Οι αιτίες της ακρίβειας στην ενέργεια

Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που κρύβεται από τον κόσμο η πραγματική αιτία της ακρίβειας, η οποία χτυπάει την πόρτα της εθνικής μας οικονομίας. Περιέργως σπάνια γίνεται αναφορά στον πραγματικό υπεύθυνο των τρεχόντων προβλημάτων και αδιεξόδων. Που δεν είναι άλλος από τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή και για την εξασφάλιση «καθαρής» ενέργειας. Ανεξάρτητα από κάθε προσπάθεια περικοπής ρύπων κι απεξάρτησης από τις παραδοσιακές μορφές ενέργειας, δηλαδή τα ορυκτά καύσιμα, ο κόσμος για πολλά χρόνια θα εξαρτάται απ’ αυτά.

Μια εξαιρετικά σημαντική μελέτη της ΙΕΑ (Διεθνής Επιτροπή Ενέργειας) επισημαίνει πως αν η υφήλιος πετύχει γύρω στο 2050 το προβλεπόμενο μηδενικό όριο που ορίζει η UNIPCC, ο σημαντικότερος εκφραστής της επιτακτικής ανάγκης για μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής του ΟΗΕ, θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιεί τη μισή από σήμερα ποσότητα φυσικού αερίου και περίπου το 1/4 της σημερινής ποσότητας πετρελαίου.

Και βέβαια οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι – έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται αισθητές – συγκλονιστικές.

Οι επενδύσεις στην ενέργεια ήδη μειώνονται. Η ζήτηση όμως παραμένει η ίδια. Ή και αυξάνεται. Αυτό οδηγεί σε πτώση των πετρελαϊκών διαθεσίμων πριν μειωθεί αντίστοιχα η ζήτηση. Ή ακόμη και να μειώνεται η προσφορά ενώ η ζήτηση ακόμη αυξάνεται. Οπως παρατηρείται σήμερα. Οι τιμές έτσι παίρνουν την ανηφόρα, ο ηλεκτρισμός γίνεται πανάκριβος, ενώ σημειώνονται και ελλείψεις προϊόντων. Ο παράλογος πανικός για το κλίμα που αγνοεί τη λογική πορεία των οικονομικών φαινομένων οδηγεί σε μέτρα που οδηγούν σε παράλογη ακρίβεια. Και σε έλλειψη προϊόντων λόγω χαμηλότερης παραγωγής. Και σε μεγαλύτερη ακόμη ακρίβεια.

Οταν καταργείται η χρήση λιγνίτη και γίνεται πανάκριβη η εξαγορά άνθρακα (από 7 ευρώ τον τόνο σε πάνω από 75 ευρώ κι ανεβαίνει), τότε όλοι στρέφονται στα γνωστά ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, αέριο) που είναι για την ώρα διαθέσιμα. Και οι τιμές φθάνουν στα ύψη. Τι θα συμβεί όταν γίνει υποχρεωτική η χρήση πράσινης ενέργειας παντού; Εχει υπολογίσει κανείς; Μόνο οι παραγωγοί των σχετικών μηχανημάτων (στην Ευρώπη, κυρίως Γερμανοί και Δανοί) θα ωφεληθούν. Συζητήσιμες για πολλούς επιστημονικές έρευνες (βλ. Βjorn Lomborg, «False Alarm», 2021) οδηγούν σε οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, φτώχεια κι ενδεχόμενες κοινωνικές εντάσεις.

Μόνο αλλαγή πολιτικής απέναντι στους ασαφείς κινδύνους για το κλίμα, που θα μειώσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα βελτιώσει την κατάσταση. Χωρίς τεράστιο οικονομικό κόστος και συνακόλουθη φτώχεια και δυστυχία. Πόσο ακόμη μπορεί να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός για επιδότηση καυσίμων σε λογικές τιμές; Για την αντιμετώπιση των όποιων υποτιθέμενων κινδύνων για το κλίμα θα οδηγηθούμε σε νέα χρεοκοπία;