Προδοσία – Πώς να την ξεπεράσουμε χωρίς μεγάλες απώλειες

Η αδιαφορία ενός φίλου μας, η απιστία του συντρόφου μας, η αποκάλυψη ενός προσωπικού δεδομένου από έναν καλό συνάδελφό μας, όλα αυτά είναι παραδείγματα μιας μορφής προδοσίας. Πρόκειται για ένα επίπονο συναισθηματικά γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει στον κλονισμό της εμπιστοσύνης απέναντι σε αγαπημένα μας πρόσωπα που ήδη έχουμε στη ζωή μας ή σε εκείνα που θα αποκτήσουμε στο μέλλον.

Μάλιστα πολλές φορές προκαλεί και άδικα συμπεράσματα, π.χ. «ο σύντροφός μου με εγκατέλειψε, άρα δεν αξίζω να έχω μια καλή σχέση» ή «όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι». Το ψυχικό τραύμα που προκαλεί η προδοσία γεννάει ποικίλα συναισθήματα, τα οποία μερικές φορές είναι δύσκολο να τα διαχειριστούμε: από τη θλίψη και την απογοήτευση μέχρι τον θυμό και το αίσθημα της εκδίκησης.

Μπορούμε άραγε να ξεπεράσουμε την προδοσία και να επαναφέρουμε την ισορροπία μέσα μας;

Αποδοχή αντί για αποφυγή

Κάποιες φορές «θάβουμε» στο υποσυνείδητό μας αρνητικά γεγονότα με σκοπό τη συναισθηματική μας αυτο-προστασία. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε αυτόματα προδομένοι, χωρίς να ξέρουμε τον λόγο.

Η αποδοχή της προδοσίας ακούγεται μια επώδυνη υπόθεση, όμως στην πραγματικότητα μόνο έτσι θα καταφέρουμε να ξεκινήσουμε τη διαδικασία της ψυχικής επούλωσης, ώστε να την ξεπεράσουμε ουσιαστικά και να εξελιχθούμε.

Αρα το πρώτο βήμα είναι να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τις συνθήκες που συνέβη αυτή η τραυματική εμπειρία. Πού ήμασταν, τι συνέβη, τι ειπώθηκε, πώς νιώσαμε.

Σπάμε το μοτίβο

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που νιώθουμε ένοχοι γι’ αυτό που μας συνέβη.

Πιθανόν να θεωρούμε ότι κάναμε κάτι κακό ή ότι είμαστε ανεπαρκείς, γι’ αυτό αξίζαμε την προδοσία.

Για να πάμε παρακάτω, είναι σημαντικό να σταματήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο, ο οποίος οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αντί να αμφισβητούμε την αξία μας και να επικρίνουμε τον εαυτό μας, καλλιεργούμε μέσα μας την πεποίθηση ότι δεν είμαστε υπαίτιοι για τη συμπεριφορά των άλλων και ότι οι πράξεις τους είναι καθαρά δική τους επιλογή.

Βιώνουμε και αποδεχόμαστε τα συναισθήματά μας

Η άρνηση του περιστατικού και των συναισθημάτων μας αποθηκεύεται στο υποσυνείδητό μας και ενεργοποιείται αυτόματα κάθε φορά που ένας άνθρωπος μας απογοητεύει.

Παρ’ όλα αυτά, όσο κι αν προσπαθούμε να το «θάψουμε», είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έρθει στην επιφάνεια και θα εξωτερικευτεί με τη μορφή διάφορων αντιδράσεων, π.χ. ξέσπασμα με θυμό ή κλάματα. Βιώνουμε λοιπόν τα συναισθήματα που προκύπτουν από την προδοσία.

Μπορεί να είναι ψυχοφθόρο, αλλά είναι και ένα ειλικρινές βήμα προκειμένου να ξεπεράσουμε αυτό που μας έχει συμβεί.

Ζητούμε την υποστήριξη των άλλων

Σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο να μιλάει για την προδοσία που έχει βιώσει. Επιπλέον, όταν κάποιος έχει καταχραστεί την εμπιστοσύνη μας, συχνά αποδεικνύεται δύσκολο να πιστέψουμε ξανά στις σχέσεις.

Ωστόσο, όλοι μας χρειαζόμαστε συναισθηματική υποστήριξη, ιδίως όταν βρισκόμαστε στη φάση της επούλωσης. Επιλέγουμε λοιπόν εκείνους που πιστεύουμε πραγματικά ότι έχουν τη διάθεση να μας ακούσουν και στη συνέχεια μοιραζόμαστε μαζί τους τα συναισθήματά μας.

Μέσα από τις κουβέντες θα διαπιστώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι.

Και οι άλλοι έχουν βιώσει παρόμοιες ιστορίες. Ετσι με την αλληλοϋποστήριξη θα μπορέσουμε να απαλύνουμε τις πληγές μας και να εξελιχθούμε. Επίσης, το σημαντικό είναι να απαλλαχθούμε από κάθε είδους τύψεις και αυτολογοκρισία. Είναι ΟΚ να εκφράζουμε ευγενικά στους φίλους μας πότε έχουμε ανάγκη από τις συμβουλές τους και πότε απλά θέλουμε να μας ακούσουν.

Ανακτάμε ξανά την εμπιστοσύνη μας

Εάν έχουμε πληγωθεί από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, θέλει χρόνο και δουλειά με τον εαυτό μας για να αρχίσουμε και πάλι να το εμπιστευόμαστε.

Για παράδειγμα, μετά την απιστία π.χ. σε μια σχέση ενδεχομένως να πρέπει να περάσει ένα διάστημα για να διακρίνουμε αν επιθυμούμε να παραμείνουμε στη σχέση ή να την τερματίσουμε. Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε πίεση για την έκβασή της.

Ωστόσο, για να εξελιχθούμε πραγματικά, είναι απαραίτητο να μη χάνουμε την πίστη μας στους ανθρώπους και να νιώθουμε ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε ξανά.

Δημιουργούμε ισότιμες σχέσεις

Είναι επίπονο μερικές φορές να απομακρύνουμε από τη ζωή μας εκείνους που μας έχουν πληγώσει, αλλά μερικές φορές είναι απαραίτητο. Οι «τοξικοί» άνθρωποι προκαλούν περισσότερη δυστυχία στη ζωή μας, εμποδίζοντάς μας να νιώθουμε όμορφα και να δημιουργούμε ισότιμες σχέσεις.

Φροντίζουμε τον εαυτό μας

Καθώς ακολουθούμε τη διαδικασία της επούλωσης, είναι πιθανόν να μας καταβάλουν τα αρνητικά συναισθήματα. Εκείνο που προέχει είναι να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας, γιατί το έχει ανάγκη πιο πολύ από ποτέ, και να σταματήσουμε την επίκριση απέναντί του.

Για να το επιτύχουμε, προσαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας μερικές καλές συνήθειες που βελτιώνουν την ψυχική και σωματική μας υγεία.

• Αντί να είμαστε στο κρεβάτι ξαπλωμένοι χωρίς να μπορούμε να κοιμηθούμε, κάνουμε κάτι που θα σταματήσει το μυαλό μας να ανατρέχει στα ίδια γεγονότα ξανά και ξανά. Για παράδειγμα, ανάβουμε ένα αρωματικό κερί με ανακουφιστικές ιδιότητες, απολαμβάνουμε ένα ζεστό μπάνιο ή ακούμε χαλαρωτική μουσική.
• Οταν δεν έχουμε διάθεση να φάμε, αντί να παραλείπουμε γεύματα, καταναλώνουμε γρήγορα αλλά υγιεινά σνακ που προσφέρουν την απαιτούμενη ενέργεια, όπως μπάρες δημητριακών ή φρούτα. Επίσης δεν ξεχνάμε να πίνουμε νερό.
• Οι αγαπημένες μας σειρές στην τηλεόραση ή ταινίες μπορούν να μας ηρεμήσουν και να αποσπάσουν το μυαλό μας από δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματα. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν διάφορα χόμπι, όπως η γιόγκα, το διάβασμα, το περπάτημα ή η ενασχόληση με τον κήπο και τη βεράντα.