Σοβαρούς περιορισμούς στην καθημερινότητά τους βιώνουν περισσότεροι από 200.000 Έλληνες που πάσχουν από ψωρίαση, εξαιτίας του νοσήματός τους. Καθώς συνήθως εμφανίζεται με την μορφή φολίδων που εξαπλώνονται στο δέρμα, οι ασθενείς ακολουθούν μια σειρά από αγωγές για να το περιορίσουν, αφού μέχρι στιγμής δεν μπορεί να εκριζωθεί. Στο μεταξύ όμως προσπαθούν να το κρύψουν, καλύπτοντας το σημείο του δέρματος που έχει προσβληθεί.

Ευτυχώς όμως, οι νεότερες θεραπείες που έχουν αναπτυχθεί ήδη και αυτές που συνεχίζουν να αναπτύσσονται, υπόσχονται καθαρό δέρμα σε πολύ μεγάλο βαθμό, ακόμη και στις πιο βαριές περιπτώσεις, όχι μόνο για όσο διαρκεί η θεραπεία, αλλά και μετά από αυτήν.

Όπως μας εξηγεί ο καθηγητής Δερματολογίας της Ιατρικής Αθηνών και Διευθυντής του Νοσοκομείου «Α. Συγγρός» Δημήτρης Ρηγόπουλος, η ψωρίαση είναι ένα νόσημα που αφορά το 2-3% του γενικού πληθυσμού, γεγονός που σημαίνει ότι τουλάχιστον 200.000 Έλληνες πάσχουν από αυτήν, με τις διάφορες μορφές της και τα επίπεδα βαρύτητάς της.

Η εκδήλωση της νόσου ποικίλει, με αποτέλεσμα αν είναι πολύ ελαφριά να συγχέεται με άλλες δερματοπάθειες. Υπάρχουν πολλές μορφές ψωρίασης, η συνηθέστερη όμως είναι η ψωρίαση κατά πλάκας η οποία ξεκινά με αλλοιώσεις στον αγκώνα, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής και τον κόκκυγα.

Έτσι, σε κάθε περίπτωση που κάποιος έχει ένα εξάνθημα που επιμένει θα πρέπει να επισκεφθεί τον δερματολόγο, για να διευκρινίσει αν πρόκειται για ψωρίαση ή κάποια άλλη δερματοπάθεια.

Κληρονομική προδιάθεση

Παράλληλα, μπορεί να απευθυνθεί και στην οικογένειά του για αναζήτηση και άλλων ατόμων με τη νόσο, καθώς το νόσημα μπορεί να μην είναι κληρονομικό, όμως υπάρχει κληρονομική προδιάθεση. Συγκεκριμένα, τα παιδιά ατόμων με ψωρίαση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν το νόσημα. Αν ο ένας γονέας έχει εμφανίσει τη νόσο, τότε οι πιθανότητα να αναπτύξουν ψωρίαση και τα παιδιά, είναι 25%. Αν και οι δύο γονείς έχουν ψωρίαση, τότε το ποσοστό αυξάνεται στο 75%.

‘Όμως δεν αρκεί η οικογενειακή προδιάθεση. Για να εμφανιστεί η νόσος, θα πρέπει υπάρξουν και οι κατάλληλοι εκλυτικοί παράγοντες, οι συνθήκες δηλαδή που θα ευνοήσουν την εμφάνιση της νόσου. Ταυτόχρονα όμως, μπορεί να υπάρξει η εκδήλωση σε ένα περιορισμένο σημείο και να παραμείνει εκεί, χωρίς να επεκταθεί.

Πότε εμφανίζεται

Συνήθως έχει δύο κορυφώσεις, η μία σε νεαρή ηλικία μεταξύ 20-25 ετών και η δεύτερη μεταξύ 60-65 ετών.

Στους εκλυτικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου, περιλαμβάνονται το στρες ή κάποια στενοχώρια και τραυματισμοί οι οποίοι ενεργοποιούν το φαινόμενο Κέμπνερ, όπου στο σημείο του τραυματισμού αναπτύσσεται ψωρίαση, όπως για παράδειγμα μετά από ένα τατουάζ ή ένα χειρουργείο, ακόμη κι ένα έγκαυμα. Και το τελευταίο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς οι ασθενείς βλέπουν βελτίωση όταν εκτίθενται στον ήλιο, όμως χρειάζεται προσοχή για να μην εκτεθούν παραπάνω από όσο το δέρμα τους αντέχει και πάθουν ηλιακό έγκαυμα.

Επιπτώσεις

H νόσος έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, και κυρίως στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ιδίως όταν υπάρχει εκτεταμένη ψωρίαση. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ασθενείς δεν έχουν ελευθερία ακόμη και στην επιλογή των ρούχων, αφού για παράδειγμα δεν μπορούν να κυκλοφορούν με ρούχα χωρίς μανίκια. Το καλοκαίρι αντιμετωπίζουν τις περισσότερες δυσκολίες φυσικά, αφού διστάζουν να βγουν στην παραλία φοβούμενοι ότι όλοι κοιτάζουν. Έτσι, μπαίνουν εμπόδια στην καθημερινότητά τους, στη σεξουαλική τους ζωή, στην ανεύρεση εργασίας, και όλα αυτά, παρότι το νόσημα δεν είναι μεταδοτικό.

Συνδυασμός παθήσεων

Πολύ συχνά μπερδεύεται με την ψώρα. Όμως η ψωρίαση είναι τελείως διαφορετικό νόσημα και κυρίως, δεν κολλάει. Μπορεί όμως να επηρεάσει πάρα πολύ τον ασθενή, ο οποίος εμφανίζει αυξημένες πιθανότητες για άλλες παθήσεις που μπορούν να φτάσουν μέχρι και το έμφραγμα. Κι αυτό γιατί η ψωρίαση συνδέεται με την παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο. Πολύ συχνά μάλιστα, οι ίδιοι ασθενείς έχουν και αυξημένη χοληστερίνη.

Ο κ. Ρηγόπουλος υπογραμμίζει εδώ, ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο λιπώδης ιστός είναι φλεγμονώδης. Γι΄ αυτό συχνά προτείνουμε την  απώλεια βάρους, ενώ συνιστάται τακτικός έλεγχος σακχάρου, πίεσης και λιπιδίων καθώς υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να υπάρχουν συννοσηρότητες. Οι επιπτώσεις της ψωρίασης μπορεί να φτάσουν μέχρι και την κατάθλιψη και τον αυτοκτονικό ιδεασμό, ιδίως στα περιστατικά που η προσβολή στο δέρμα είναι εκτεταμένη.

Θεραπείες

Βέβαια, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, «σήμερα, υπάρχουν θεραπευτικές δυνατότητες, ώστε ο ασθενής να μην έχει ψωρίαση. Οι σύγχρονες διαθέσιμες θεραπείες είναι πάρα πολλές και συνεχώς αναπτύσσονται καινούργια φάρμακα που φτάνουν μέχρι και σε 100% υποχώρηση του νοσήματος. Δεν μιλάμε για εκρίζωση, αλλά για θεραπεία που ο ασθενής οφείλει να παίρνει σε όλη του τη ζωή. Από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε η παθογένεια των Τ λεμφοκυττάρων, οι επιλογές είναι πάρα πολύ εύκολες. Τα σχήματα υπόσχονται μέχρι και 100% βελτίωση με φάρμακα που χορηγούνται μια φορά ανά 15 μέρες μέχρι και 3 μήνες, από στόματος, με τη δυνατότητα ο γιατρός να αλλάζει τη θεραπεία και «το μονοπάτι» της δράσης του φαρμάκου ανάλογα με την έκβαση.

Βέβαια, για ήπιες μορφές της νόσου, όπου η προσβολή περιορίζεται π.χ. σε ένα σημείο, η παρέμβαση γίνεται με φάρμακα τοπικά, ειδικές κρέμες και σαπούνια.

Headlines