«Ηπειρώτικο» – Εις μνήμην του Κάρολου Παπούλια

Το 2014 κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη το βιβλίο του Μίλτου Πασχαλίδη «Αγύριστο κεφάλι – Ο Άλκης Αλκαίος που γνώρισα…», που περιείχε το CD «Καλοκαίρι στην Αμοργό (και άλλες ιστορίες)», σε στίχους του Άλκη Αλκαίου και μουσική του Πασχαλίδη.

Ανάμεσα στα στιχουργημένα από τον Άλκη Αλκαίο τραγούδια υπήρχε και το ανολοκλήρωτο «Ηπειρώτικο», για το οποίο γράφει ο Πασχαλίδης στο βιβλίο του τα εξής:

«Αυτό το κομμάτι υπήρχε καταγεγραμμένο μόνο στο μυαλό μου. Δεν έχω το χειρόγραφο –τι έκπληξη! – και δεν είχα κάνει καμία πρόχειρη καταγραφή ούτε των στίχων ούτε της μουσικής. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, από ένα τετράστιχο, δεν μπορούσα να θυμηθώ τον τελευταίο στίχο. Ακόμα δεν τον θυμάμαι. Ρώτησα την Ελένη και τον Γρηγόρη αν το βρήκαν στις σημειώσεις ή στα χειρόγραφά του, τίποτα. Αφηρημένος, είπα να πάρω τον Άλκη τηλέφωνο να μου τον ξαναπεί. Και τότε συνειδητοποίησα δύο πράγματα. Πρώτον: για το υποσυνείδητό μου ο Άλκης είναι ακόμα εδώ. Δεύτερον: το αμετάκλητο γεγονός ότι ο Άλκης δεν είναι πια εδώ. Και πένθησα αληθινά, ετεροχρονισμένα, σχεδόν ένα χρόνο μετά. Το στίχο που έλειπε τον συμπληρώσαμε με τον Οδυσσέα. Ελπίζω να μη φάμε καμία κατσάδα άνωθεν».

Εις μνήμην του μεγάλου ηπειρώτη Κάρολου Παπούλια, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, το «Ηπειρώτικο» (στίχοι Άλκη Αλκαίου, μουσική και ερμηνεία Μίλτου Πασχαλίδη):

Σ’ ένα γεφύρι πέτρινο
θα χτίσω την καρδιά μου,
όταν περνάς τον ποταμό
ν’ ακούς τον αναστεναγμό
και τα παράπονά μου.

Το δέντρο κρύβει το πουλί
τ’ αγρίμι τ’ άγρια δάση
κι εσύ αγρίμι και πουλί
ό,τι γυρεύεις στη ζωή
το έχεις προσπεράσει.

Σ’ ένα λευκό πουκάμισο
θα ράψω τα φτερά μου
όταν διψάς για ουρανό
να το φοράς και να πετώ
μέσα στα όνειρά μου.