Σκηνοθέτης της κλασικής αμερικανικής ταινίας «Η τελευταία παράσταση» (The last picture show, 1971) για την οποία προτάθηκε τόσο για το Όσκαρ σκηνοθεσίας όσο και για εκείνο του καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου (μαζί με τον Λάρι Μακ Μέρτι, συγγραφέα του μυθιστορήματος στο οποίο η ταινία στηρίχθηκε), ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς άφησε την τελευταία πνοή του την Πέμπτη σε ηλικία 82 ετών (γεννήθηκε στις 30.7.1939, στο Κίνγκστον Νέας Υόρκης).

Ο Π. Μπογκντάνοβιτς ανήκε στην γενιά των «Movie Brats», κινηματογραφιστών που ωρίμασαν στην δεκαετία του 1970 αναδεικνύοντας ένα νέο κύμα στον αμερικανικό κινηματογράφο (στο γκρουπ αυτό ανήκει ο Φράνσις Κόπολα, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Μάρτιν Σκορσέζε).

Φανατικός σινεφίλ από μικρό παιδί, ο Μπογκντάνοβιτς ενώ είχε αρχίσει να σκηνοθετεί (επηρεασμένος εν πολλοίς από την γαλλική νουβέλ βαγκ), ήταν ήδη γνωστός για την δημοσιογραφική δουλειά του σε ότι αφορά το έργο μεγάλων σκηνοθετών του αμερικανικού κινηματογράφου όπως ο Τζον Φορντ, ο Ορσον Γουέλς και ο Χάουαρντ Χοκς στους οποίους έκανε θρυλικές συνεντεύξεις (και για τους οποίους έγραψε επίσης βιβλία).

Η «Τελευταία παράσταση» και το «Χάρτινο φεγγάρι»

Πρώτη ταινία του είναι το «Targets» ένα νεο νουάρ στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Μπόρις Καρλόφ. Η επιτυχία της «Τελευταίας παράστασης» ακολουθήθηκε από το εξίσου πανέμορφο «Χάρτινο φεγγάρι» (1973), ένα δράμα πάνω στην εποχή του οικονομικού κραχ στην Αμερική, για το οποίο η Τέιτουμ Ο’ Νίλ απέσπασε το Οσκαρ Β’ ρόλου έχοντας παίξει δίπλα στον πατέρα της, Ράιαν.

Οταν όμως ο Μπογκάνοβιτς ενασχολήθηκε με την μεγάλη, ακριβή χολιγουντιανή παραγωγή, το αποτέλεσμα υπήρξε ατυχές και ταινίες του όπως οι «Daisy Miller» και «Τρελοί παραγωγοί, απίθανοι σκηνοθέτες», γυρισμενες επίσης στη δεκαετία του 1970, κατέληξαν σε μεγάλες αποτυχίες πληγώνοντας αθεράπευτα την καριέρα του. Πράγματι, η καριέρα του ποτέ δεν ανάρρωσε από αυτές τις αποτυχίες αν και ο ίδιος ποτέ δεν σταμάτησε να εργάζεται τόσο στην σκηνοθεσία όσο και στην παραγωγή.

Ταινίες όπως οι «Saint Jack» και «Ολοι έσκασαν στα γέλια» (μια από τις τελευταίες της Οντρεϊ Χέπμπορν) υπήρξαν μικρές σινεφίλ «λιχουδιές», ενώ με το δράμα «Μάσκα», ο Μπογκντάνοβιτς έδωσε την ευκαιρία στην Σερ να αναδείξει την υποκριτική της γκάμα.

Τελευταία δουλειά του ήταν το «The great Buster», ένα ντοκιμαντέρ για τον Μπάστερ Κίτον. Να σημειωθεί ότι η ταινία του «Το νανούρισμα της γάτας» (2001) γυρίστηκε κατά βάση στην χώρα μας.

Headlines