Ο Αγκιμπού, ο Μασούρας και το πρόβλημα που (ήταν και) παραμένει η άμυνα…

Έκανε σε πολλούς εντύπωση χθες ότι ο Ολυμπιακός, έστω από ένστικτο δεν μπήκε κάποια στιγμή στη ζώνη του «αυτονόητου» στη Ριζούπολη. Να ανεβάσει μια ώρα αρχύτερα τις γραμμές του, να πρεσάρει ψηλά, να πάρει τα αναμενόμενα ρίσκα επιδιώκοντας να δημιουργήσει πρόβλημα σε έναν αντίπαλο που είχε όλους και όλους 12-13 διαθέσιμους επαγγελματίες στο rotation του.

Και μιας και αρκετοί, πολύ λογικά, θυμήθηκαν με βάση τα χθεσινά και εκείνο το ματς της πρεμιέρας με τον Ατρόμητο στο Φάληρο που είχε πάνω-κάτω το ίδιο σενάριο; Δεν αποκλείεται να έχει λόξυγκα ο Αγκιμπού Καμαρά. Ο x-factor του φετινού Ολυμπιακού, που ως τώρα έχει χάσει όλα και όλα δύο ματς Super League. Το πρώτο –με τον Ατρόμητο- και το τελευταίο –με τον Απόλλωνα-.

Αυτή την πίεση στο επιθετικό τρίτο, το πρεσάρισμα ψηλά, την ανισορροπία που προκαλείται στην αντίπαλη αμυντική γραμμή ο πρωταθλητής την εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία του 20χρονου στον αγωνιστικό χώρο. Είναι το δικό του στιλ. Είναι η μεγαλύτερη του προσφορά στο σύνολο. Και διόλου τυχαία δεν έφτασε από το «μηδέν» και μια μεταγραφή «για την ομάδα Β΄» να γίνει αναντικατάστατος.

Χωρίς τον Αγκιμπού ο Ολυμπιακός για να υπηρετήσει αυτό το στιλ παιχνιδιού και να «πάρει» επιθετικές προσπάθειες πιέζοντας πρέπει αυτομάτως να ρισκάρει περισσότερο στο πλάνο του. Και να αφήσει περισσότερα μέτρα στην «πλάτη» του. Φέτος όμως το πιο μεγάλο αγωνιστικό πρόβλημα είναι αυτό. Η δική του βασική γραμμή άμυνας.

Το ότι δεν νιώθει «άνετα» σε αυτή την ιδέα. Και ειδικά σε αυτή τη συγκυρία; Το πράγμα είναι ακόμη πιο μπερδεμένο γιατί πάνω που βρήκε ένα ομοιογενές σχήμα με τον Λαλά να γίνεται ο 4ος της παρέας του Σωκράτη, του Σισέ και του Ρέαμπτσιουκ το έχασε. Χθες έπαιξε μόνο ο Μολδαβός. Ο Σισέ είναι στο Κόπα Άφρικα. Για τους άλλους δύο δεν ξέρει κανείς ακριβώς πότε θα επιστρέψουν. Και από την Ριζούπολη έλειπε και ο αντικαταστάτης του Λαλά, ο Ανδρούτσος που ξέρει καλύτερα από όλους τους μπακ του Ολυμπιακού να χρησιμοποιεί το πλάτος του γηπέδου.

Είναι βεβαίως καλό νέο ότι μπαίνει στην εξίσωση ο Κώστας Μανωλάς. Και ακόμη καλύτερη η προοπτική να συναντηθεί ο Έλληνας άσος με τον Σωκράτη με τον οποίο έχει παίξει πολλές φορές στην εθνική ομάδα και γνωρίζουν καλά ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Και αυτό όμως δεν έχει χρονοδιάγραμμα.

Είναι άγνωστο λοιπόν αυτή τη στιγμή που μιλάμε αν οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να λύσουν το συγκεκριμένο θέμα άμεσα. Διότι αυτά στο ποδόσφαιρο απαιτούν χρόνο. Και χρόνος δεν υπάρχει.

Ο μοναδικός του ρόστερ που έχει στοιχεία Αγκιμπού είναι ο Μασούρας. Ο Πέδρο Μαρτίνς ειδικά πέρσι τον χρησιμοποίησε κάποιες φορές πίσω από τον «φορ» και πιθανόν το ίδιο θα το έκανε και χθες αν του έβγαιναν τα κουκιά. Οι επιλογές όμως στους wingers είναι εξίσου περιορισμένες με την απουσία της τρόικας Ονιεκουρού, Λόπες και Ροντρίγκες. Για αυτό και επιλέχθηκε ο σχηματισμός 4-3-3 που έφερε σε θέση Αγκιμπού τον Μαντί Καμαρά.

Την Κυριακή οι Ερυθρόλευκοι λογικά θα επιστρέψουν στο 4-2-3-1 (ου μην και υποχρεωτικά με τον Μπουχαλάκη αυτή τη στιγμή τραυματία). Την πόρτα της εντεκάδας θα την χτυπήσει ο Βαλμπουενά ή και ο Λοβέρα. Το αν αυτό θα φέρει τον Μασούρα στον άξονα θα φανεί στη σκηνή…