Το 2009 εκδόθηκε από τον οικονομολόγο Joe Waldfogel στην Αμερική ένα αιρετικό  βιβλίο με τίτλο «Η οικονομία του Σκρούτζ : Γιατί δεν πρέπει να αγοράζετε δώρα στις γιορτές» (Scroogeconomics : Why you shouldn’t Buy Presents for the Holidays»).

Η ουσία των παράδοξων σκέψεων του παραπάνω οικονομολόγου από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια συμπυκνωνόταν στο εξής βασικό σημείο : Δεν πρέπει να χαρίζουμε ούτε να δεχόμαστε δώρα στις γιορτές των Χριστουγέννων ! Αντί αυτού είναι καλύτερο να δίνουμε χρήματα σε αυτούς που αγαπάμε ( ή να δεχόμαστε χρήματα από αυτούς μας αγαπούν).

Γιατί; Γιατί απλά όταν άλλοι αγοράζουν για εμάς , είτε ρούχα είτε οτιδήποτε άλλο , πολύ  δύσκολα θα κάνουν μια επιλογή εξίσου καλή με εκείνη που θα κάναμε εμείς για τον εαυτό μας ! Και συνέχιζε:

«Η αγορά δώρου πάντα καταστρέφει κεφάλαιο! Και οι Αμερικανοί, όπως και οι άλλοι δυτικοί λαοί, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με ένα όργιο καταστροφής κεφαλαίου»!

Οι σκέψεις τούτες του Waldfogel αποτέλεσαν την πιο χυδαία έκφανση της εμπορευματοποίησης των ανθρώπινων συναισθημάτων. Γιατί;

Γιατί όταν προσφέρει κανείς ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο στο φίλο του δεν σκέφτεται μόνο τη μεγιστοποίηση της ωφέλειας. Πολλά δώρα απευθύνονται «στον πρωτόγονο , παθιασμένο και ρομαντικό εαυτό μας  (Sandel).

Άλλα δώρα ελέγχουν, αμφισβητούν και επανερμηνεύουν την ταυτότητά μας. Αυτό συμβαίνει , επειδή η φιλία λ.χ. είναι κάτι παραπάνω από το να είσαι χρήσιμος στον άλλο. Όπως εξάλλου μας είχε διδάξει και ο Αριστοτέλης η φιλία στην πιο ευγενή της μορφή διαπλάθει και διαπαιδαγωγεί τους ανθρώπους!

Επομένως από τέτοιες ευγενείς σκέψεις θα έπρεπε κανονικά να διακατεχόμαστε ενόψει του καινούργιου έτους 2022!

Όμως πολλοί Έλληνες εξακολουθούν να είναι πολύ απογοητευμένοι για το μέλλον τους, γιατί βρίσκονται σε μια άσχημη οικονομική κατάσταση (έστω και αν τα βασικά μεγέθη της οικονομίας μας έχουν βελτιωθεί σε σχέση με τα σκληρά χρόνια της οικονομικής κρίσης).

Έτσι, οι μακροχρόνια άνεργοι αγγίζουν σήμερα δυστυχώς τις 447.000 άτομα (αναζητώντας εργασία για ένα έτος ή περισσότερο).

Επιπλέον , σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ  το έτος 2020  701.000 κάτοικοι της Ελλάδας απειλούνταν από τη φτώχεια, έχοντας ως βασικό  σημείο αναφοράς  το ετήσιο εισόδημα των 11.064 ευρώ για δύο ενήλικες γονείς και δύο εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών («ΤΑ ΝΕΑ  23/9/2021»).

Είναι μάλιστα ενδεικτικό αυτής της κατάστασης , ότι στο Ναό Αγίου Γεωργίου της Νεάπολης Θεσσαλονίκης πολλοί φτωχοί συνταξιούχοι άνω των 60 ετών περιμένουν κάθε ημέρα σχεδόν στην ουρά -κρατώντας σακούλες ή ένα τάπερ- για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό από το συσσίτιο το οποίο οργανώνει η Εκκλησία σε καιρό πανδημίας ( «Ελλάδα: Ηλικιωμένοι στην ουρά για το συσσίτιο, DW 15/11/2021»).

Και υπό την έννοια τούτη είναι σίγουρο ότι πολλοί συμπολίτες μας θα περάσουν και φέτος δύσκολα Χριστούγεννα!

Ωστόσο, από την άλλη πλευρά υπάρχει και ένας άλλος λαμπερός και φοβερός κόσμος. Αυτοί δηλαδή που θα κάνουν πολυτελείς χριστουγεννιάτικες διακοπές στα διάσημα ελβετικά χιονοδρομικά κέντρα (επιχειρηματίες, πολιτικοί που πλούτισαν παράνομα , φοροφυγάδες κλπ).

Και υπό αυτές τι συνθήκες το ερώτημα είναι το εξής:

Ποια είναι η ελπίδα μας για το μέλλον μέσα σε ένα κόσμο έντονων ανισοτήτων;

Ένα καινούργιο είδος αλληλεγγύης που γεννήθηκε στην Ελλάδα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης .

Με άλλα λόγια εθελοντικές οργανώσεις , δίκτυα ανταλλαγής τροφίμων , κοινωνικά παντοπωλεία και άλλες δράσεις από ανθρώπους και φορείς που αναπληρώνουν όσο μπορούν το αποδυναμωμένο κράτος κοινωνικής πρόνοιας!

Και βεβαίως και το γεγονός ότι νέοι άφθαρτοι πολιτικοί αναδεικνύονται στη δημόσια σφαίρα (που ίσως κάνουν κάτι καλύτερο για τον τόπο μας, όπως ο νεοεκλεγείς ηγέτης της Κεντροαριστεράς).

Το συμπέρασμα; Η ευχή «καλά Χριστούγεννα» μπορεί να έχει πραγματικό νόημα , μόνο αν ενσωματώνει αυτή την καινούργια αλληλεγγύη!

Καλά Χριστούγεννα!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής  Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. (kalfelis@law.auth.gr)

Headlines