Κανείς δεν το περίμενε, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ακόμα και αν παίζει μια ομάδα μονότερμα, έχει την κατοχή και αμέτρητες επιθέσεις, δεν είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να παραβιάσει την εστία του Απόλλωνα, «πέταξε» δύο βαθμούς και είδε τη διαφορά από τη 2η ΑΕΚ να μειώνεται στους εννέα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήρθε και η συντέλεια του κόσμου.

Το 2022 δεν μπήκε ιδανικά για τους πρωταθλητές και ουσιαστικά πλήρωσαν το γεγονός ότι δεν άνοιξαν νωρίς το σκορ. Και όταν δεν σκοράρεις σε τέτοιου είδους ματς, όσο πιο γρήγορα γίνεται, θα μπλέξεις.

Ο τρόπος προσέγγισης του αγώνα από τους γηπεδούχους ήταν δεδομένος. Όλοι πίσω από τη μπάλα, για να κρατήσουν ανέπαφη την εστία. Και να ήθελαν να κάνουν κάτι το διαφορετικό δεν είχαν τα όπλα για αν το κάνουν. Το κατάφεραν, επειδή τακτικά ήταν άψογοι στο αμυντικό τους πλάνο, είχαν τον τερματοφύλακά τους σε μεγάλη μέρα και οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν άστοχοι και δεν είχαν καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια.

Οι πρωταθλητές ξεκίνησαν με 4-3-3, με τον Μαντί Καμαρά να έχει το ρόλο του Αγκιμπού. Πήραν αμέσως την κατοχή, αλλά δεν μπόρεσαν να προηγηθούν, στις ομολογουμένως λίγες πολύ καλές στιγμές τους. Μία με τον Καμαρά και μία με τον Μπουχαλάκη.

Ο Πέδρο Μαρτίνς αποφάσισε στο ημίχρονο να βγάλει τον Μαντί, να ρίξει στον αγώνα τον Τικίνιο και να αλλάξει το σύστημα σε 4-4-2. Προσωπικά θεωρώ ότι βιάστηκε να παίξει με δύο σέντερ φορ, γιατί ναι μεν ο Ολυμπιακός δε δημιούργησε στα πρώτα 45 λεπτά πολλές ευκαιρίες, ωστόσο η εικόνα του δεν ήταν άσχημη, για να αλλάξει τόσο νωρίς το πλάνο. Όπως δε θεωρώ ότι ο Καμαρά είχε αρνητική παρουσία, για να αποχωρήσει στο ημίχρονο. Εκτός και αν είχε κάποιο πρόβλημα.

Παρά την αλλαγή στο σύστημα, οι φιλοξενούμενοι, αν και πάλι είχαν την κατοχή, γκολ δε βρήκαν. Και όταν η μπάλα δε θέλει να μπει, θα δούμε τον Ελ Αραμπί να χάνει το… άχαστο στο 73’. Γιατί το να μη σκοράρει ο μαροκινός επιθετικός από το ύψος της μικρής περιοχής, από την εξαιρετική σέντρα του Βαλμπουενά, δεν το λες και σύνηθες φαινόμενο.

Μπορεί μια γκέλα όπως αυτή στη Ριζούπολη να κάνει καλό στην ομάδα; Φυσικά και μπορεί. Γιατί όπως εύστοχα είπε και ο Πέδρο Μαρτινς στις δηλώσεις του μετά το τέλος του ματς: «Υπάρχει μόνο ένα θετικό. Το παιχνίδι θα λειτουργήσει σαν μάθημα ότι τίποτα δεν έχουμε κατακτήσει. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη στο πρωτάθλημα. Ήταν ένα εσωτερικό ξυπνητήρι, για μένα, το τεχνικό τιμ και τους πάντες. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση ως το τέλος αν θέλουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα».

Ο Ολυμπιακός θα επανέλθει στις επιτυχίες και φυσικά ήταν, είναι και θα είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Το θέμα είναι να βελτιώσει την εικόνα του και προσωπικά δε στέκομαι στις απουσίες. Οι Ερυθρόλευκοι έχουν γεμάτο ρόστερ για να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα. Όποιοι και όσοι και αν λείπουν.

Μιας και αναφέρθηκα σε απουσίες, θα ανοίξω μια μικρή παρένθεση. Σε τέτοια ματς ο παίκτης που λείπει είναι ο Κώστας Φορτούνης. Με αυτόν στην ενδεκάδα έπρεπε να κοιμηθεί ο Θεός για να μην έβρισκε τρόπο η ομάδα να διασπάσει την άμυνα του Απόλλωνα.

Headlines