Ομορφος κόσμος, αγγελικά πλασμένος

Κάποιοι άνθρωποι ζουν διπλή ζωή. Ο Ζουλιάν Ντ. ζούσε τριπλή. Επισήμως, ήταν ένας ειδικός παιδαγωγός, ευτυχώς παντρεμένος, οικογενειάρχης. Παράλληλα, είχε μια ερωμένη. Τις νύχτες όμως τον απασχολούσε και μία τρίτη γυναίκα, εκείνη που υποδυόταν ο ίδιος στα σόσιαλ μίντια, ένα μανεκέν ονόματι Αξέλ Βερκούτρ, με ιδιαίτερα ενεργούς λογαριασμούς, που την έδειχναν να απολαμβάνει πολυτελέστατη ζωή – όλες τις φωτογραφίες της ο Ζουλιάν Ντ. τις είχε κλέψει στην πραγματικότητα από μια αμερικανίδα infuencer.

Ο Ζουλιάν Ντ. ήταν ένα αρπακτικό. Υποδυόμενος την Αξέλ Βερκούτρ, με υπομονή και μεθοδικότητα προσέγγιζε στα σόσιαλ μίντια άγνωστες νεαρές γυναίκες, συχνά προερχόμενες από δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον, κατά κανόνα σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, και γινόταν η καλύτερη (εικονική) τους φίλη. Πάντα έβρισκε έναν καλό λόγο που δεν μπορούσε να τις συναντήσει από κοντά. Και μετά από μήνες, αφού είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, άρχιζε να τους εκθειάζει το επάγγελμα της «escort», της συνοδού πολυτελείας. Τους έλεγε και τους ξαναέλεγε πως είναι πανεύκολο, «σούπερ κουλ», και πως μέσα σε δέκα λεπτά μπορούσαν να βγάλουν 2.000-3.000 ευρώ. Με το που έπεφταν στην παγίδα, τους έφερνε σε επαφή με κάποιον Σεμπαστιάν Λοράν, τον ιδιαιτέρως επαγγελματία επικεφαλής μιας υπηρεσίας escort – στην πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος.

Ο Λοράν πρότεινε τηλεφωνικά στις νεαρές γυναίκες να συναντήσουν έναν πολύ πλούσιο πελάτη του στη Ρενς, στον γαλλικό Βορρά. Επρεπε να κλείσουν εκείνες ξενοδοχείο, την υψηλή αμοιβή τους θα τους την παρέδιδε εκ των υστέρων ένας κούριερ. Η συμφωνία προέβλεπε μια απλή σεξουαλική συνεύρεση, με προφυλακτικό. Στην πραγματικότητα, οι κοπέλες βιάζονταν, κατά φύσιν και παρά φύσιν, από έναν ιδιαίτερα βίαιο άνδρα, που έδωσε σε όλες ανεξαιρέτως την εντύπωση ότι ήθελε να καταστρέψει το κορμί τους – τον ίδιο τον Ζουλιάν Ντ. Με το που έφευγε και εκείνες κατέρρεαν, τους ερχόταν ένα μήνυμα που έλεγε ότι ο κούριερ είχε συλληφθεί, εκείνες έπρεπε να σβήσουν αμέσως κάθε συνομιλία και να αφήσουν το δωμάτιο. Στην ντροπή ερχόταν να προστεθεί για τα θύματα και ο φόβος της αστυνομίας.

Στρέφονταν λοιπόν στον μόνο άνθρωπο που μπορούσε να τις καταλάβει. Η Αξέλ καμωνόταν τη σοκαρισμένη. Είχε όμως τη λύση, μία άλλη πρόταση για τις καταρρακωμένες, βιασμένες, χρεωμένες ακόμα περισσότερο νεαρές γυναίκες: γνώριζε έναν «πολύ κουλ» παραγωγό πορνογραφικών φιλμ που δούλευε για έναν πριβέ ιστότοπο, με ελάχιστους, αυστηρά επιλεγμένους συνδρομητές και έδρα στον Καναδά. Τα χρήματα δεν ήταν τόσα πολλά, 500-1.000 ευρώ για μερικές σκηνές όμως δεν τα λες λίγα. Με λίγη χειραγώγηση ακόμα τα θύματα πείθονταν -άλλωστε είχαν ανάγκη, και την υπόσχεση πως κανείς ή σχεδόν κανείς δεν θα έβλεπε τα βίντεο.

Ο «πολύ κουλ παραγωγός» ήταν ο 60χρονος «Πασκάλ ΟΠ», κατά κόσμον Πασκάλ Ολιτρό, σταρ του πορνό στη Γαλλία, διαβόητος για τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τον μισογυνισμό και την αγάπη του στη βία. Η συμφωνία με όλες τις νεαρές γυναίκες που στρατολογούσε ο Ζουλιάν Ντ. ήταν η εξής: ένας και μοναδικός παρτενέρ, επαφή περιορισμένη στην κολπική διείσδυση και την πεολειχία, όλα με προφυλακτικό, αμοιβή ως 2.000 ευρώ. Η πραγματικότητα, όπως θα φαντάζεστε πια, αποδεικνυόταν πολύ διαφορετική. Πολλαπλοί παρτενέρ, χωρίς όρια και απαγορεύσεις, χωρίς προφυλακτικό, με όλο και μεγαλύτερη άσκηση βίας, συν λίγη χημική υποταγή: πέραν του αλκοόλ και της κοκαΐνης που πιέζονταν να καταναλώσουν οι νεαρές γυναίκες, αναλύσεις που έγιναν στα μαλλιά της Σαμιρά, ενός από τα θύματα, έδειξαν ίχνη ζολπιδέμης, ενός υπνωτικού. Το κλου του εξευτελισμού τους ήταν η καταναγκαστική συμμετοχή τους σε σκηνές «μπουκάκε», μιας πρακτικής φερμένης από την Ιαπωνία, κατά την οποία πολλοί (ακόμα και 40) άνδρες εκσπερματώνουν στο πρόσωπο μιας γυναίκας. Ως εμπνευστής και διαχειριστής του ιστότοπου French Bukake είχε γίνει άλλωστε διάσημος ο «Πασκάλ ΟΠ».

Οι αμοιβές που εισέπρατταν στην πραγματικότητα τα θύματα ήταν εξευτελιστικές. Και τα βίντεο δεν ανέβαιναν φυσικά σε κάποιον «πριβέ καναδικό ιστότοπο», αλλά σε πολλές γαλλικές συνδρομητικές πλατφόρμες – για να μεταπηδήσουν κατόπιν με αστραπιαία ταχύτητα σε όλα τα γνωστά, διεθνώς, porn sites. Σύντομα, κάποιος γνωστός έβλεπε κάποιο βίντεό τους και η ζωή τους καταστρεφόταν οριστικά. Και όταν εκλιπαρούσαν τον «Πασκάλ ΟΠ» να τα εξαφανίσει από το Internet (κάτι ουσιαστικά αδύνατον), εκείνος τις εκβίαζε ζητώντας μέχρι και 4.000 ευρώ. Χρειάστηκε να στείλει ξανά και ξανά μία από αυτές, η 28χρονη σήμερα Σοράγια, επιστολές στην εισαγγελία και να ξεπεράσουν εισαγγελείς και αστυνομικοί την ιδέα ότι «μια πορνοστάρ δεν μπορεί να βιαστεί», για να ξεκινήσει επίσημη έρευνα. Δύο χρόνια μετά, έχουν εντοπιστεί 53 θύματα και έχουν συλληφθεί συνολικά οκτώ άνδρες, παραγωγοί και ηθοποιοί, για «βιασμούς κατ’ εξακολούθηση», «εμπορία ανθρώπων», «σωματεμπορία», «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» κ.ά.

Την υπόθεση αποκάλυψε η εφημερίδα «Le Parisien», η «Le Monde» πήρε τη σκυτάλη αφιερώνοντάς της τέσσερα μακροσκελή ρεπορτάζ. Στόχος, να μην μπορεί πια κανείς να πει πως δεν γνώριζε τι μπορεί να βρίσκεται και τι πολύ συχνά βρίσκεται πίσω από τον αθώο φαινομενικά τίτλο «amateur porn», «ερασιτεχνικό πορνό», στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού του: δάκρυα και βία.