Λόρι Άντερσον – Μεγάλη έκθεση στην Ουάσιγκτον για την αβάν-γκαρντ καλλιτέχνιδα

Η Laurie Anderson είναι γνωστή για τις πολυμεσικές φαντασμαγορίες της στις οποίες ενσωματώνει ποίηση, μουσική, φιλμ, προβολές εικαστικών και χορό, τυλίγοντας το κοινό με κύματα φωτός, χρωμάτων, ήχου και λέξεων. Στην έκθεση «Laurie Anderson: The Weather», την οποία φιλοξενεί το Hirshhorn Museum της Ουάσινγκτον, επέλεξε σε συνεργασία με τους επιμελητές Marina Isgro και Mark Beasley να παρουσιάσει μια σειρά από εγκαταστάσεις οι οποίες αναδεικνύουν κάποια από τα θέματα στα οποία επιμένει.

Μετέτρεψε ένα εικονικής πραγματικότητας έργο της – το «Chalkroom», το οποίο δημιούργησε το 2017 σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Hsin-Chien Huang από την Ταϊβάν – σε μια υπνωτική περιβαλλοντική εγκατάσταση, η οποία είναι στο επίκεντρο της έκθεσης. Στους τοίχους της αίθουσας και στο πάτωμα, φράσεις γραμμένες με το χέρι, πάνω σε ζωγραφιές φιγούρων, τοπίων και αντικειμένων. Κάποιες είναι συλλογισμοί πάνω στη φύση του θανάτου και στο να πεθαίνεις: «Λένε ότι πεθαίνεις τρεις φορές. Πρώτη, όταν η καρδιά σου σταματάει. Δεύτερη, όταν σε βάζουν στο χώμα. Τρίτη, η τελευταία φορά που κάποιος λέει το όνομά σου». Κάποιες, είναι σαρδόνιες συστάσεις: «Από τη στιγμή που πάρεις το μήνυμα, κλείσε το τηλέφωνο». Κάποιες είναι ερωτήσεις: «Ποιον σκοπό εξυπηρετεί ο πανικός;» ή «Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του φεγγαριού;». Και παραθέματα από John Cage, Κάρολο Ντίκενς, Beatles, Ζίγκμουντ Φρόιντ και τον Ιάπωνα βουδιστή Ζεν μοναχό του 13ου αιώνα, Dogen.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Tanya Zani (@zaniphoto)

Τρία μεγάλα γλυπτά, τα οποία δημιούργησε η Anderson ειδικά για την έκθεση, χρησιμεύουν ως άγκυρες σε αυτή τη δίνη λέξεων και εικόνων: ένα τεράστιο μαύρο κοράκι, φόρος τιμής στο ποίημα «The Raven» του Έντγκαρ Άλαν Πόε αλλά και βιβλική αναφορά στο πουλί που έστειλε ο Νώε από την Κιβωτό να αναζητήσει ζωή και το πουλί δεν ξαναγύρισε ποτέ· ένα σε φυσικό μέγεθος χρυσό κανό, που μπάζει νερά και εν μέρει το έχουν μπαλώσει έχει σκοπό «To Carry the Heart’s Tide», όπως λέει και η επωνυμία του έργου· ένας μεγάλος πράσινος παπαγάλος με ράμφος που ανοιγοκλείνει, είναι πάνω σε μια μεταλλική κούρνια, και με ψιλή ηλεκτρονική φωνούλα σχολιάζει κάποιες από τις γραμμένες στο πάτωμα φράσεις. «Λένε ότι αν πιστεύεις πως η τεχνολογία μπορεί να λύσει τα προβλήματά σου, τότε δεν καταλαβαίνεις από τεχνολογία και δεν καταλαβαίνεις τα προβλήματά σου» αναφωνεί ο πράσινος παπαγάλος.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Washington City Paper (@washingtoncitypaper)

Στην έκθεση παρουσιάζονται και άλλες παλαιότερες εγκαταστάσεις της Laurie Anderson: η «Habeas Corpus» (2015) και η «From the Air» (2009). Αλλά και μια ομάδα σκηνοθετημένων φωτογραφιών, καθώς για το πρότζεκτ «Institutional Dream Series» (1972-73) η Anderson επιστράτευσε μια φίλη της να τη φωτογραφίζει καθώς η ίδια προσπαθούσε να κοιμηθεί σε διάφορους δημόσιους χώρους όπως δημόσια ουρητήρια, παγκάκι, παραλία.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jerstin (@jerstinc)

Η έκθεση στο Hirshhorn Museum and Sculpture Garden ολοκληρώνεται στις 31 Ιουλίου 2022.