Αξιολόγηση εκπαιδευτικών – Τι λένε οι ίδιοι

Της Νικολέττας Πετανίδου*

Το πολιτικό μήνυμα που στέλνει η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως στους περίπου 150.000 εκπαιδευτικούς είναι σαφές, την ίδια στιγμή που η σύγκρουση με τους συνδικαλιστές είναι μετωπική. Πλειοψηφία συλλόγων διδασκόντων αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες της αξιολόγησης, όμως –σε πολλές περιπτώσεις– η απόφασή τους ελήφθη μετά την πίεση των συνδικαλιστικών παρατάξεων.

Ένα επιχείρημα συγκεκριμένων συνδικαλιστών είναι πως η αξιολόγηση δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε απόλυση εκπαιδευτικών.

Αυτό διαψεύδεται από το υπουργείο Παιδείας δηλαδή το ενδεχόμενο να επιβάλει εκ των υστέρων ποινές σε εκπαιδευτικούς.
«Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση αποτελεί κοινή πρακτική στο 90% των ευρωπαϊκών χωρών, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως σε Ελλάδα, Τουρκία, Ιρλανδία. Είναι επιτακτική ανάγκη να συμπλεύσουμε με τη σύγχρονη  πραγματικότητα, να αξιοποιήσουμε την αξιολόγηση ως μηχανισμό βελτίωσης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης προς όφελος των μαθητών μας, των εκπαιδευτικών μας, της χώρας μας.

Κατά τη γνώμη μου, η στάση των συνδικαλιστών δεν εκπροσωπεί την πλειονότητα των εκπαιδευτικών, που επιδιώκουν ένα καλύτερο σχολείο για τα παιδιά μας» δηλώνει η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ.Νίκη Κεραμέως.

Τι λένε οι ίδιοι

Μιλήσαμε με δυο εκπαιδευτικούς του 1ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας, θέτοντάς τους το ερώτημα κατά πόσο τους βρίσκουν σύμφωνους ή όχι οι Αξιολογήσεις. Οι τοποθετήσεις των οποίων είναι ξεκάθαρες. Με τον πρώτο να βρίσκει υπέρ, ενώ τον δεύτερο όχι… και τόσο σύμφωνο…»Η αξιολόγηση του έργου των εκπαιδευτικών θεωρώ πως είναι αναγκαία,καθώς προσφέρει τη δυνατότητα να βελτιωθεί ποιοτικά εν γένει το εκπαιδευτικό σύστημα μέσω αλλαγών ή καινοτομιών που κρίνονται στην πράξη απαραίτητες. Θα πρέπει να καταφανεί η αναγκαιότητα επιμορφωτικών δράσεων, ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να ανταποκριθούν στο έργο τους. Φυσικά υπάρχει πλήθος επιχειρημάτων υπέρ ή κατά μιας αξιολογικής διαδικασίας.

Όμως αν αυτή η διαδικασία διέπεται από ένα αξιοκρατικό και ευέλικτο χαρακτήρα, τότε θα υποστηριχθεί καθολικά από την εκπαιδευτική κοινότητα. Η
αξιολογική διαδικασία κρίνεται απαραίτητη για ένα βασικό λόγο πέρα από το πλήθος τεκμηριωμένων επιχειρημάτων που δύναται κάποιος να παραθέσει. Μέσα σε μια αξιοκρατική αξιολογική διαδικασία υπολανθάνει η αλλαγή, η εξέλιξη και η διορθωτική πρόοδος, άκρως απαραίτητοι παράγοντες σε ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα.
Πιστεύω επίσης πως είναι απαραίτητη, γιατί θα τους εντάξει ουσιαστικά στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι και θα αποκτήσουν ουσιαστικό λόγο στην  εκπαίδευση που θα λαμβάνουν, αφού στο μέλλον, αν ξεκινήσει η αξιολογική διαδικασία, δεν μπορούν να αποκλειστούν από αυτήν. Οι αξιολογήσεις έχουν αρνητικό πρόσημο, μόνον όταν δεν υλοποιούνται….”

(Γεώργιος Τζήμας, φιλόλογος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.)

Η άλλη όψη του νομίσματος

«Προφανώς δεν είναι απαραίτητη η συγκεκριμένη διαδικασία για τους παρακάτω λόγους: α) Επιφορτίζει με πολλή εξωδιδακτική εργασία τους
εκπαιδευτικούς με αποτέλεσμα να τους αφαιρεί ενέργεια από την εκπαιδευτική διαδικασία. β) Αξιολογήσεις αυτής της μορφής που είχαν επιχειρηθεί παλαιότερα έχουν μείνει στα συρτάρια. γ) Κατηγοριοποιεί τα σχολεία με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να κλείσουν, αφήνοντας στο δρόμο αρκετούς εκπαιδευτικούς και πολλούς μαθητές να στοιβάζονται σε 30αρια τμήματα. δ) Είναι τιμωρητική αφαιρώντας από τους εκπαιδευτικούς το δικαίωμα να διεκδικήσουν θέσεις ευθύνης και καθηλώνοντάς τους μισθολογικά. ε) Δίνει υπερεξουσίες στους διευθυντές, αφαιρώντας ταυτόχρονα αρμοδιότητες από το σύλλογο
διδασκόντων που είναι το κυρίαρχο όργανο σε κάθε σχολική μονάδα.στ) Δημιουργεί ανασφάλεια και αφαιρεί την ηρεμία από τους εκπαιδευτικούς που είναι το απαραίτητο συστατικό για τη σωστή εκπαιδευτική διαδικασία. ζ) Έγινε χωρίς διάλογο με τους εκπαιδευτικούς κι είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει όπως συμβαίνει με όλες τις αξιολογήσεις αυτής της Μορφής.

Προφανώς χρήζει βελτίωσης το εκπαιδευτικό σύστημα της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως: α) Βελτίωση των μέσων διδασκαλίας (καινούρια
βιβλία βασισμένα στις ανάγκες της σημερινής εποχής – διαδραστικοί πίνακες κ.λ.π.) β) Βελτίωση των κτιριακών υποδομών.γ) Αύξηση των μισθών των εκπαιδευτικών και ειδικά των νεοδιόριστων. δ) Δημιουργία τμημάτων ένταξης, τάξεων υποδοχής και παράλληλη στήριξη.ε) Διορισμός ψυχολόγων στα σχολεία (είναι επιτακτική ανάγκη).στ) Διορισμοί εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των οργανικών κενών.Είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει αρνητικά την ποιοτική εκπαίδευση  των μαθητών διότι θα εξαντλήσει ψυχολογικά τους εκπαιδευτικούς αφαιρώντας τους την ενέργεια που χρειάζονται για μια σωστή εκπαιδευτική διαδικασία. Οι αξιολογήσεις έχουν αρνητικό πρόσημο χωρίς ερωτηματικό διότι δημιουργούνται πελατειακές σχέσεις- κομματικές σχέσεις κ.λ.π….”

(Αστέριος Δαγκλής, μαθηματικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής)

*Η Νικολέττα Πετανίδου σπουδάζει στη New Media Studies