Επίδειξη συνέπειας και λογικής

Καμία έκπληξη από τη χθεσινή κίνηση της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης των νέων μέτρων κυβέρνησης και λοιμωξιολόγων για τα γήπεδα οι Ερυθρόλευκοι ξεκαθάρισαν τη θέση τους. Κατέστησαν σαφές ότι προφανώς υπάρχει ανάγκη για μέτρα, αλλά πως εκείνα που τελικά επιλέχθηκαν δεν φέρνουν κάτι λιγότερο από «λουκέτο» στο ποδόσφαιρο. Εκείνο το αόριστο «10%» που τελικά είναι «1.000 θεατές ανά παιχνίδι». Μια εξίσωση που δεν βγαίνει. Που δεν είναι «συμβατή». Και κυρίως που δημιουργεί νέα προβλήματα τα οποία φέρνουν τις ομάδες σε πολύ δύσκολη θέση.

Πώς θα διαλέξει ο Ολυμπιακός 1.000 ανάμεσα στους χιλιάδες κατόχους διαρκείας για το ματς της Κυριακής με τον Αστέρα; Πώς θα διαλέξει η ΑΕΚ 1.000 ανάμεσα στους δικούς της χιλιάδες για το ματς με τον ΠΑΟΚ; Με ποια κριτήρια; Με ποιο σκεπτικό; Από το καλοκαίρι όταν έγινε γνωστό ότι μπορούν στα γήπεδα να βρίσκονται μόνο εμβολιασμένοι, οι ομάδες έκαναν μια τεράστια προσπάθεια. Και το κοινό μια ακόμη μεγαλύτερη. Τι μπορούν να κάνουν τώρα με αυτούς τους ανθρώπους που όχι μόνο εναρμονίστηκαν αλλά και πλήρωσαν προκαταβολικά τη θέση τους στο γήπεδο; Η επιλογή του «κεκλεισμένων» είναι μονόδρομος. Προφανής ακόμη και όταν σε ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου «κεκλεισμένων» σημαίνει αυτομάτως τιμωρία. Στην προκειμένη αυτοτιμωρία με συνέπειες αγωνιστικές αλλά και οικονομικές. Και αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να το παραβλέπει κανείς, διότι οι ομάδες έχουν πληρώσει και αυτές πολύ ακριβά την πανδημία.

«Η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν θα μπει στη διαδικασία διαχωρισμού των φιλάθλων» υπενθύμισαν χθες οι Ερυθρόλευκοι. Δέκα ημέρες πριν; Είχαν επιδείξει πρώτοι τα απαραίτητα αντανακλαστικά όταν γίνονταν γνωστά τα μέτρα. Πριν από τη διοργανώτρια Αρχή, την ΕΠΟ κ.λπ. Και είχαν στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση για την ανάγκη «τροποποίησης» των μέτρων που σύντομα θα έφερναν το αποτέλεσμα που πλέον βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας…

Δεν λέει κανείς ότι είναι εύκολη η διαχείριση αυτής της κατάστασης. Σίγουρα όμως δεν είναι «λύση» να μην ακούει και κανείς τα αυτονόητα. Διότι αυτή η μέθοδος δεν λύνει γρίφους, απλώς δημιουργεί τους επόμενους.