Το λένε οι προπονητές και το τονίζουν συνεχώς. Μια ομάδα για να πάει μπροστά χρειάζεται απαραίτητα ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές της. Η ομάδα του Παναθηναϊκού δεν την είχε. Ό,τι προσπαθούσε να φτιάξει η επίθεση (με δυσκολία) το χαλούσε η άμυνα (με ευκολία).

Πράγματα γνωστά από την αρχή του πρωταθλήματος. Οι Πράσινοι έψαχναν για ένα καλό σέντερ μπακ και αντί γι’ αυτόν βρέθηκαν με τον κροάτη Σάρλια, που δεν αντιστοιχεί στην ποιότητα που πρέπει να έχει ο Παναθηναϊκός ούτε στους στόχους του. Φάνηκε αυτό από το πρώτο φιλικό παιχνίδι και επαναβεβαιώθηκε στη συνέχεια.

Ο Κουρμπέλης ήταν και παραμένει εκτός δράσης και ο Σένκεφελντ δεν έλεγε να επανέλθει στην αγωνιστική δράση. Το αποτέλεσμα ήταν η πράσινη άμυνα να παραπαίει και να δέχεται γκολ με μεγάλη ευκολία. Ορισμένα πράγματα όσο και να θέλουν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι προπονητές όταν δεν έχουν τα κατάλληλα εργαλεία.

Ο ολλανδός στόπερ είναι εργαλείο. Το είχε αποδείξει την περσινή χρονιά, αλλά ο σοβαρός τραυματισμός τον φρέναρε. Χωρίς να είναι σαφές αν επρόκειτο για επιλογή του Γιοβάνοβιτς, οι Πράσινοι ξόδεψαν λεφτά για να ενισχυθούν επιθετικά, αλλά αμυντικά τσιγκουνεύτηκαν και ξέμειναν με τον Σάρλια.

Όλα αυτά αναφέρονται με την επιστροφή του Ολλανδού που έπαιξε βασικός στο ματς Κυπέλλου με το Βόλο και βοήθησε ώστε η ομάδα του να μην αντιμετωπίσει κανένα αμυντικό πρόβλημα από μια προικισμένη επιθετικά αντίπαλο όπως οι γηπεδούχοι.

Κι ενώ η ομάδα επιθετικά φαίνεται να ρολάρει παίζοντας ελκυστικό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, με την παρουσία του Σένκεφελντ στα μετόπισθεν φαίνεται να αποκτά και ισορροπία στο παιχνίδι της. Περνώντας ο καιρός, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς καταφέρνει, όπως δείχνουν τα πράγματα, να δίνει σχήμα και μορφή στο… ανακατεμένο σύνολο που παρέλαβε το καλοκαίρι.

Αποτέλεσμα της συνοχής που πέτυχε ο προπονητής είναι να παίζει ποδόσφαιρο με αρχή, μέση και τέλος ο Παναθηναϊκός. Ποδόσφαιρο που θα ήταν καλύτερο αν οι μεταγραφές που πραγματοποιήθηκαν το καλοκαίρι έβαζαν ένα χεράκι παραπάνω.

Ο Βιτάλ ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά έμεινε από καύσιμο πολύ νωρίς και δεν μπορεί ούτε θέση βασικού να έχει πια. Ο Παλάσιος το καθυστέρησε πολύ να πάρει μπροστά, αλλά ούτε αυτός τώρα που πήρε κάνει τη διαφορά. Όσο για τον Λούνγκβιστ, αυτός έχει την καλύτερη θέση στον πάγκο για να παρακολουθεί τις προσπάθειες των συμπαικτών του.

Κι είναι στα υπέρ του σέρβου τεχνικού ότι παίρνει πράγματα από τον Αϊτόρ, που έμεινε γιατί δε βρέθηκε ομάδα να τον πάρει το καλοκαίρι. Στο βαθμό που ο Μπαρτ Σένκεφελντ επανέλθει στα περσινά επίπεδα και λειτουργήσει αρμονικά με τον Βέλεθ, ο Παναθηναϊκός μπορεί να βλέπει ψηλότερα από την τέταρτη θέση φέτος.

Headlines