (προηγουμένως ήταν πάλι του άλλου «θεσμού» της τρόικας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Κριστίν Λαγκάρντ, όπως ο προφητικός ιερέας του Απόλλωνα Λαοκόων τους… Δαναούς, όπως αναφέρει ο Βιργίλιος στην «Αινειάδα» (2,46) με τη γνωστή λατινική φράση «timeo danaos et dona ferentis” (το ορθότερο, αντί “ferentes)= Φοβάμαι (και όχι «φοβού»!) τους Δαναούς ακόμα και όταν χαρίζουν (φέρνουν δώρα).

Βέβαια, η κυρία Λαργκάρντ δεν ανήκει στους αρχαίους Έλληνες, τους «Δαναούς» ή τους «Αχαιούς», αλλά μού τους θυμίζει!

Υπενθυμίζω ότι ο Λαοκόων είπε αυτή τη φράση όταν οι Τρωαδίτες έμπαζαν μέσα στην πόλη τους τον Δούρειο Ίππο, δώρο τάχα των Δαναών (δηλαδή των Ελλήνων), που τελικά θα έφερνε την καταστροφή της Τροίας.

Τώρα, ευλόγως θα ρωτήσουν οι αναγνώστες μου αν κάνω ιστορία ή σχολιάζω οικονομία! Και τα δύο, διότι στην Ελλάδα, όπως επανειλημμένως έχω τονίσει, η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς μόνο ως τραγωδία (ενώ ο Μαρξ έλεγε ότι επαναλαμβάνεται και ως … φάρσα»!).

Υπενθυμίζω, λοιπόν, ότι η κυρία Λαγκάρντ ως επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) έμπασε στην Ελλάδα τον Δούρειο Ίππο του πρώτου Μνημονίου, δίνοντας, ως τρόικα, λεφτά με το τσουβάλι για να πληρώνονται οι … «δόσεις» τους, διότι δεν έπαιρνε κανείς τότε ελληνικά ομόλογα ή είχαν κατρακυλήσει!

Αυτό έγινε τότε από τους δανειστές, όταν το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 299,7 δις. ευρώ ή 129,8 % του ΑΕΠ και δεν ήταν «βιώσιμο»! Τώρα που είναι 355 δις. ευρώ και στο 200% περίπου του ΑΕΠ (το 2020 πήγε στο 205,6% του ΑΕΠ!) τώρα είναι «βιώσιμο» και το ελληνικό κράτος «αξιόχρεο»!

Για τους λόγους αυτούς, ως Έλλην πολίτης και φορολογούμενος συνταξιούχος ομολογώ ότι από τη μια χάρηκα για τις δηλώσεις που έκανε η κυρία Λαγκάρντ για τα ελληνικά ομόλογα (για να μη μας βάλουν πάλι στο μάτι οι δανειστές, διότι, ας μην ξεχνάμε τα ομόλογα δεν είναι τίποτε άλλο από δάνειο και τα εκδίδει όποιος έχει ανάγκη από λεφτά!) μετά τις αποφάσεις της Νομισματικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά από την άλλη φοβήθηκα, όπως ο Λαοκόων (μην κάνετε καμιά σύγκριση!).

Γιατί; Για δύο λόγους: Κατ΄αρχάς, από την περίτεχνη καθησυχαστική δήλωσή της στην αρχή και, ύστερα, από όσα θυμήθηκα που έλεγε το 2016, όταν η χώρα εφάρμοζε το τρίτο Μνημόνιο. Σημειώνω ότι στην αρχή της δήλωσής της για τα ομόλογα η κυρία Λαγκάρντ τόνισε τα εξής που φαίνονται από την πρώτη ματιά αισιόδοξα, αλλά στο βάθος πρέπει να προβληματισθούμε:

«Παρόλο που η Ελλάδα έχει σημειώσει αναμφίβολη πρόοδο και έχει βελτιώσει την πιστοληπτική αξιολόγησή της δεν είναι στην επενδυτική βαθμίδα», τόνισε. «Για αυτό και αποφασίσαμε να έχουμε ειδική πρόβλεψη για τα ελληνικά ομόλογα», συνέχισε!

Κάπως έτσι περίτεχνες ήταν και οι νέες (τότε) «νουθεσίες» της κυρίας Λαργκάρντ ως γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ προς τους νέους τότε διαχειριστές της ελληνικής οικονομίας από τις 26 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου του 2016.

Έλεγε τότε:

– «Τα νούμερα πρέπει να βγαίνουν, το ασφαλιστικό πρέπει να μεταρρυθμιστεί, το σύστημα είσπραξης φόρων πρέπει να βελτιωθεί, ώστε να υπάρχουν έσοδα, η φοροδιαφυγή να σταματήσει και η ελάφρυνση του χρέους από τους άλλους Ευρωπαίους θα πρέπει να συνοδεύει αυτή τη διαδικασία»,

– «Για να είναι η χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα ισοσκελισμένη, κάθε χρόνο πρέπει ο κρατικός προϋπολογισμός (σημείωση: οι φορολογούμενοι) να διαθέτει 10% του ΑΕΠ στο συνταξιοδοτικό σύστημα, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι μόλις 2,5% του ΑΕΠ», τόνισε.

Επίσης, δύο μήνες αργότερα (στις 10 Απριλίου του 2016), η ίδια επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στο περιοδικό του πρακτορείου Bloomberg είπε κι άλλα περίτεχνα, αλλά και ως άλλη «μετανοούσα» Μαγδαληνή για το όνειδος των Μνημονίων.

Παραθέτω μερικά:

-«Η ελληνική ηγεσία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να σταματήσει να περιμένει ότι η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί από μόνη της».

-«Εχουμε αναγνωρίσει ένα λάθος, το οποίο αφορά στον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή. Όλοι μας, το ΔΝΤ, οι Ευρωπαίοι, η ΕΚΤ, υποτιμήσαμε τις επιπτώσεις κάποιων από τα μέτρα που προτείναμε».

-«Παράλληλα, υπερτιμήσαμε την ικανότητα της Ελλάδας να υποστηρίξει και να εφαρμόσει τα απαραίτητα μέτρα. Αυτό έγινε διότι πηγαίναμε από την μία κυβέρνηση στην άλλη κι έλεγαν πάντα “δεν είναι το δικό μας πρόγραμμα, δεν είναι οι δικές μας μεταρρυθμίσεις, δεν είναι τα δικά μας μέτρα, η τρόικα είναι που τα επιβάλλει”…»

-«Η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει να περιμένει ότι η κατάσταση θα φτιάξει από μόνη της. Οι έλληνες ηγέτες πρέπει να δείξουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για την ανάκαμψη της χώρας τους…».

Πηγή: ΟΤ