Είναι γνωστό τι συμβαίνει όταν μια ερωτική σχέση οδηγείται στο τέλος, ενώ ο ένας από τους δύο επιθυμεί τη συνέχισή της. Η απόγνωση τον οδηγεί σε κινήσεις πανικού, που όχι μόνο είναι πάντοτε εξ ορισμού λάθος, αλλά με έναν περίεργο τρόπο κάνουν αυτόν που αποφάσισε τον χωρισμό να επιβεβαιώσει τους λόγους και να τον επισπεύσει. Το μοτίβο δεν λειτουργεί μόνο στις ερωτικές σχέσεις, αλλά συχνά και στην πολιτική. Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ήταν κάτι που πολλοί είχαν προβλέψει ήδη πριν από το αποτέλεσμα των εκλογών του ΚΙΝΑΛ.

Οι 270 χιλιάδες ψηφοφόροι είχαν υπογραμμίσει την ανάγκη ύπαρξης ισχυρής εναλλακτικής πρότασης, αλλά και την επιθυμία επιστροφής σε συνθήκες πολιτικής κανονικότητας στη μετά τα μνημόνια εποχή και τα κόμματα που αναδύθηκαν ή γιγαντώθηκαν κατά τη διάρκειά της. Η σαρωτική νίκη Ανδρουλάκη όμως φαίνεται ότι επισπεύδει τις εξελίξεις.

Η αρχική αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται προοδευτικά σε πανικό, που τον οδηγεί σε κινήσεις με το ακριβώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Στη δημοσκόπηση αρχικά της MRB και εν συνεχεία της Marc η διαφορά συρρικνώνεται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, που πλέον διεκδικούν με σχεδόν ίσες αξιώσεις τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ιδίως στη δημοσκόπηση της Marc, πέρα από τις 4 μονάδες διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα, καταγράφεται και ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον εύρημα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης αναδεικνύεται δεύτερος πιο δημοφιλής αρχηγός μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας κατατάσσεται τέταρτος μετά τον Δημήτρη Κουτσούμπα. Την ίδια στιγμή σε δημοσκόπηση της Κάπα Research ο Νίκος Ανδρουλάκης αναδεικνύεται ως καλύτερος εκφραστής του Κέντρου (28%) έναντι του Αλέξη Τσίπρα (20%). Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ με έναν περίεργο τρόπο μοιάζει σαν να κάνει τα πάντα για να το επιβεβαιώσει.

Διότι μπορεί να διεγράφη ο Παναγιώτης Κουρουμπλής για να υπογραμμιστεί το κεντρώο προφίλ του κόμματος, το οποίο έτσι εμφανίστηκε αδιάλλακτο απέναντι σε ακραίες συμπεριφορές, όμως οι σκηνές πόλωσης που ακολούθησαν την επόμενη κιόλας μέρα στη Βουλή, η σφοδρή επίθεση κατά του Γιώργου Γεραπετρίτη και οι απέλπιδες επί τουλάχιστον 5 λεπτά προσπάθειες του Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα να ηρεμήσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, συνοδευόμενα όλα αυτά από νέο κρεσέντο του Παύλου Πολάκη, ακύρωσαν την όποια λογική της διαγραφής. Εν ολίγοις, η μετέπειτα στάση και ρητορική του κόμματος απευθύνθηκε και πάλι στον πυρήνα του 3%, που γιγαντώθηκε σε μια άλλη ιστορική στιγμή για αιτίες που περισσότερο έχουν να κάνουν με όρους ψυχολογίας.

Το δημοσκοπικό άλμα του Ανδρουλάκη υπογραμμίζει την ανάγκη της κοινωνίας για ύπαρξη ισχυρού εναλλακτικού πόλου και η μέχρι τώρα αντίδραση πανικού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσπαθώντας να το αποφύγει, το επιβεβαιώνει. Και όπως και στις σχέσεις, ο δρόμος αυτός από ένα σημείο και μετά δεν έχει επιστροφή.

Headlines